Γιατί δεν θα...

Βρήκα ένα σημείο που είναι αυτό που ένιωθα αλλά δεν μπουρούσα να εξηγήσω το γιατί δεν θα ήθελα να ασχοληθώ σε αυτή την εποχή με τα κοινά ή με την πολιτική κλπ, και μου αρέσει ,δεν το έχω ως δικαιολογία αλλά είναι το διανοητικό μέρος ενός ενστίκτου μέσα μου (διαβάστε περισσότερα)

Η ελληνική κοινωνία σε κρίση

Η Ελληνική κοινωνία και οικονομία διανύουν ίσως μια από της δυσκολότερες στιγμές στην νεότερη ιστορία. Τα επόμενα χρόνια θα κρίνουν πολλά καθώς η κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης και το κράτος στην ανυπαρξία. Το κρατικό χρέος φτάνει και περνάει το αστρονομικό ποσό των 400 δις και οι ανίκανες κυβερνήσεις σπαταλάνε καθημερινά εκατομμύρια ευρώ σε διάφορες δραστηριότητες που δεν έχουν πάτο και σε ενίσχυση κρατικών εταιριών και επενδύσεων (ΔΕΗ, Ολυμπιακή, ΟΣΕ ) που όχι μόνο δεν φέρνουν καμία ανάπτυξη, αλλά αντίθετα επιβαρύνουν και υποθηκεύουν το μέλλον των νέων γενεών.

Οι Έλληνες φορολογούμενοι είναι αντιμέτωποι με πρωτοφανή φορολογικά μέτρα. Η φορολόγηση μικρομεσαίων εταιριών φτάνει με όλες τις περαιώσεις το εξωφρενικό 25-30%. Το κράτος είναι ουσιαστικά συνέταιρος και δεν αφήνει σε κανέναν να πάρει ανάσα.

Οι εταιρίες και επιχειρηματίες προτιμούν συχνά την μετανάστευση ή την τεχνητή φοροδιαφυγή (φοροαπαλλαγή για να το λέμε λίγο πιο μαλακά), κατά το πρότυπο που το δίδαξαν οι πρώην υπουργοί Μαγγίνας και Βουλγαράκης. Με τις διάφορες Off shore εταιρίες, με το να μην καταβάλουν τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων ή με διάφορα λογιστικά τεχνάσματα κρατώντας την παράδοση που έρχεται από την Βυζάντιο και την Τουρκοκρατία, όπου ο πολίτης έχει εχθρό το ίδιο το κράτος και το κράτος δυνάστευε τους πολίτες.

Η κυβέρνηση και οι υπουργοί, αντί να ασκούν κυβερνητική πολιτική και να ασχολούνται με τον τόπο ( με την θέσπιση νόμων και αρχών) και με τα κοινωνικά προβλήματα για τα οποία τους εξέλεξαν οι Έλληνες, ασχολείται με το να πλουτίζουν παράνομα με αθέμιτο τρόπο (δομημένα ομόλογα, Μίζενς, Βατοπέδι, εξοπλισμοί…) και να διασέρνουν ακόμη περισσότερο το ίδιο το Ελληνικό κράτος.
Οι κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή έδωσαν τη χαριστική βολή στη παραπατούσα οικονομία.

Η ελληνική κοινωνία πρέπει να καταλάβει, ότι μόνο με μια φιλελεύθερη πολιτική (χωρίς να είναι απαραίτητο να προέρχεται από φιλελεύθερο κόμμα ) μπορεί να δώσει νέα αρχή και προοπτική στην κοινωνία και στην οικονομία.
Η συντήρηση και ο «σοσιαλισμός» που κυβερνούν δια των οικογενειοκρατιών τόσα χρόνια εξόφλησαν και αποδείχτηκαν ανύπαρκτες και καταστροφικές.

