Εμείς οι Έλληνες είμαστε τελικά ένας λαός με ξεκάθαρους στόχους. Ας πούμε στα εργασιακά. Αν ρωτήσεις εννέα στους δέκα νέους, θα σου πούνε ότι θα ήθελαν να δουλέψουν στο δημόσιο, διότι το δημόσιο μας εξασφαλίζει σταθερότητα, άνεση και ασφάλεια.
Εδώ αυτό μπορεί να γίνει και κάπως κατανοητό, καθώς σε πολύ λίγες ελληνικές επιχειρήσεις υπάρχει αυτό που ονομάζουμε εταιρική κουλτούρα και σε ακόμη λιγότερες υπάρχουν προοπτικές προσωπικής ανέλιξης ή ανάπτυξης.
Ειδικά στη επαρχία τα πράγματα είναι σε τραγικό σημείο, αφού χωρίς υπερβολές επικρατεί μια μεσαιωνική εργασιακή κατάσταση. Το δημόσιο λοιπόν, εκτός από όλα απ’όσα προανέφερα, μας προσφέρει κατά τα άλλα και την καμουφλαρισμένη τεμπελιά, τους βαρύγλυκους φραπέδες που δεν έχουν τελειωμό, τον συνδικαλισμό, τα κομματικά και πολλά άλλα προνόμια.
Για τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους οι λέξεις όπως η παραγωγικότητα και ο ανταγωνισμός είναι λέξεις που χρησιμοποιούν μόνο κάτι νεοφιλελεύθεροι τύποι σαν τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο, τους οποίους χωρίς να τους κατανοούνε τους καταδικάζουνε!!
Πολύ λίγοι όμως έχουν αναρωτηθεί τι θα γίνει αν στο τέλος θα γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Αν θα μπορέσει να πληρώσει το κράτος όλους αυτούς τους δημοσίους αργόσχολους τύπους. Ακόμη και τον Ελεύθερο Τύπο, αν μπορούσαμε να τον κρατικοποιήσουμε θα το κάναμε ή τουλάχιστον θα τον επιδοτούσαμε, αφού ζούμε σε μία χώρα που επιδοτεί τα πάντα (ΟΣΕ, ΔΕΗ, Ολυμπιακή, αγρότες)
Αξίζει να αναφέρουμε μόνο ότι οι συνδικαλιστές της παλιάς Ολυμπιακής, που τόσο τους βλέπαμε στην TV με τις διάφορες δηλώσεις, δεν βγάλανε ούτε κιχ, όταν άκουσαν τι λεφτά τους έδινε το κράτος για τις εθελούσιες εξόδους, ώστε να πάει η Ολυμπιακή στη MIG.
Ήξεραν ότι όλα αυτά γίνονται με χρήματα Ελλήνων φορολογούμενων τα οποία σήμερα έρχεται ο κ. Παπαθανασίου να τα πάρει πίσω (εισπράξει) από τα καύσιμα και τα κινητά.
Επομένως δεν καταλαβαίνω γιατί τελικά διαμαρτυρόμαστε για τους νέους φόρους; Αφού πριν από τρεις εβδομάδες είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι, αλλά προτιμήσαμε να πάμε στην παραλία ή για καφέ αντί να βάλουμε το μυαλουδάκι μας να δουλέψει και στην συνέχεια να πάει να ψηφίσει.
Οπότε τώρα ας κάτσουμε και ας πληρώνουμε την τεμπελιά και την βλακεία μας. Εξάλλου περάσαμε πολύ ωραία στα μπάνια στις 7 του Ιουνίου
Σάββατο 27 Ιουνίου 2009
Τρίτη 16 Ιουνίου 2009
vasilis σε παρακαλώ μη, μη μου το κλείσεις το Blog! Πλίζ
"..θα μου κλείσεις το σπίτι, με’χεις κάνει αλήτη.." λέει ο Βασίλης Καρράς στο γνωστό λαικό άσμα. Ένας άλλος Βασίλης, δικηγόρος στο επάγγελμα και blogger μας προειδοποιεί ότι θα μας κλείσει τα μπλογκς! Τουλάχιστόν έτσι έγραψε στο twitter.
