Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Κάτι παραπάνω θα ξέρουν οι Κρητικοί…

Σήμερα απόγευμα μετά από αρκετό καιρό βρήκα λίγο χρόνο και έκανα λίγο μια βόλτα στο διαδίκτυο. Όπως σέρφαρα, έπεσα τυχαία σε ένα κρητικό, αυτοαποκαλούμενο πατριωτικό blog. Δεν γνωρίζω ποιος ή ποιοι είναι οι δημιουργοί του, όμως ένα πράγμα μου έκανε εντύπωση. Ήταν η ξεκάθαρη τους θέση στο θέμα της αρχηγίας της Νέας Δημοκρατίας.
Ενώ θα περίμενα να έχει η Μπακογιάννη ρεύμα και στήριξη από την Κρήτη, όπως έχει ο Σαμαράς στην Μεσσηνία ή ο Παναγιώτης στην Θεσσαλονίκη, διαπίστωση ήταν πως κάθε άλλο παρά θετική για την Ντόρα.

Κάτι μάλλον θα ξέρουν αυτοί οι Κρητικοί…

Πηγή: http://cretanpatriot.blogspot.com/

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

ΣΑΜΑΡΑΣ - Ο καταλληλότερος για πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας

Τα gallop, έχουν δείξει πως ο αγώνας για την προεδρία και για το ταμείο της Νέας Δημοκρατίας καλά κρατεί. Καθώς όμως περνούν οι μέρες, σιγά σιγά πλησιάζουμε προς της εσωκομματικές εκλογές της Νέας δημοκρατίας. Κόμματος το οποίο θα είναι ο βασική αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ και κόμματος στο οποίο έχω ως γνωστών κάποια φιλικά αισθήματα.
Και όπως περνούν οι μέρες αρχίζω και διακρίνω πιο ξεκάθαρα και τις ποιοτικές διαφορές ανάμεσα στους υποψηφίους και να παίρνω με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κάποια θέση.

Ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει μια σοβαρή στάση σχεδόν σε όλα τα θέματα, είναι ευγενικός και παράλληλα είναι πολύ σκληρό καρύδι και ξέρει να επιβιώνει σε συνθήκες, που οι άλλοι τα χάνουν. Έχει κυνηγηθεί όσο κανένας άλλος πολιτικός και είναι επιπλέον ο πιο ικανός και καταρτισμένος για την θέση του πρόεδρου.

Νομίζω πως αν θέλει να δει σύντομα την εξουσία η Νέα Δημοκρατία, τότε πρέπει να στηριχτεί ο Αντώνης.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Το Blog της ΔΡΑΣΗΣ. Μια εικόνα χίλιες λέξεις

Αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο, μετά από πολύ σκέψη, αφενός επειδή έχω κάποια σχέση με το κόμμα της ΔΡΑΣΗΣ, που ως ιδρυτικό μέλος της έχω σαφώς δικαίωμα να φέρω την γνώμη μου και αφετέρου επειδή πιστεύω πως με καλοπροαίρετη κριτική μπορούμε να αλλάξουμε κάποια πράγμτα που μοιάζουν να είναι σε κακό δρόμο, πράγμα που μου είπε και κάποιος "δικός" μου άνθρωπος που επισκέφτηκε πρόσφατα το Blog.
Αρχικά πρέπει να αναφέρω πως το άρθρο αυτό το γράφω στο δικό μου blog και όχι στο blog της ΔΡΑΣΗΣ, γιατί θέλω να αποφύγω τυχών υβριστικές απαντήσεις.
Τις τελευταίες μέρες λοιπόν βλέπω στο επίσημο Blog της ΔΡΑΣΗΣ οι βρισιές να καλύπτουν το σύνολο των σχολίων. Μάλιστα σε κάποιο post μου ανέφερα, ότι πρέπει να υπάρχει ελευθερία λόγου όμως, και παράλληλα κάποιο «φιλτράρισμα» και αυτό είτε σε μορφή login members ή κατόπιν έγκρισης διαχειριστή.
Το καλοκαίρι έγινε κάποια προσπάθεια μετριασμού σχολίων, που όμως γρήγορα σταμάτησε.
Η μη-ΔΡΑΣΗ (αδιαφορία) αυτών που επινόησαν το Blog της ΔΡΑΣΗΣ είναι πλέον φανερή και με αναγκάζει να είμαι αρκετά σκληρός μαζί τους. Το κακό δεν είναι ότι το παρατήσανε το Blog, αλλά ότι έχει γίνει η δυσφήμηση και για τους ίδιους...
Αυτοί λοιπόν που το παρατήσανε -χωρίς να βρούνε κάποιο αντικαταστάτη ή τελοσπάντων να το ανακοινώσουνε- μπορεί να είχανε κάποιο σοβαρό λόγο να το κάνουνε, αλλά η αδιαφορία μάλλον δεν θα είναι η δικαιολογία για αυτούς. Μπορεί και το επίπεδο τους αρχικά να ήταν ψηλό, όμως δεν μπόρεσαν βλέποντας την κατρακύλα να βάλουν κάποιο όριο και έτσι παρασύρθηκαν και οι ίδιοι στο ρεύμα.
Και επειδή κάποιοι ίσως θα με ρωτήσουν τι σε έχει πιάσει τώρα το blog, θα απαντήσω πως το blog είναι αυτή την στιγμή μαζί με το site (που ευτυχώς είναι σε καλό επίπεδο, που όμως διαφημίζει το blog!!) η μοναδική εικόνα του κόμματος.
Επίσης, κάποιοι άλλοι κύριοι δήθεν "σοβαροί" και "έξυπνοι" καθηγητές που ήρθανε στην ΔΡΑΣΗ σαν τα κοράκια, εξαφανιστήκανε μετά τις Ευρωεκλογές. (Το σχόλιο προφανώς δεν ισχύει για τον κ. Ζώρα)
Οι διαχειριστές (αν υπάρχουν) μάλλον διεκπεραιώνουν τα δικά τους Blogs και Sites και προτιμούν να γράφουν από δω και από κει, οι συνεργάτες που υπήρχαν, αν και δεν είχαν την υποχρέωση δεν έβαλαν βάζοντας όρους στο blog.
Κατά αυτό τον τρόπο λοιπόν και τα όνομα των συνεργατών, που είναι στα δεξιά του blog καθημερινά δυσφημίζονται και αυτοί αδιαφορούν για αυτό που αν δεν κάνω λάθος είναι 10-14 άτομα.. και.. καλά δεν έχω την απαίτηση, ούτε την αυταπάτη ότι ο Μάνος, ο Δήμου ή ο Ανδριανόπουλος θα ασχοληθούν με το φιλτράρισμα μηνυμάτων, όμως θα περίμενα κάποια παρέμβαση τους έστω (τηλεφωνική) ή αν δεν ενδιαφέρονται την διαγραφή των ονομάτων τους.

