Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Αμμουλιανή και Ουρανούπολη

Αμμουλιανή. Ίσως το πιο ήσυχο νησί της Ελλάδας



Η Ουρανούπολη είναι η πύλη προς και από το Άγιον Όρος.


Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Όχι άλλη Μενεγάκη



Καθημερινά παρακολουθώ τα εξώφυλλα εφημερίδων που είναι αναρτημένα στα περίπτερα και στα καταστήματα ψιλικών.

Εκτός του ότι δεν αποφασίζω πλέων να αγοράζω εφημερίδα, παρά μόνο όταν έχω κάπου κάποια αναμονή, παίρνω πλέων εφημερίδα μόνο για να περάσει η ώρα μου ή όταν έχει κάποιο DVD.

Δυστυχώς το παιχνίδι με τις εφημερίδες έχει για μένα χαθεί. Αφενός η απουσία αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας ( τα συγκροτήματα) και αφετέρου το ότι υπάρχουν «δωρεάν» οι περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο.

Οι περικοί εκδοτικοί οίκοι μαζί με τις εφημερίδες ωστόσο εκδίδουν και περιοδικά lifestyle.
Οι "Κυριακάτικες" έχουν όλες ένα ένθετο και μαζί με αυτές οι ΟΚ, ΣΟΚ, Λοιπόν, People, που είναι μόνο μερικοί από τους τίτλους…
Όλοι όμως έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Τη φωτογραφία της Ελένης Μενεγάκη που βγαίνει απ’ την θάλασσα, κολυμπάει, παίζει στην θάλασσα με τα παιδιά της.
Πάντως όλες έχουν την Ελένη να φοράει μαγιό.

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί??

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Ιδιωτικός κήπος σε δημόσιο χώρο στο Κορδελιό Θεσσαλονίκης




Καθώς περπατούσα στην περιοχή του Κορδελιού έπεσα σε ένα μίνι κήπο.
Μια μίνι φυτεία ανάμεσα σε οικοδομές, δίπλα σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα, μπροστά στην είσοδο σε ένα δημόσιο χώρο, κάποιος συμπατριώτης μας, έκανε τον κήπο του, σε ένα τετράγωνο 2 Χ 2, καλλιεργεί ντομάτες και ….πιπεριές.



Κάποιος από τους περαστικούς όμως βλέπει με καλό μάτι τις σοδιές του και έτσι ο
urban αγρότης έγραψε προειδοποιητική ταμπέλα

«Μ…..ΚΑ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΠΟΥ ΚΟΒΗΣ ΠΙΠΕΡΙΕΣ
ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΦΘΗΝΟΣ»



Πολύ ωραία και αστείο

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Το φαινόμενο και ο μύθος του Παναγιώτη Ψωμιάδη

Τον Παναγιώτη τoν γνωρίζουν εδώ στην Θεσσαλονίκη προσωπικά σχεδόν όλοι. Αφού φροντίζει να μετέχει σε καθημερινή βάση σχεδόν σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Από τους γάμους, τα βαφτίσια μέχρι εγκαίνια καταστημάτων, παντού μπορείς να συναντήσεις τον Παναγιώτη Ψωμιάδη… μέχρι να ρυθμίζει το κυκλοφοριακό αντικαθιστώντας τον τροχονόμο.
Ο Παναγιώτης έχει χαρίσματα που πολλοί «εκ γεννητής πολιτικοί», θα ήθελαν να έχουν και που με επικοινωνιολόγους καλλιεργούν, σχεδόν χωρίς επιτυχία.
Είναι ο ΕΑΥΤΟΣ του και έχει την άμεση επικοινωνία του με τον πολίτη- ψηφοφόρο.

Το λαϊκό του προφίλ είναι πραγματικό και η απλή καθημερινή γλώσσα του είναι κατανοητή σε όλους. Επίσης είναι από τους ελάχιστους που δεν χρησιμοποιεί γραπτά από άλλους κείμενα στις ομιλίες του και κατ’ επέκταση και δεν έχει καμία σχέση με την απεχθάνουσα από τον απλό κόσμο "ξύλινη" γλώσσα.

Ο Παναγιώτης γνωρίζει τόσο τις δυνάμεις του όσο και τις αδυναμίες και για αυτό σπανίως εμπλέκεται σε πολιτικές κοκορομαχίες με άλλους πολιτικούς, αφού ξέρει ότι δεν έχει ούτε την ρητορική του Βενιζέλου, ούτε το φιλολογικό background της Κανέλλη, που θα αποκάλυπταν αυτή την «αδυναμία» του.
Έτσι έξυπνα προτιμάει τα τετ- α- τετ μια με τον Παπαδάκη και την άλλη με τον Αυτιά, που τους «τραβάει» ενίοτε και χαριτωμένα το αυτί τους, λέγοντας τους ότι δεν θα ξανάρθει στο παράθυρο της εκπομπής τους, αν κάνουν «άστοχες» ερωτήσεις.
Οι συχνές και «αποκαλυπτικές» του εμφανίσεις στην τηλεόραση, σε πρωινάδικα και σε διάφορες lifestyle εκπομπές με την Σκόρδα π.χ. (άλλωστε υπάρχει γνωριμία από την Θεσσαλονίκη) τον κάνουν περιζήτητο για τους δημοσιογράφους που προσπαθούν να αυξήσουν την τηλεθέαση βγάζοντας κανένα λαυράκι από τις αποκαλυπτικές δηλώσεις του.