Λοιπόν ο Βασίλης ο Μέγας, δικηγόρος στο επάγγελμα, τώρα πήρε και νέα ειδικότητα στο να κλείνει Blogs σε όσους του βγάζουνε γλώσσα. (Βασίλη ο Einstain που σου βγάζει την γλώσσα τι θα του κλείσεις;)
Πω, πω τρέμετε λοιπόν απανταχού bloggers της Γης μπροστά στον «Εξολοθρευτή των Blogs» τον Kill Bill ή vasilis αν θέλετε και προσέξτε να μην πέσετε στο μάτι του, γιατί θα σας κόψει το μπλογκάρισμα και πάθετε ότι έπαθε και ο Θέμης Λαζαρίδης με το δικό του blog (http://greekuniversityreform.wordpress.com)
Και για να μην τα γράφουμε ξανά και ξανά διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο blog του Διονύση Κατρανίτσα.(http://katranitsas.blogspot.com)
Ο Βασίλης (vasilis) αναφέρει σε τιτίβισμά του στο Twitter «..να τι παθαίνει όποιος μου βγάζει γλώσσα..» (κάντε zoom στην φωτογραφία στο blog του Διονύση)
Λοιπόν τις γλώσσες μέσα αγαπητοί Bloggers (και εσύ Αλβέρτε!) και τουμπεκί ψιλοκομμένο, γιατί ο «Kill Bill» των ιστολογιών δεν θα μας λυπηθεί...
Ο vasilis (βασικός σχολιαστής των blogs) τι έχει να πει για αυτή την πρακτική;
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009
Κριτική ή αυτοκριτική
Οι εκλογές λοιπόν τελειώσαν, πολλή φασαρία για το τίποτα…
Αν και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα βγήκανε χαμένα, οι μόνοι που άρχισαν να κάνουν κάποια αυτοκριτική είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ έχει πλάκα. Ο Αλαβάνος πήγε στο «Debate» και ο Τσίπρας μίλησε μετά το αρνητικό αποτέλεσμα. Στην δόξα ο παλιός, στην ήττα ο νέος. Μπράβο τους
Από τα λοιπά κόμματα είδαμε περισσότερο αυτό που ο απλός κόσμος ονομάζει κροκοδείλια δάκρυα, τα οποία αφορούσανε την αποχή και ελάχιστα τα αίτια της αποχής, δηλαδή την πολιτική που ασκούν ή καλύτερα δεν ασκούν.
Τα μικρότερα κόμματα στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η ΔΡΑΣΗ δεν έκαναν ακόμη (επίσημα) την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Οι προσδοκίες (της ΔΡΑΣΗΣ) ήταν μεγαλύτερες του αποτελέσματος και αυτό προκάλεσε μούδιασμα. Τουλάχιστόν στα «ψηλά» κλιμάκια. Συχνά ο κ. Μάνος εμφανίζεται και ως μοναδικός υπεύθυνος του αρνητικού αποτελέσματος. Ο Στέφανος Μάνος έκανε ότι μπορούσε και έδωσε κατά την γνώμη μου 100% του εαυτού του.
Αρχικά συσπείρωσε γύρο του ικανά άτομα και στην συνέχεια γύρισε όλη την Ελλάδα, από την μια άκρη ως την άλλη. Παρά τον πόλεμο των «συγκροτημάτων» έβγαινε οπότε του δινότανε ευκαιρία στην τηλεόραση, αρθρογραφούσε, όμως, όπως σωστά ανέφερε ο κ. Δήμου, είχε να αντιμετωπίσει το παρελθόν του, που τον κυνηγάει ως η σκιά του. Η κριτική που του γίνεται είναι υπερβολικά αυστηρή. Επίσης η πολύ πιθανή απογοήτευση δεν έχει λογική, διότι ποτέ ένας άνθρωπος δεν φταίει εξολοκλήρου για ένα εκλογικό αποτέλεσμα.
Αν και είμαι δεν είμαι αρμόδιος ώστε να του κάνω παρατηρήσεις ή συστάσεις, θα το κάνω με καλοπροαίρετο τρόπο.