Όλο αυτό δεν μ'αφήνει περιθώριο στο να μην βγάζω το συμπέρασμα, ότι οι κύριοι αυτοί, μάλλον άλλο σκοπό είχαν όσο αφορά την ΔΡΑΣΗ και όταν είδαν ότι η ΔΡΑΣΗ δεν είχε το αναμενόμενο κατά αυτούς αποτέλεσμα, την «έκαναν» νύχτα... κάποιοι εκ των οποίων ίσως και για το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη που έχει ρεύμα και για το οποίο ξαφνικά όπως βλέπω τρέφουν φιλικά αισθήματα.

Όσο για τους υπόλοιπους «ρομαντικούς» που απέμειναν και γράφουν εδώ και στα σχόλια (μαζί τους και εγώ), απ’ ‘ότι φαίνεται έχουμε μείνει πολύ πίσω...

Δυστυχώς, αν και είχα άλλη άποψη αρχικά, θα συμφωνήσω και με τα σχόλια των glam και τον του αρχαίου.

Το Blog της ΔΡΑΣΗΣ λοιπόν δεν διαθέτει πλέον καμία σοβαρότητα, είναι δυσφήμιση. Δεν έχει τίποτα το νέο, ελπιδοφόρο και δυναμικό. Η μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Ένα κόμμα ελπιδοφόρο και ένα κόμμα που ήθελε να παίξει κάποιο μελλοντικό ρόλο κατάντησε ορμητήριο για κάποιους υβιστές, μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχε σαφείς κανονισμός λειτουργίας

Η πρόταση μου είναι να κάνουμε τώρα την διόρθωση και να επιτρέπονται σχόλια μόνο χωρίς βρισιές και αυτό απο'οτι φαίνεται μπορεί να λειτουργήσει μόνο κατόπιν έγκρισης, έτσι ώστε να κρατάμε κάποιο επίπεδο.
Η άλλη πρόταση είναι να το κλείσουμε το blog και να έχουμε μόνο το site.

Ελπίζω να εισακουστώ και να αλλάξει η εικόνα. Αν όμως συνεχίζει να είναι αυτή η εικόνα του ιστολογίου, τότε ας βγει το δικό μου blog από του τα blogs που προτείνει.
Αυτά είχα να πω και δεν ξανασχολούμαι με το θέμα.

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Ας πάμε να πουλήσουμε την ιστορία και η παράδοση λοιπόν, γιατί αλλιώς καταστραφήκαμε..

Η αγορά (τροφίμων) της Θεσσαλονίκης έχει το μαύρο της το χάλι.
Όλοι λένε πως τέτοιο Οκτώβρη δεν έχουν ξαναδεί όσα χρόνια είναι στην αγορά. Πουθενά δεν υπάρχει κανένας κρατικός έλεγχος και ο καθένας πουλάει ότι γουστάρει, όσο γουστάρει. Οι μικροί παραδοσιακοί επαγγελματίες κλείνουν ή μετά βίας καλύπτουν τα έξοδα τους. Η πτώση τζίρου είναι κάθετη και αν εξαιρέσουμε τον κλάδο της κινητής τηλεφωνίας, νομίζω πως όλοι οι υπόλοιποι είναι σε αναμμένα κάρβουνα, περιμένοντας να κάνει κάτι ο Γιώργος και να σώσει κάπως την κατάσταση.
Να ρίξει τελοσπάντων χρήμα στην αγορά -όπως υποσχέθηκε-.
Ο Γιώργος το είχε πει προεκλογικά, πως τα χρήματα υπάρχουν. Τώρα όλοι περιμένουν…

Οι περισσότεροι φυσικά ξέρουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα να σωθεί με μαγικό τρόπο η κατάσταση της αγοράς, ούτε ότι θα δοθούν χρήματα για την τόνωση της.