Όλα αυτά όμως σήμερα αρχίζουν σιγά σιγά να αλλάζουν..
Αφενός η σχετικά ανεπιτυχή αυτό- υποψηφιότητα του για την Προεδρία του κόμματος της ΝΔ (αφού μετά τις εκλογές δεν πήρε κανένα ρόλο στο κόμμα, μπορεί να θεωρηθεί ανεπιτυχή) και αφετέρου η σκληρή υπερασπιστική του γραμμή ως εσχάτου υπέρ του Κ.Α.Κ. τον οδήγησαν σε πολιτικό και τηλεοπτικό περιθώριο.

Το ίδιο και οι εκκεντρικές του εμφανίσεις,.. την μια ως Ζορό και την άλλη ως Αι Βασίλης, τον κάνουν τώρα περισσότερο γραφικό και βαρετό, γιατί ο κόσμος της Θεσσαλονίκης αργά ή γρήγορα αρχίζει να αντιλαμβάνεται το κενό του περιεχόμενο.
Δηλαδή, ότι, καλός είναι ο χαβαλές και η πλάκα, αλλά και να γίνεται κάποια δουλειά.. και δουλειά σε απτό επίπεδο για διάφορους λόγους δεν έχει γίνει, ούτε απ’ τον σημερινό Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, ούτε από τον Παναγιώτη..

Ο Παναγιώτης όμως ξέρει να επιβιώνει και πιάνει γρήγορα τον σφυγμό των πολιτών και αρχίζει και αλλάζει γρήγορα την επικοινωνιακή του τακτική, μην έχοντας δίπλα του κανένα επικοινωνιολόγο. Προσπαθεί τώρα να κάνει μετρημένες τις εμφανίσεις του, στις οποίες να είναι πιο σοβαρός…

Και αυτά διότι σε λίγες μέρες θα γίνουν και οι ερχόμενες Δημοτικές (Καλλικρατικές) εκλογές...
Και αφενός στην περίπτωση του Δήμου της Θεσσαλονίκης γίνεται ένας (ψιλό) πανικός και το αποτέλεσμα εκεί να μην είναι καθόλου σίγουρο, άσχετα αν το φαβορί παραδοσιακά είναι η ΝΔ με τον σοβαρό Γκιουλέκα, όμως και οι υπόλοιποι συν-υποψήφιοι, Μπαρμπονάκης, Μπουτάρης, διεκδικούν σοβαρά τον δημαρχιακό θώκο και δεν καταθέτουν τα όπλα τους.
Από την άλλη, ο Παναγιώτης μόνος, σχεδόν χωρίς ανταγωνιστή, με μοναδικό και ουσιαστικό ανταγωνιστή, τον κακό του εαυτό, διεκδικεί την θέση του κυβερνήτη- περιφερειάρχη της Μακεδονίας.
Οι υποψηφιότητες από οποιουδήποτε άλλο κόμμα, δεν θυμάμαι αν έχουν καν ανακοινωθεί και φαίνεται πως κανένας «σοβαρός» εν ενεργεία πολιτικός δεν κατεβαίνει στο ρινγκ να αναμετρηθεί μαζί του, έχοντας ελάχιστη πιθανότητα να βγει νικητής.

Και έτσι ο μύθος του Παναγιώτη συνεχίζεται… Καλώς ή κακώς, όμως συνεχίζεται…

Τι να πούμε, του ευχόμαστε καλή επιτυχία...

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Απελευθέρωση όλων των επαγγελμάτων πλην του επαγγέλματος του Βουλευτή

Στην κυβερνητική συγκατοίκηση του Σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, του "πινόκιο" ΓΑΠ και της «τρόικας» πολύ σωστά προωθούνται από την Τρόικα (και όχι από το ΠΑΣΟΚ) τα ανοίγματα των κλειστών επαγγελμάτων... πλην ενός. Αυτό του Βουλευτή!
Και αυτό είναι μάλλον σοβαρή παράλειψη.

Ως πότε κ. Παπανδρέου, κ. Σαμαρά και κα. Παπαρήγα το επάγγελμα Βουλευτής, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, θα είναι προνόμιο ολιγαρχίας και της επιλογής του εκάστοτε πρόεδρου κόμματος και της οικογενειοκρατίας;

Ως πότε ο Βουλευτής θα συνταξιοδοτείται με μόλις δύο τετραετίες, ακόμη και αν δεν κάνει απολύτως τίποτα κατά την διάρκεια της Θ Η Τ Ε Ι Α Σ του και μάλιστα με ρετιρέ σύνταξη και όλη η υπόλοιπη κοινωνία πρέπει να εργάζεται ως τον θάνατο του;;

Άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων