Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Γιατί αντιδρούν στη ΔΡΑΣΗ;

Η ανακοίνωση της ίδρυσης της πολιτικής κίνησης της ΔΡΑΣΗΣ έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στη λιμνάζουσα ελληνική πολιτική σκηνή, γιατί αφενός κανείς δε περίμενε ότι ο Στέφανος Μάνος θα είχε το πολιτικό «θράσος» να κάνει την δεύτερη πολιτική του κίνηση και αφετέρου, γιατί όλοι θεωρούσαν μοιρασμένη την πολιτική τράπουλα.
Η πολιτική τράπουλα είχε μοιραστεί εδώ και καιρό και όλο το πολιτικό μας κατεστημένο κοιμότανε τον ύπνο του δικαίου, καθώς δεν υπήρχε τίποτα το ορατό που θα μπορούσε να ταράξει το ελληνικό πολιτικό status. Δεν υπήρχε κανένας νέος παίκτης στον ορίζοντα…
Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ήταν για πολλά χρόνια ήσυχοι, -παρόλα τα σκάνδαλα που προκάλεσε την αυξανόμενη αποστροφή του κόσμου- και κάνανε όσα περνούσε από το χέρι τους, ώστε στο τέλος, όταν έρχεται η ώρα της κάλπης να παίρνουν την μεγάλη πίτα και την εξουσία.
Έτσι έχουν καταφέρει μέσα από την πόλωση, τις πελατειακές σχέσεις, τα φιλικά ΜΜΕ και τις προσλήψεις στο δημόσιο να εναλλάσσονται στην εξουσία για δεκαετίες, χωρίς να κάνουν κάτι το ουσιαστικό, πέρα αυτού που είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνε ένα κόμμα που είναι στην εξουσία και πέρα από αυτό που τους υποδεικνύει η Ε.Ε.
Όμως, απ’ότι φαίνεται η ελληνικό πολιτικό (δικομματικό- τρικομματικό) σκηνικό σιγά-σιγά αλλάζει. Τουλάχιστον αυτό παρατηρείται τελευταία από τις δημοσκοπήσεις, αφού ακόμη και οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του δικομματισμού στρέφονται συχνότερα σε μικρότερα κόμματα. Την αρχή την έκαναν στην δεκαετία του 90’ κόμματα της όπως π.χ. το ΔΗΑΝΑ, το ΔΗΚΚΗ, η ΠΟΛ.ΑΝ.
Καθώς όμως περνάνε τα χρόνια στην ομάδα προστέθηκε το κόμμα των δημοσιογράφων και πλασιέ βιβλίων, το ΛΑΟΣ.
Τελευταία στις δημοσκοπήσεις παρατηρείται επίσης -λόγο κλιματολογικών αλλαγών- το κόμμα των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ. Τα κόμματα όπως οι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ και η Φιλελεύθερη Συμμαχία αν και ήταν ελπιδοφόρα κόμματα, εντούτοις δεν κατάφεραν (προς το παρόν) να "αγγίξουν" τον ψηφοφόρο.

Βλέποντας λοιπόν κανείς τον Ελληνικό πολιτικό χάρτη, μπορεί να σκεφτεί πως δεν υπάρχει κανένα κόμμα (πλην των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ) που να μην έχει στην πολιτική του ατζέντα θέματα με πολιτικές πεποιθήσεις (Λαϊκή Δεξιά, Φιλελεύθεροι, Κεντρώοι, Σοσιαλιστές, Αριστεροί, Κομμουνιστές) και την παροχολογία που στην συνέχεια γίνεται φοροεισπρακτικό κυνηγητό.

Τώρα έρχεται η ΔΡΑΣΗ, ίσως για πρώτη φορά στα Ελληνικά δεδομένα να συσπειρώσει όλους τους Έλληνες που έχουν καταλάβει εδώ και καιρό ότι το ιδεολογικό παραμύθι τελείωσε.
Ότι ήρθε η στιγμή της λογικής και της δράσης και ότι τα ωραία λόγια έχουν τελειώσει…

Είναι πρώτη φορά που ένα κόμμα έχει συγκεκριμένο μεταρρυθμιστικό σκοπό. Είναι επίσης πρώτη φορά, που ένα κόμμα δεν υπόσχεται φρούδες ελπίδες και την επόμενη των εκλογών μόλις εκλεγεί θα ξεχάσει όσα έχει υποσχεθεί. Η ΔΡΑΣΗ είναι το πρώτο κόμμα που έχει τόσο ξεκάθαρη πολιτική ατζέντα.
Όσο θα δυναμώνει η κίνηση της ΔΡΑΣΗΣ, τόσο πιο πολύ αντίδραση θα δημιουργεί.
Ήδη τα πρώτα σημάδια φάνηκαν. Οι «καλοπροαίρετες» αμφισβητήσεις και ειρωνείες στα πρόσωπα του κ. Μάνου και Κοντογιαννόπουλου, ξεκίνησαν με το καλημέρα από διάφορους «ανεξάρτητους» σχολιαστές σε εφημερίδες, όπως η Ελευθεροτυπία, Τα ΝΕΑ, πρώτου καν ακούσουν τι έχει να τους προτείνει το νέο πολιτικό σχήμα.