Όμως, γιατί έχει η αγορά αυτό το χάλι;
Από την μία επειδή έχουμε ανεξέλεγκτη κατάσταση. Από την άλλη χαμηλοί μισθοί και η ανεργία.
Η παραγωγή έχει εξαφανιστεί εδώ και κάποια χρόνια και οι μόνοι κλάδοι τελικά που έχουν κάποια σχετική παραγωγή είναι οι κλάδοι των τροφίμων. Και αυτό όχι επειδή δεν μπορούμε να φέρουμε τρόφιμα «απ’ έξω», αλλά επειδή όσο και να ζορίζεται ο Έλληνας δεν θα φάει βουλγάρικο λευκό τυρί, -άσχετα που είναι στην μισή τιμή- αντί για φέτα. Το ίδιο ισχύει και για το λάδι, το κρέας, το γάλα...

Σήμερα, εάν κάνει κανείς βόλτα στην αγορά, θα διαπιστώσει πως τα πιο πολλά καταναλωτικά αγαθά κατασκευάζονται στο εξωτερικό. Στην Ασία κατά κύριο λόγο. Αυτό θα γίνει ακόμη πιο έντονο, όταν θα γίνει πλήρης ή μερική ένταξη της Τουρκίας στη Ε.Ε. που στηρίζει η Ελλάδα.

Όμως αλήθεια τι μπορεί να γίνει; Τι μπορεί να κάνει ο Γιώργος,;;

Τίποτα κατά εμέ. Από την στιγμή που οι νέοι δεν θέλουν να δουλεύουν. Και δεν θέλουν να δουλεύουν όχι επειδή είναι οκνηροί, αλλά επειδή δεν υπάρχει ούτε αμοιβή, ούτε δουλιές με μέλλον. Και από τη στιγμή που οι μισοί νέοι θέλουν να γίνουν τραγουδιστές στα Fame stories και στα X-factor και άλλοι μισοί περιμένουν να διοριστούν στο δημόσιο τα πράγματα δεν θα πάνε καλά.

Στην αγορά της Θεσσαλονίκης, αν εξαιρέσει κανείς επενδύσεις (με επιδοτήσεις κράτους παρακαλώ) σε μπουγατσατζίδικα και σε νυχάδικα, δεν υπάρχει τίποτα το καινούριο.
Όλοι έχουν παράπονο πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει εγχώρια κατανάλωση.
Πρέπει όμως να γίνει κάτι. ΠΡΕΠΕΙ να ενισχυθούν τουλάχιστον οι εξαγωγές, έτσι ώστε να δημιουργηθούν έστω με αυτόν τον τρόπο κάποιες νέες θέσεις εργασίας.
Η οικοδομή και ο τουρισμός στα οποία βασιζόμασταν έχουν πτώση, -άσχετα που δεν απασχολεί εγχώριο πληθυσμό- .
Πρέπει άμεσα να τελειώσει το παραμύθι -με την συναίνεση όλων των κομμάτων- του δημοσίου.
Και επειδή η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σήμερα την υπόλοιπη Ευρώπη σε τίποτα, επειδή ούτε καινοτόμα προιόντα έχει πρέπει να πουλήσει την παράδοση της και την ιστορία της.
Γιατί αυτό μας έμεινε. Αυτό πρέπει να πουλήσουμε εδώ που φτάσαμε.

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Τώρα τρέχουν...τότε;;

Α ρε μαύρισμα που θέλουν αυτοί οι τρεις glamorous Δελφίνοι της Νέας Δημοκρατίας.
Λοιπόν όλο το θέμα με την διαδοχολογία άρχισε να με θυμώνει και να μου προκαλεί και αηδία.

Αρχικά παραβλέπω το γεγονός ότι βλέπω καθημερινά τα μούτρα των δήθεν αναγεννηστών της Φιλελεύθερης παράταξης (που αμφιβάλλω αν έχουν ιδέα από Φιλελευθερισμό) ή της Κεντροδεξιάς ή της Νέας Δημοκρατίας τελοσπάντων.
Παραβλέπω επίσης πως όλοι ξαφνικά έχουν ιδέες το πως θα φτιάξουν το κόμμα.
Ακούω κάτι τρελά πράγματα και αναρωτιέμαι που ήταν όλοι αυτοί τόσο καιρό!!
Παραβλέπω τέλος, πως όλοι τους είναι 100% έντιμοι και καλά παιδιά βρε και, πως όποιες αμαρτίες (αμαρτίες τις λένε οι κακοί δημοσιογράφοι, επιλογές τις λένε εκείνοι) που έκαναν στα νιάτα τους, ήταν ή παρεξήγηση, διότι αυτοί πάντα δρούσαν προς συμφέρον του λαού, ή για το καλό του πολίτη Αθηναίου ή της χώρας εν γένει.

Όμως και η κοροιδία έχει τα όρια της. Δεν μπορώ λοιπόν να παραβλέψω πως ξαφνικά πήρανε οι κώλοι (ας με συγχωρέσετε για την έκφραση αυτή) τους φωτιά, και μάλιστα όταν πρόκειται για το δικό τους συμφέρον….
Άκουσα -και έπαθα φρίκη- ότι οι τρεις βασικοί υποψήφιοι θα κάνουν και Tour ανά Ελλάδα.
Μάλιστα,άκουσα πως η Μπακογιάννη θα παρασταθεί και στους εορτασμούς του «Όχι» που θα γίνουν προσεχώς στην πόλη μας.(Ελπίζω απλά να μη γίνουν τα ρεζιλίκια του ΠΑΣΟΚ, που θα θυμάστε όλοι, όταν το 2007 στις ίδιες εκδηλώσεις οι τότε μονομάχοι Βενιζέλος και Πανανδρέου σπρωχνώτουσαν στον Άγιο Δημήτρη το ποιος θα είναι πιο κοντά στον Καραμανλή και ποιος θα κάνει πιο πειστικά την αρχηγική εμφάνηση).

Και θα κάνω την εξής αφελή ερώτηση. Αφού ξέρανε και οι τέσσερις τους ότι η ΝΔ βουλιάζει και θα χάσει της εκλογές με πανωλεθρία. Αφού όλοι το ξέρανε και οι πέτρες και σίγουρα επιπλέον είχανε και τις «μυστικές δημοσκοπήσεις».
Γιατί αλήθεια δεν έκαναν τότε της ομιλίες ανά Ελλάδα και τα Tours τους, ώστε να βοηθήσουν τον "φουκαρά" Καραμανλή, -που εδώ που τα λέμε ουσιαστικά πάλευε μόνος του- για να σώσει την παρτίδα;;
Γιατί τότε εσείς κύριοι, μέχρι και στην τηλεόραση βγαίνατε με φειδώ, ενώ σήμερα δεν σας προλαβαίνουμε;;

Όχι μη μας απαντήσετε.
Ξέρουμε.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Πόλεμος στην Θεσσαλονίκη;; Όχι. Πάμε παρέλαση

Έτσι όπως περνούσα σήμερα το απόγευμα την Περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης, ξαφνικά έφτασα σε ένα μποτιλιάρισμα. Φτου. Σκέφτηκα πως μάλλον θα έχουμε (πάλι) ένα από τα γνωστά τροχαία ατυχήματα και για αυτό θα υπάρχει και το μποτιλιάρισμα.
Σιγά, σιγά όμως καθώς έφτανα στο σημείο όπου ήταν το υποτιθέμενο συμβάν, ξαφνικά είδα μια εικόνα που δεν περίμενα να δω.
Τουλάχιστόν 10 αρματοφορείς είχαν φορτωμένα τα γνωστά σε όλους μας άρματα μάχης, τα περίφημα Leopard 1.
Εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα πως όλη η φασαρία γίνεται, διότι σε λίγες μέρες η πόλη μας θα είναι για άλλη μια φορά το κέντρο της Ελλάδος (την πρώτη φορά αυτό γίνεται στην Διεθνή –τρόπος να λέμε- Έκθεση και την δεύτερη στους εορτασμούς της επετείου του περίφημου «Όχι».)

Τα άρματα των προηγούμενον δεκαετιών, δηλαδή τα Leopard 1 που δεν είναι να καμαρώνουμε για αυτά, αλλά να τα κρύβουμε, «κόλλησαν» την περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης.

Και θα πω για άλλη μια φορά αυτό που λέμε κάθε χρόνο.
Ως πότε θα έχουμε αυτές τις τριτοκοσμικές παρελάσεις στρατού κύριοι εκσυγχρονιστές, μεταρρυθμιστές.

Και γιατί κάθε χρόνο πρέπει να βλέπουμε αυτά τα άρματα και τα αεροπλάνα τύπου Mirage να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας και να φοβόμαστε μήπως, λέω μήπως κανένα πέσει πάνω στο κεφάλι μας;

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Ποδήλατο και η Θεσσαλονίκη (Too good to be true)



Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη πολιτισμού και γεωγραφικά μάλλον ιδανική για το ποδήλατο. Εάν εξαιρέσεις την Άνω Πόλη, όλες οι υπόλοιπες περιοχές της είναι εύκολα προσβάσιμες με το ποδήλατο.

Το ποδήλατο δεν είναι απλά ένα οικονομικό και συνάμα «πράσινο» μέσο μεταφοράς. Είναι μια ολόκληρη παιδεία. Το να είσαι οδηγός αυτοκινήτου και να σέβεσαι έναν ποδηλάτη δείχνει κάτι. Το να είσαι ποδηλάτης σημαίνει ακόμη πιο πολλά. Σημαίνει καταρχάς ότι έχεις απαρνηθεί την άνεση του αυτοκινήτου ή του Μέσου Μαζικής Μεταφοράς. Μετά το δεύτερο και βασικότερο. Βοηθάς τον εαυτό σου σε ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Οι ειδικοί μάλιστα λένε, ότι το να γυμνάζεται κανείς κάνοντας ποδήλατο είναι μάλλον μια από της πιο καλές ασκήσεις για το σώμα μας.