Κ. Μάνο η πολιτική δεν είναι ατομικό σπορ. Δεν είναι τένις ή σκάκι. Η πολιτική είναι ομαδικό σπορ, όπου ο νικητής και ο χαμένος είναι η ομάδα. Ασφαλώς, ο προπονητής έχει περισσότερη ευθύνη, όμως δεν είναι η ευθύνη του να νικάει...πάντα. Επίσης κάθε ομάδα θέλει το χρόνο της, να οργανωθεί και να συγχρονιστεί.
Τέλος, θέλει υπομονή να αντέξει στα αρχικά αρνητικά αποτελέσματα.
Η ΔΡΑΣΗ έχει μέλλον και η λειτουργία της είναι από αναγκαία ως επιβεβλημένη για τον τόπο μας. Η φωνή της ΔΡΑΣΗΣ και της ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ πρέπει να ακούγεται καθημερινά. Η όποια αμφιβολία στους πολίτες που την συμπαθούν και δεν την ψήφισαν πρέπει να φύγει. Το αρχικό ποσοστό 0,78% σε καμία περίπτωση δεν είναι αντιπροσωπευτικό, ούτε πραγματικό.
Και τώρα ήρθε η ώρα της αυτοκριτικής. Ο καθένας ας την κάνει σιωπηλά στον εαυτό του. Να αξιολογήσει τι έκανε, τι μπορούσε να κάνει και πόσο αυτό που έκανε επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα.
Αν και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα βγήκανε χαμένα, οι μόνοι που άρχισαν να κάνουν κάποια αυτοκριτική είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ έχει πλάκα. Ο Αλαβάνος πήγε στο «Debate» και ο Τσίπρας μίλησε μετά το αρνητικό αποτέλεσμα. Στην δόξα ο παλιός, στην ήττα ο νέος. Μπράβο τους
Από τα λοιπά κόμματα είδαμε περισσότερο αυτό που ο απλός κόσμος ονομάζει κροκοδείλια δάκρυα, τα οποία αφορούσανε την αποχή και ελάχιστα τα αίτια της αποχής, δηλαδή την πολιτική που ασκούν ή καλύτερα δεν ασκούν.
Τα μικρότερα κόμματα στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η ΔΡΑΣΗ δεν έκαναν ακόμη (επίσημα) την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Οι προσδοκίες (της ΔΡΑΣΗΣ) ήταν μεγαλύτερες του αποτελέσματος και αυτό προκάλεσε μούδιασμα. Τουλάχιστόν στα «ψηλά» κλιμάκια. Συχνά ο κ. Μάνος εμφανίζεται και ως μοναδικός υπεύθυνος του αρνητικού αποτελέσματος. Ο Στέφανος Μάνος έκανε ότι μπορούσε και έδωσε κατά την γνώμη μου 100% του εαυτού του.
Αρχικά συσπείρωσε γύρο του ικανά άτομα και στην συνέχεια γύρισε όλη την Ελλάδα, από την μια άκρη ως την άλλη. Παρά τον πόλεμο των «συγκροτημάτων» έβγαινε οπότε του δινότανε ευκαιρία στην τηλεόραση, αρθρογραφούσε, όμως, όπως σωστά ανέφερε ο κ. Δήμου, είχε να αντιμετωπίσει το παρελθόν του, που τον κυνηγάει ως η σκιά του. Η κριτική που του γίνεται είναι υπερβολικά αυστηρή. Επίσης η πολύ πιθανή απογοήτευση δεν έχει λογική, διότι ποτέ ένας άνθρωπος δεν φταίει εξολοκλήρου για ένα εκλογικό αποτέλεσμα.
Αν και είμαι δεν είμαι αρμόδιος ώστε να του κάνω παρατηρήσεις ή συστάσεις, θα το κάνω με καλοπροαίρετο τρόπο.
Κ. Μάνο η πολιτική δεν είναι ατομικό σπορ. Δεν είναι τένις ή σκάκι. Η πολιτική είναι ομαδικό σπορ, όπου ο νικητής και ο χαμένος είναι η ομάδα. Ασφαλώς, ο προπονητής έχει περισσότερη ευθύνη, όμως δεν είναι η ευθύνη του να νικάει...πάντα. Επίσης κάθε ομάδα θέλει το χρόνο της, να οργανωθεί και να συγχρονιστεί.