Οι κακίες και ο φθόνος ήρθαν από ανθρώπους που φοβούνται το καινούριο και που δεν θέλουν να αλλάξουν τα υπάρχοντα πολιτικά δεδομένα, αλλά και από ανθρώπους που είχαν οικειοποιηθεί το ρόλλο των μεταρρυθμιστών, χωρίς καμία ουσιαστική παρέμβαση. Από ανθρώπους που είναι βολεμένοι στο παρόν πολιτικό σύστημα και που θέλουν την Ελλάδα τριτοκοσμική χώρα και από πολιτικές ομάδες που πέρα από θεωρία δεν έκαναν τίποτα το ουσιαστικό.

Όσο για την ΔΡΑΣΗ;
Αυτή δυναμώνει και θα δυναμώσει και θα περάσει στην ΔΡΑΣΗ

----------------------------------------------------------

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Πλανόδιοι πωλητές ή το πρώτο "ελεύθερο" πολυκατάστημα στην Πλατεία Αριστοτέλους

Μετά από μία εβδομάδα δουλειάς, συνήθως ανταμείβω τον εαυτό μου με έναν καλό και περιποιημένο κυριακάτικο καφέ. Έτσι συνηθίζω τις τελευταίες Κυριακές να αγοράζω την εφημερίδα μου και να κατηφορίζω στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα στην Πλατεία Αριστοτέλους.
Εκεί χαλαρώνω από όλα τα προβλήματα και έγνοιες.
Όμως εκεί τελικά αντί να χαλαρώνουμε, κάνουμε το shopping μας…
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Καλή επιλογή λοιπόν ο καφές στην Αριστοτέλους. Ωραία πλατεία, καλή θέα στην θάλασσα, καλός καφές με «μόλις» 4,5 ευρώ. Αλλά τελικά σκέφτομαι ότι είναι ακόμη καλύτερη επιλογή για όσους πιστεύουν στο παλαίο ρητό "τερπνών μετά του ωφελίμου..."
Διότι για όσους δεν το γνωρίζουν στην Πλατεία Αριστοτέλους λειτουργεί το πρώτο ελεύθερο -κινητό- πολυκατάστημα και μάλιστα με ελεύθερο ωράριο (Κυριακές ανοιχτά).

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Σε μία ώρα, όσο δηλαδή έπινα τον καφέ μου πέρασαν:

1) 5 πωλητές CD- DVD αφρικάνικης καταγωγής
2) 3 παιδάκια που πουλούσανε χαρτομάντιλα
3) 2 παιδάκια που πουλούσανε μπρελόκ
4) 1 πωλητής τσαντών και ζωνών
5) 1 πωλητής γυαλιών
6) 1 πωλητής ξύλινων αγαλματιδίων αφρικάνικης τεχνοτροπίας
7) 1 πωλητής ρολογιών (μαϊμού Rolex, D&G )
8) 1 γιαγιά ζητιάνα -που μου την «είπε» κιόλας επειδή δεν της έδωσα ένα ευρώ.
9) 1 κινέζα πωλήτρια διάφορων παιχνιδιών
Εκεί εκτός από όσα προανέφερα μπορεί κάνεις να αγοράσει μεταξύ άλλων και
Faux Bijou, εικόνες αγίων από παπάδες, αφίσες decoration, πορτοφόλια.
Όλα σε τιμές ευκαιρίας, χωρίς πιστωτικές κάρτες και το κυριότερο, χωρίς αποδείξεις!
Επίσης για όσους θέλουν να κάνουν κοινωνικό έργο, η Πλατεία Αριστοτέλους δίνει ευκαιρία να βοηθήσουμε ζητιάνους, μητέρες με παιδιά, ανθρώπους με χαρτιά που θέλουν να κάνουν επεμβάσεις, νεαρούς που "χάσανε" τα πορτοφόλια και δεν έχουν χρήματα να πάρουν το εισιτήριο της επιστροφής, κλπ, κπλ.
Μετά από όλα αυτά ας μου επιτρέψετε να αναρωτηθώ...
Τι γνώμη έχει η πολιτεία για όλα αυτά; Που είναι οι κύριοι Παπαγεωργόπουλος και Ψωμιάδης; Είναι νόμιμα ή παράνομα; Που είναι τα σαΐνια οι αστυνομικοί εάν είναι παράνομα;; Τι κάνουν τα τσακάλια της ΣΔΟΕ;; Που είναι η Δημοτική αστυνομία;; (συγνώμη αλλά τι ρωτάω.)