Στην πόλη μου, στη Θεσσαλονίκη, έχουν εγκατασταθεί εδώ και μερικές μέρες κάποιες ποδηλατολωρίδες. Πρόσεξα ότι ήδη πρώτοι τολμηροί ποδηλάτες άρχισαν να τις χρησιμοποιούν. Το ποδήλατο άρχισε δειλά δειλά να κάνει την επανεμφάνιση του στην πόλη.

Αυτό είναι πολύ καλό σημάδι, πάρα πολύ καλό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εντύπωση που μου έκανε η πόλη του Άμστερνταμ, όταν την επισκέφτηκα. Μια πόλη γεμάτη ποδήλατα.

Άντε. Ας γίνει η Αθήνα η καινούρια Βαρκελώνη των Βαλκανίων και η Θεσσαλονίκη, Νέα Άμστερνταμ.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Γιώργο αν θέλεις να αλλάξεις, τότε άλλαξε τα όλα

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έπεσε κατά κύριο λόγο από αίτια που προκάλεσαν οι κακοδιαχείριση του Δημοσίου και από τα λεγόμενα σκάνδαλα.

Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε χθες μια σειρά από θετικά μέτρα που προάγουν την καλύτερη διαχείριση στο δημόσιο.
Πουθενά ωστόσο δεν είδα να αλλάζει κάτι ως προς το Νόμο περί της ευθύνης των Υπουργών. Η νέα κυβέρνηση δεν αλλάζει τίποτα σχετικά με τον συγκεκριμένο Νόμο και αυτό θα επιτρέπει και στο μέλλον να υπάρχει στην κορυφή της πυραμίδας ατιμωρησία για παραβάσεις υπουργικού καθήκοντος και για κακοδιαχείριση δημοσίου χρήματος.

Οι εκλεγμένοι βουλευτές και υπουργοί δεν πρέπει να ξεχνάνε, πως εκλέγονται από τους πολίτες για ένα συγκεκριμένο λόγο. Και ο λόγος αυτός είναι η διαχείριση του κράτους, της κοινωνίας.

Με βάση της λογικής αυτής, όποιος Υπουργός ή Βουλευτής βρεθεί να κάνει κατάχρηση της εξουσίας ή του καθήκοντος, πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσει την ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Άμεσα και μάλιστα χωρίς αναβολές.
Οι εξεταστικές της Βουλής, οι ψηφοφορίες, όπως τις είδαμε για παράδειγμα στην υπόθεση Παυλίδη, δεν είναι λύση. Το Σύνταγμα αναφέρει ρητά την ύπαρξη μιας και μοναδικής κατηγορίας πολιτών.
Με βάση το σύνταγμα μας, και με βάση την κοινή λογική, τόσο οι βουλευτές, όσο και οι υπουργοί δεν πρέπει να χαίρονται πολιτικής ασυλίας που αφορά ποινικά αδικήματα και την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος.

Όλοι μας είδαμε την κατάληξη της υπόθεσης Παυλίδη, όπως και παλαιότερα και της υπόθεσης «τροπολογίας «Πάχτα» που μάλιστα αφορούσε την ανάμιξη και κάποιου σημερινού υφυπουργού και βουλευτή της Θεσσαλονίκης. Όπως όλοι μας είδαμε την υπόθεση του Βατοπαιδίου και της Siemens.

Αν θέλει ο Γιώργος να πάει την Ελλάδα μπροστά, πρέπει να αλλάξει και ο σχετικός νόμος. Να έχει άμεση εφαρμογή, να ψηφιστεί και από τους 300 βουλευτές.
Ο νόμος περί της ευθύνης Υπουργών πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Και οι παραβάτες να βρεθούν στο εδώλιο.

Δεν μπορούμε να συζητάμε για διαφάνεια και να έχουμε θολό τοπίο στην κορυφή.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και όλα θα έρθουν με την σειρά