Τέλος, θέλει υπομονή να αντέξει στα αρχικά αρνητικά αποτελέσματα.
Η ΔΡΑΣΗ έχει μέλλον και η λειτουργία της είναι από αναγκαία ως επιβεβλημένη για τον τόπο μας. Η φωνή της ΔΡΑΣΗΣ και της ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ πρέπει να ακούγεται καθημερινά. Η όποια αμφιβολία στους πολίτες που την συμπαθούν και δεν την ψήφισαν πρέπει να φύγει. Το αρχικό ποσοστό 0,78% σε καμία περίπτωση δεν είναι αντιπροσωπευτικό, ούτε πραγματικό.
Και τώρα ήρθε η ώρα της αυτοκριτικής. Ο καθένας ας την κάνει σιωπηλά στον εαυτό του. Να αξιολογήσει τι έκανε, τι μπορούσε να κάνει και πόσο αυτό που έκανε επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα.
Τρίτη 9 Ιουνίου 2009
Η σιωπή είναι χρυσός (part 2)
Επειδή είχα την «τύχη» στο παρελθόν να βρεθώ για ένα μικρό διάστημα μαζί με αρκετούς φίλους της ΔΡΑΣΗΣ σε ένα πολιτικό χώρο, (τον οποίο για δεοντολογικούς λόγους δεν θα ονομάσω και το οποίο δεν δέχτηκε την συνεργασία με την ΔΡΑΣΗ και προτίμησε την αυτόνομη κάθοδο- κατρακύλα στις Ευρωεκλογές) από τον οποίο για λόγους διαφωνίας με την συμπεριφορά της ηγεσίας του και της εσωτερικής αντιδημοκρατικής λειτουργίας του αποχώρησα, θα ήθελα να ασχοληθώ σύντομα με αυτό το κόμμα, διότι αποτελεί ένα σύντομο παρελθόν μου.
Πέρασαν λοιπόν δύο μέρες από τις Ευρωεκλογές και πουθενά σε κανένα blog ή site δεν βρίσκω καμία δήλωση ή αναφορά από τα ηγετικά στελέχη του συγκεκριμένου κόμματος…
Πουθενά καμία δήλωση;; Ή δεν βλέπω καλά ή εφαρμόζουμε την παλιά γνώριμη τακτική να μην μιλάμε για όσα μας θίγουν;
Κύριε roark, κύριε διεθνολόγε, κύριε ευρωφρούραχε που «γνωρίζετε την Ευρώπη όσο κανείς άλλος στην Ελλάδα», θα μας κάνετε την χάρη και θα γράψετε για την δική σας αποτίμηση του εκλογικού σας αποτελέσματος…
Πέρασαν λοιπόν δύο μέρες από τις Ευρωεκλογές και πουθενά σε κανένα blog ή site δεν βρίσκω καμία δήλωση ή αναφορά από τα ηγετικά στελέχη του συγκεκριμένου κόμματος…
Πουθενά καμία δήλωση;; Ή δεν βλέπω καλά ή εφαρμόζουμε την παλιά γνώριμη τακτική να μην μιλάμε για όσα μας θίγουν;
Κύριε roark, κύριε διεθνολόγε, κύριε ευρωφρούραχε που «γνωρίζετε την Ευρώπη όσο κανείς άλλος στην Ελλάδα», θα μας κάνετε την χάρη και θα γράψετε για την δική σας αποτίμηση του εκλογικού σας αποτελέσματος…
Ωρα της αλήθειας
Οι εκλογές τελείωσαν. Το ΠΑΣΟΚ είναι ο νικητής των εκλογών. Ζήτω ο μονόφθαλμος που έγινε βασιλιάς ανάμεσα στους τυφλούς.
Επίσης, συγχαρητήρια στην Νέα Δημοκρατία που κατάφερε να αναγεννήσει το πεθαμένο ΠΑΣΟΚ. Που κατάφερε το τίποτα ή το κενό να πάρει ξανά φυσική υπόσταση.