Τι και αν και έχουμε νέα κυβέρνηση ημερών, τι και αν και έχουμε διπλωματική σύρραξη με τους Κινέζους, τι και αν έχουμε έμφραγμα στο λιμάνι του Πειραιά, στην ελληνική δημόσια ζωή, στα ΜΜΕ της δηλαδή, δεσπόζει εδώ και μέρες το θέμα της διαδοχής του Καραμανλή στην προεδρία του κόμματος. Τα δελτία ειδήσεων το προβάλουν ως το βασικό θέμα της ημέρας και κάθε δήλωση υποψηφίων, ως την μέγιστη είδηση για σχολιασμό και ανάλυση.
Καλά τα είπε χθές ο Βαγγέλης Μειμαράκης, ότι ο κόσμος χέστηκε για όλα αυτά.
Πολύ καλά τα είπε, αλλά ποιος τον ακούει…
Σκεφτόμουν επίσης, το πώς έγιναν τα πράγματα στις ΗΠΑ με τον Barrack Obama.
Εκεί το σύστημα λειτουργεί διαφορετικά. Όταν εκλέγεται κάποιος για Πρόεδρος ή αρχηγός του κόμματος, δεν είναι αυτονόητο ότι ο συγκεκριμένος πρόεδρος- αρχηγός θα είναι αυτόματα και υποψήφιος του κόμματος στις επόμενες εκλογές.
Εκεί έχουν διαδικασίες που ούτε που μπορούν να τα φανταστούν εδώ, ή μάλλον που δεν θέλουν να φανταστούν, δεν συμφέρει να τα φανταστούν.
Εκεί είναι αυτονόητο να υπάρχουν οι κάλπες (και στην συνέχεια εκλέκτορες).
Ο κάθε υποψήφιος έχει το πρόγραμμα του, εδώ τι πρόγραμμα έχει ο Ψωμιάδης π.χ. που βάζει υποψηφιότητα;; Ο καθένας εδώ μιλάει με αοριστολογίες ή περί κοινωνικού φιλελευθερισμού και για πατριωτική κεντροδεξιά ή περί κάθε μαλ...ιας που του έρχεται.
Είναι ξεφτίλα να μιλάμε μέρες, το αν πρέπει να στηθούν οι κάλπες.

Και το τελευταίο και το πιο εξοργηστικό. Όταν μιλάμε για τον μελλοντικό αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, είναι σαν να μιλάμε ήδη με τον επόμενο Πρωθυπουργό…
Μα κύριοι δημοσιογράφοι -και μερικοί Bloggers-, οι Μπακογιάννη, Σαμαράς, Αβραμόπουλος και Ψωμιάδης, αν δεν κάνω λάθος δεν είναι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας. Προσπαθούν να γίνουν Πρόεδροι του κόμματος τους, που ήρθε δεύτερο (συγνώμη τρίτο, γιατί το δεύτερο ήταν το κόμμα της Αποχής) στις εκλογές. Εκτός αν είναι τόσο σίγουρο ότι κανένα άλλο κόμμα δεν θα ξεπεράσει στο μέλλον την Νέα Δημοκρατία ή εάν τελικά ισχύει η περιβόητη φράση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ότι «όλα έρχονται με την σειρά».

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Η Κροατία το ξανασκέφτηκε



Στη Κροατία, σε μια χώρα με 4,5 εκατομμύρια κατοίκους, εφαρμόστηκε ο νόμος περί απαγόρευσης καπνίσματος, όπως έγινε και στην Ελλάδα, καθώς και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Σε μια χώρα που υπολογίζεται πώς ένας στους τρεις Κροάτες καπνίζει, η κυβέρνηση κατόπιν έντονης πίεσης ιδιοκτητών καταστημάτων καφέ, μπαρ και εστιατορίων, πήρε πίσω το σχετικό νομοσχέδιο περί της απαγόρευσης του καπνίσματος.
Έτσι οι καταστηματάρχες που διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την ραγδαία πτώση τζίρου τους και προέβησαν σε μια σειρά διαμαρτυριών, μπορούν τώρα να επιτρέπουν στους θαμώνες τους την αγαπημένη τους συνήθεια χωρίς να κινδυνεύουν με πρόστιμο.
Ανάλογες διαμαρτυρίες έγιναν πρόσφατα και στην Τουρκία. Εκεί επίσης εκδήλωσαν οι καταστηματάρχες την πτώση της δουλειάς τους, και κάποιοι πολίτες δήλωσαν χαρακτηριστικά, πως το κάπνισμα αποτελεί Τουρκική κληρονομιά (τσιγάρο και ναργιλές), μαζί με το αγαπημένο τους τσάι ή καφέ.
Εκεί οι διαμαρτυρίες έγιναν χωρίς κάποιο θετικό αποτέλεσμα για τους καπνιστές.
Αντίθετα, σύμφωνα με την έρευνα του πανεπιστημίου του Μπάθ στη Βρετανία, μετά την απαγόρευση του καπνίσματος σημειώθηκε η μείωση στα καρδιακά εμφράγματα κατά δέκα τοις εκατό.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα το λύσαμε από την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής του σχετικού Νόμου.
Εδώ έχουμε και το Νόμο περί απαγόρευσης καπνίσματος στους δημοσίους χώρους και είμαστε εντάξει με την Ευρωπαϊκή Ένωση και παράλληλα όσοι θέλουν να καπνίσουν… απλά, καπνίζουν.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Το νέο και ωραίο είναι άπειρο

Το νέο είναι ωραίο. Η νέα κυβέρνηση Παπανδρέου είναι όμορφη, γοητευτική και με μπόλικο άρωμα γυναίκας. Η συνταγή μάλλον πολύ καλή για τους επικοινονιολόγους και για κάποια Hollywood ταινία, όμως εδώ η πραγματικότητα είναι σκληρή και δύσκολη. Η Ελλάδα έχει ένα από τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά ελλείμματα και το νέο και ωραίο δεν είναι και σίγουρο πως θα είναι και πετυχημένο.
Από την άλλη η διατήρηση των παλιών ονομάτων όπως, Πάγκαλος, Βενιζέλος δίνουν την αίσθηση της γνώσεις, όμως δεν μπορώ να εξακριβώσω με ποια έννοια είναι αυτή η γνώση. Με την καλή ή την κακή.

Η Ελλάδα χρειάζεται γενική συσπείρωση, τόσο οικονομική και πολιτική, όσο και πολιτιστική. Πρέπει έστω για λίγα χρόνια να σταματήσει αυτός ο καβγάς των κομμάτων και ο φαύλος κύκλος εναλλαγής των δύο κομμάτων εξουσίας και οι Έλληνες να ενωθούν με μοναδικό σκοπό, δημιουργία πραγματικής υγιείς οικονομίας, την αναδιάταξη της κοινωνίας, του πολιτικού σκηνικού και της παιδείας σε μια πραγματική παιδεία.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Ο Κωστής για διάδοχος

Οι εκλογική μάχη τελείωσε. Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου είναι νικητής με την έννοια του νικητή του εκλογικού αποτελέσματος.

Από την άλλη ο ηττημένος Κώστας Καραμανλής αφού κυβέρνησε χαλαρά για 5 χρόνια, εξίσου χαλαρά έφυγε.. Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Καραμανλής απέτυχε εξαιτίας των επιλογών του στα πρόσωπα που τον πλαισίωναν και στην χαλαρή (ήπια τα έλεγε εκείνος) πολιτική του.
Και αφού απέτυχε με τον τρόπο που απέτυχε, έκανε την πολιτική πράξη που συνηθίζουν να κάνουν οι αρχηγοί της Φιλελεύθερης παράταξης. Παραιτήθηκε.
Η επόμενη μέρα για την Νέα Δημοκρατία θα είναι εύκολη, καθώς καλείτε να επιλέξει το νέο πολιτικό της αρχηγό, που θα την φέρει ξανά στην εξουσία.
Εύκολο το πρώτο δύσκολο το δεύτερο.

Εύκολη επιλογή, γιατί υπάρχουν ήδη εδώ και καιρό οι γνωστοί σε όλους «δελφίνοι», που είναι -προς το παρόν- οι Μπακογιάννη, Σαμαράς και Αβραμόπουλος.
Και οι «τρεις σωματοφύλακες» έχουν δείξει ότι είναι εξίσου φιλόδοξοι για την αρχηγία, με ένα μικρό προβάδισμα φαίνεται πως έχει η Μπακογιάννη.

Αξίζει να παρατηρηθεί πως, και οι τρεις διάδοχοι έχουν κάμποσους πολιτικούς «λεκέδες».
Η Ντόρα Μπακογιάννη προέρχεται από γνωστό πολιτικό τζάκι και είναι μια προσωπικότητα κατά πολλούς αμφιλεγόμενη, μια προσωπικότητα που δεν εμπνέει σε πολλούς εμπιστοσύνη, τόσο λόγο της ανάμιξης του ονόματος της σε διάφορες υποθέσεις (Siemens- Καραβέλας, δρομολόγια της AEGEAN), όσο και κυρίως λόγο του πατρικού της ονόματος.
Ο Αντώνης. Σαμαράς, που θα ήθελαν οι «Προεδρικοί» και οι «εκτός συνόρων», είναι κατά την γνώμη μου δύσκολο να εκλεγεί, γιατί η ιστορία με την Πολιτική Άνοιξη είναι ακόμη πολύ νωπή στην μνήμη κάθε μέσου Νεοδημοκράτη.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, μάλλον ο πιο ικανός από τους τρεις, έδειξε πως είναι σοβαρός πολιτικός, πολύ οξυδερκείς, και με έργο στο Δήμο της Αθήνας και στα υπουργεία. Έχει καλή εμφάνιση, καλό λόγο και άλλα πλεονεκτήματα, όπως η διείσδυση του στο «μεσαίο χώρο», εντούτοις οι πιθανότητες να εκλεγεί πρόεδρος είναι μάλλον ελάχιστες, καθώς φαίνεται πως δεν διαθέτει τον απαραίτητο μηχανισμό στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας που θα τον στηρίξει και τον εκλέξει.

Έτσι λοιπόν τα πράγματα φαίνονται εύκολα και είναι σχεδόν βέβαιο πως το δαχτυλίδι θα πάει στην Ντόρα.
Η ίδια δεν έκανε τυχαία τουμπεκί ψιλοκομμένο τόσα χρόνια και πλάτες στον Καραμανλή για να την φάει την θέση κάποιος άλλος. Έχει γνωριμίες στον επιχειρηματικό κόσμο, στους εφοπλιστές και το βασικότερο, έχει και την έγκριση «απ’ έξω»… τι άλλο θέλουμε;;

Και όμως, αν είχανε στην Νέα Δημοκρατία λίγο επαφή με την πραγματικότητα και τον κόσμο έξω κόσμο και, κυρίως με τους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων θα μπορούσανε να καταλάβουν πως κανείς εκεί έξω δεν ενθουσιάζεται στο άκουσμα αυτών των τριών ονομάτων και θα εκλέγανε κάποιο άλλο πρόσωπο.