Συγχαρητήρια επίσης στα μικρά κόμματα, ειδικά στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ- ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ που κατάφεραν χωρίς τηλεοπτικά, χωρίς TV Stars, με πενιχρά μέσα και με τόση δυσφήμηση να εκλέξουν τον πρώτο τους ευρωβουλευτή
Συγχαρητήρια σε όλους τους φίλους της ΔΡΑΣΗΣ.
Το αποτέλεσμα δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό. Καλό δεν είναι γιατί θα μπορούσε κανείς να περιμένει από την ΔΡΑΣΗ πιο καλά ποσοστά και κακό δεν είναι γιατί ήταν το πρώτο crash test του νέου κόμματος.
Προσωπικά ήμουν περισσότερο αισιόδοξος, συμπέρασμα που έβγαλα από κάποιες δημοσκοπήσεις που εμφάνιζαν την ΔΡΑΣΗ με ποσοστά κοντά στο 1,5%. Τελικά απ'ότι φαίνεται η αποχή χτύπησε και το δικό μας κόμμα. Και δεν αναφέρομαι στην αποχή των ψηφοφόρων που προτίμησαν να κάνουν τα μπάνια τους, αλλά στην αποχή μας από τα τηλεοπτικά δρώμενα, αλλά και την απουσία μας από τις τοπικές κοινωνίες.
Και επειδή έφτασε η ώρα της αλήθειας, νομίζω ότι δικαιούμαι να πω την δική μου άποψη.
Και η άποψη μου είναι ότι βάλαμε νέο κρασί σε παλιά βαρέλια. Δηλαδή, προωθήσαμε νέες ιδέες με παλιά πρόσωπα και παλιές λογικές.
Δεν θα κάνω επίθεση σε κανέναν, αντίθετα θα συγχαρέσω τον Σ. Μάνο για την τιτάνια προσπάθεια που έκανε, τον Αντύπα Καρίπογλου και όλους τους υπολοίπους "δράστες". Όλοι δουλέψανε στο βαθμό που μπόρεσαν. Ορισμένοι δούλεψαν περισσότερο, άλλοι όπως π.χ. εγώ, λιγότερο. Ωστόσο θα πω ότι η αρχή έγινε. Οι προοπτικές νομίζω πως υπάρχουν, αρκεί να ταυτιστούν σε μέγιστο βαθμό η αντίληψη με την πραγματικότητα.
Η αντίληψη των πολιτικών ή των πολιτευτών και η πραγματικότητα της Ελληνικής κοινωνίας- νοοτροπίας. Τώρα χρειαζόμαστε πρακτικούς ανθρώπους, όχι αναλυτές, ιδεολόγους και think tankers. Η ΔΡΑΣΗ έχει ανάγκη από νέα χαμηλού κόστους και υψηλής ταχύτητας οργάνωση. Οι ρόλοι να είναι ξεκάθαροι και οι εργασίες απλές.
Η δουλειά ομαδική, χωρίς να είναι υποχρεωτική, ώστε ο καθένας να δώσει το μέγιστο δυνατό.
Π.χ. σχιματισμός μικρών ομάδων που θα επικοινωνούν με διάφορες άλλες ομάδες, συλλόγους και οργανώσεις (θα ακολουθήσει ανάλυση το πως φαντάζομαι την λειτουργία τέτοιων ομάδων.
Επίσης, συγχαρητήρια στην Νέα Δημοκρατία που κατάφερε να αναγεννήσει το πεθαμένο ΠΑΣΟΚ. Που κατάφερε το τίποτα ή το κενό να πάρει ξανά φυσική υπόσταση.
Συγχαρητήρια επίσης στα μικρά κόμματα, ειδικά στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ- ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ που κατάφεραν χωρίς τηλεοπτικά, χωρίς TV Stars, με πενιχρά μέσα και με τόση δυσφήμηση να εκλέξουν τον πρώτο τους ευρωβουλευτή
Συγχαρητήρια σε όλους τους φίλους της ΔΡΑΣΗΣ.
Το αποτέλεσμα δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό. Καλό δεν είναι γιατί θα μπορούσε κανείς να περιμένει από την ΔΡΑΣΗ πιο καλά ποσοστά και κακό δεν είναι γιατί ήταν το πρώτο crash test του νέου κόμματος.