Για παράδειγμα τον Κωστή Χατζηδάκη.
Ως νέος και φιλελεύθερος πολιτικός με εμπειρία από την Ευρώπη, είναι άνθρωπος που έδειξε πως είναι ήδη ώριμος και τα καταφέρνει σε πόστα με ευθύνες.
Είναι καλλιεργημένος, εργατικός, ουδέποτε έδωσε κανένα δικαίωμα και επιπλέον ως νέος άνθρωπος έχει όλες τις περγαμηνές να είναι πιο ενωτικός από τους άλλους «τρεις» στην Νέα Δημοκρατία. Έδειξε ότι είναι ικανός να διαχειριστεί τα ζητήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο νέος πρόεδρος του κόμματος. Δηλαδή την αναγέννηση του κόμματος και την επανεκλογή του.
Δυστυχώς όμως στην Νέα Δημοκρατία, αλλά και στην Ελλάδα γενικότερα επικρατεί οι ιεραρχική φιλοσοφία και όχι η φιλοσοφία του ικανοτέρου και επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά ούτε για την χώρα, ούτε για τους πολίτες, θα εκλέξουμε για άλλη μια φορά αυτό που βλάπτει πρώτα εμάς τους ίδιους.

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Στηρίζω- ψηφίζω "Βγαινο"

Ότι δεν μπορεί να κάνει ο κρατικός μηχανισμός τα κάνει ο «Βγαινο»
Είχα γράψει στο προηγούμενο άρθρο ότι στηρίζω νέους πολιτικούς. Γιατί απλά πίστευα ότι έχουν να δώσουν κάτι νέο, κάτι ουσιαστικό. Γιατί πίστευα πως μέσα από τους μηχανισμούς θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μια νέα τάση, ένα ρεύμα για πιο σύγχρονες κοινωνίες και πολιτικές...
Τελικά επισκέφτηκα μια ομιλία ενός νέου πολιτικού (ας μην πω το όνομα του καλύτερα).
Αυτά που είδα ήταν παλαιοκομματικά συνθήματα με οπαδικό κοινό που ούρλιαζε φανατικά. Το παίρνω λοιπόν πίσω. Συγνώμη έκανα λάθος.
Ότι γεννάει το "σύστημα" είναι στην συντριπτική του πλειοψηφία το ίδιο το σύστημα.

Θα σταθώ όμως σε ένα γεγονός που άκουσα στο ραδιόφωνο σήμερα και που αξίζει να σχολιαστεί.
Αφορά την δημιουργία μιας θυγατρικής της OLYMPIC AIR, τις ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ.

Αυτός ο Βγαινόπουλος τελικά έχει πολύ τόλμη, ή πολύ θράσος. Δεν μασάει ρε παιδί μου. Στην αρχή ανακατεύει την τραπεζική αγορά με την Marfin, μετά κάνει ρόμπα και τον Τσίπρα, που την είχε δει σχεδόν πρωθυπουργός όταν τα γκάλοπ του δίναν 17%. Κατόπιν έμεσα και άμεσα ρεζιλεύει όλο το πολιτικό μας σύστημα προτείνοντας δωρεάν πρόγραμμα της Singular Logic για την διαχείριση των ιατροφαρμακευτικών ειδών, που φυσικά δεν έγιναν απο-δεκτές από την κυβέρνηση για τους γνωστούς- άγνωστους λόγους!!
Στην συνέχεια μπαίνει σφήνα με τα καράβια των Επιχειρήσεων Αττικής στις διαδρομές προς την Κρήτη που χρόνια ήταν μια κλειστή υπόθεση και δεν τολμούσε να περάσει από κει ούτε ψαροκαΐκι.
Δεν μασάει επίσης και κάνει αγωγή κατά της εν δυνάμει πρωθυπουργού, της Ντόρας Μπακογιάννη, εν μέση προεκλογικής εκστρατείας, για τα δρομολόγια της AEGEAN.
Και τώρα δημιουργεί και την νέα αεροπορική του εταιρία, τις ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ αψηφώντας τόσο το μικρό κρατίδιο στα βόρεια σύνορα μας, όσο και το άτολμο πολιτικό σύστημα που στρουθοκαμηλίζει και παίζει κρυφτό με ένα όνομα που ανήκει στην Ελλάδα εκατό τοις εκατό.

Την ώρα λοιπόμ που το ανίκανο κράτος κόβει δρομολόγια από και προς την Θεσσαλονίκη, είτε των ακτοπλοϊκών, είτε του ΟΣΕ, ο Βγαινόπουλος βγαίνει και στηρίζει την Θεσσαλονίκη και την original Μακεδονία, με τον καλύτερο τρόπο που κανείς άλλος πολιτικός δεν έκανε τα τελευταία ...χρόνια.

Μπράβο του.

ΥΓ. Άντε Ανδρέα κάνε τώρα και με ένα κόμμα τώρα και στείλε τους ανίκανους πολιτικούς στα σπίτια τους.