Προσωπικά ήμουν περισσότερο αισιόδοξος, συμπέρασμα που έβγαλα από κάποιες δημοσκοπήσεις που εμφάνιζαν την ΔΡΑΣΗ με ποσοστά κοντά στο 1,5%. Τελικά απ'ότι φαίνεται η αποχή χτύπησε και το δικό μας κόμμα. Και δεν αναφέρομαι στην αποχή των ψηφοφόρων που προτίμησαν να κάνουν τα μπάνια τους, αλλά στην αποχή μας από τα τηλεοπτικά δρώμενα, αλλά και την απουσία μας από τις τοπικές κοινωνίες.
Και επειδή έφτασε η ώρα της αλήθειας, νομίζω ότι δικαιούμαι να πω την δική μου άποψη.
Και η άποψη μου είναι ότι βάλαμε νέο κρασί σε παλιά βαρέλια. Δηλαδή, προωθήσαμε νέες ιδέες με παλιά πρόσωπα και παλιές λογικές.
Δεν θα κάνω επίθεση σε κανέναν, αντίθετα θα συγχαρέσω τον Σ. Μάνο για την τιτάνια προσπάθεια που έκανε, τον Αντύπα Καρίπογλου και όλους τους υπολοίπους "δράστες". Όλοι δουλέψανε στο βαθμό που μπόρεσαν. Ορισμένοι δούλεψαν περισσότερο, άλλοι όπως π.χ. εγώ, λιγότερο. Ωστόσο θα πω ότι η αρχή έγινε. Οι προοπτικές νομίζω πως υπάρχουν, αρκεί να ταυτιστούν σε μέγιστο βαθμό η αντίληψη με την πραγματικότητα.
Η αντίληψη των πολιτικών ή των πολιτευτών και η πραγματικότητα της Ελληνικής κοινωνίας- νοοτροπίας. Τώρα χρειαζόμαστε πρακτικούς ανθρώπους, όχι αναλυτές, ιδεολόγους και think tankers. Η ΔΡΑΣΗ έχει ανάγκη από νέα χαμηλού κόστους και υψηλής ταχύτητας οργάνωση. Οι ρόλοι να είναι ξεκάθαροι και οι εργασίες απλές.
Η δουλειά ομαδική, χωρίς να είναι υποχρεωτική, ώστε ο καθένας να δώσει το μέγιστο δυνατό.
Π.χ. σχιματισμός μικρών ομάδων που θα επικοινωνούν με διάφορες άλλες ομάδες, συλλόγους και οργανώσεις (θα ακολουθήσει ανάλυση το πως φαντάζομαι την λειτουργία τέτοιων ομάδων.
Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009
Street party στη Θεσσαλονικη 2
Τελικά το πολυαναμενόμενο street party της Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία. Απλά, με ζεστή κουβέντα, χωρίς φανατισμούς απολαμβάνοντας το εξαιρετικό κρασί του Κυρ Γιάννη, ακούσαμε λίγες και ουσιαστικές κουβέντες από τους πρωταγωνιστές της ΔΡΑΣΗΣ. Εξάλλου αυτό το σκοπό είχε η συνάντηση.
Τέλος, αν και δεν έχει άμεση σχέση με την ΔΡΑΣΗ, όμως νομίζω ότι αξίζει να αναφέρουμε, γιατί χάρηκα πολύ όταν είδα έναν άνθρωπο που εκτιμώ πολύ.
Τον Λευτέρη Κωνσταντινίδη, πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ της Θεσσαλονίκης.
Τέλος, αν και δεν έχει άμεση σχέση με την ΔΡΑΣΗ, όμως νομίζω ότι αξίζει να αναφέρουμε, γιατί χάρηκα πολύ όταν είδα έναν άνθρωπο που εκτιμώ πολύ.
Τον Λευτέρη Κωνσταντινίδη, πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ της Θεσσαλονίκης.
Τρίτη 2 Ιουνίου 2009
Street party στην Θεσσαλονίκη
Τελικά δεν ξέρω αν όσα ευαγγελιζόταν ο Γ. Παπανδρέου το 2004 τα εννοούσε ή ήταν απλά επικοινωνιακά τρικ. Διότι παρόλο που πέρασαν 5 χρόνια -της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας- και ορισμένα πράγματα δεν λένε να αλλάξουν.
Π.χ. ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύονται τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και τα κόμματα της αριστεράς και του Καρατζαφέρη.
Σήμερα για να διασχίσεις την Τσιμισκή (κεντρική αρτηρία της Θεσσαλονίκης για όσους δεν το γνωρίζουν) από την μία άκρη ως την άλλη, έκανα 45 λεπτά. Ο λόγος είναι απλός. Γινόταν ετοιμασίες για την ομιλία του Γ. Παπανδρέου. Εκείνη την ώρα λοιπόν κατάλαβα ότι τίποτα δεν άλλαζε από και ότι αν κάνω το λάθος και βγω το βράδυ βόλτα (δεν θα το κάνω) θα συναντήσω δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες πούλμαν από όλη την Β. Ελλάδα και η κεντρικές οδικές αρτηρίες (δεν μιλάμε για πάρκιν) θα έχουν φρακάρει και όλοι οι υπόλοιποι φρικάρει...
Η τροχαία και η δημοτική αστυνομία που άλλη δουλειά πλην του να μοιράζουν κλήσεις και να αφαιρούν πινακίδες δεν κάνουν (νόμιμα άραγε η Δημοτική;;) θα είναι απούσες και (φυσικά) δεν θα δοθεί ούτε μία κλήση σε πολιτικά πούλμαν.
Στον αντίποδα η κίνηση των πολιτών ΔΡΑΣΗ οργανώνει αύριο σε ένα στενάκι του κέντρου την δική του προεκλογική εκστρατεία. Χωρίς αφισσορύπανση χωρίς να ταλαιπωρεί κανέναν.
Η μεν λοιπόν με τα πούλμαν τους, την αφισσορύπανση (και αυτή παράνομα;;), τους εντυπωσιασμούς και τα show και η δε με το street party όπου θα σου δοθεί η ευκαιρία να συνομιλήσεις με τους βασικούς υποψηφίους.
Εσείς τι προτιμάτε;;
Π.χ. ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύονται τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και τα κόμματα της αριστεράς και του Καρατζαφέρη.
Σήμερα για να διασχίσεις την Τσιμισκή (κεντρική αρτηρία της Θεσσαλονίκης για όσους δεν το γνωρίζουν) από την μία άκρη ως την άλλη, έκανα 45 λεπτά. Ο λόγος είναι απλός. Γινόταν ετοιμασίες για την ομιλία του Γ. Παπανδρέου. Εκείνη την ώρα λοιπόν κατάλαβα ότι τίποτα δεν άλλαζε από και ότι αν κάνω το λάθος και βγω το βράδυ βόλτα (δεν θα το κάνω) θα συναντήσω δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες πούλμαν από όλη την Β. Ελλάδα και η κεντρικές οδικές αρτηρίες (δεν μιλάμε για πάρκιν) θα έχουν φρακάρει και όλοι οι υπόλοιποι φρικάρει...
Η τροχαία και η δημοτική αστυνομία που άλλη δουλειά πλην του να μοιράζουν κλήσεις και να αφαιρούν πινακίδες δεν κάνουν (νόμιμα άραγε η Δημοτική;;) θα είναι απούσες και (φυσικά) δεν θα δοθεί ούτε μία κλήση σε πολιτικά πούλμαν.
Στον αντίποδα η κίνηση των πολιτών ΔΡΑΣΗ οργανώνει αύριο σε ένα στενάκι του κέντρου την δική του προεκλογική εκστρατεία. Χωρίς αφισσορύπανση χωρίς να ταλαιπωρεί κανέναν.
Η μεν λοιπόν με τα πούλμαν τους, την αφισσορύπανση (και αυτή παράνομα;;), τους εντυπωσιασμούς και τα show και η δε με το street party όπου θα σου δοθεί η ευκαιρία να συνομιλήσεις με τους βασικούς υποψηφίους.
Εσείς τι προτιμάτε;;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)