Οι λύσεις είναι πολλές. Μία βρίσκεται στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των Ελληνικών επιχειρήσεων και ενίσχυση εξαγωγών και προσέλκυση πραγματικών ξένων επενδυτών.
Η κυβέρνηση πρέπει να βοηθήσει μέσω φοροαπαλλαγών τις εταιρίες που κάνουν εξαγωγές και αυτές που κάνουν επενδύσεις στην έρευνα και καινοτομία. Το νομοθετικό πλαίσιο που είναι εχθρικό στους ξένους επενδυτές, πρέπει να αλλάξει άμεσα!! Το κράτος πρέπει να σταματήσει να είναι επιχειρηματίας.

Δυστυχώς η Ελλάδα βρίσκεται ουραγός στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων, στις εξαγωγές, πρωταθλητής στις εισαγωγές και στις εξαγωγές επιχειρήσεων.

Τώρα που βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι, πρέπει οι πολιτικοί μας να σταματήσουν να ασχολούνται με μικροκομματισμό και να εκμεταλλεύονται υποκριτικά τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, (την ώρα που πεθαίνουν καθημερινά δεκάδες νεαροί από την μάστιγα των ναρκωτικών, που είναι μια ανοιχτή πληγή στο μέλλον ), αλλά να αναζητούν τα αίτια και τις λύσεις από την αδιέξοδο και η απογοήτευση των πολιτών.

Αν εφαρμοστούν αυτά θα σταματήσουμε να βλέπουμε καθημερινά στους δρόμους των πόλεων μας τους επαναστατημένους νεαρούς.

Αν είναι δυνατόν!!!

Αν είναι δυνατόν να βλέπουμε αυτές τις σκηνές του απόλυτου χάους στην χώρα μας, χωρίς κάποια παρέμβαση...!!!

Χωρίς να υπάρχει κυβέρνηση και χωρίς να βγει ο Πρωθυπουργός ( τι κάνει κοιμάται;;) ή έστω ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, (αφού δεν υπάρχει κάποιος άλλος) για να πάρει κάποιες αποφάσεις, που θα δώσουν πνοή ηρεμίας στους πολίτες που καταστρέφεται η ζωή τους, οι περιουσίες τους και για να αποτρέψουν αυτά που πρόκειται να συμβούν.

Η κυβέρνηση Καραμανλή πρέπει να πάρει γενναίες αποφάσεις, αφού αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει. Δεν μπορούν να κοροϊδεύουν άλλο την κοινωνία με τα "σεμνά και ταπεινά" σκάνδαλα, όπως π.χ. τα "Βατοπέδια" και "Ζαχοπουλιάδες", Siemens ή ομόλογα και με την ανικανότητα της να ελέξει π.χ. τις φωτιές στη Πελοπόννησο. Το να μην κάνουν κάτι δεν είναι λύση, χρειάζεται δουλειά.
Αν είναι δυνατών να λέμε ότι έχουμε κυβέρνηση με σχέδιο και όραμα, αστυνομικές δυνάμεις που προστατεύουν τον πολίτη και ανεξάρτητη δικαιοσύνη με αρχές..

Ο Πρωθυπουργός και οι βουλευτές δεν πρέπει να πάρουν τους μισθούς τους, αλλά να τους δώσουν στα θύματα των επεισοδίων.

Τελικά οι κουκουλοφόροι δεν πένθησαν τον θάνατο του Αλέξη, ούτε και νομίζω ότι τους ενδιέφερε και πολύ όταν σπάζανε ξένες περιουσίες.
Τον εκμεταλλευτήκανε στυγνά ως μια ευκαιρία για να βγει το μίσος τους προς τα έξω.

Αυτό πρέπει να προβληματίσει όλους για να αλλάξουν κάποια πράγματα στην χώρα μας

........................................

Οταν ο επιχερηματίας Μίχαλος δίνει "πάσες" στην Πετραλιά

Είναι ξεκάθαρο ότι ο πρόεδρος της ΕΒΕΑ Κων/νος Μίχαλος δεν είναι πολιτικός.
Τουλάχιστον όχι με την έννοια του επαγγελματία πολιτικού.
Οι προχθεσινή του δήλωση περί ελαστικοποίησης του ωραρίου εργασίας, τάραξε τα νερά. Τρόμαξε τον ήδη τρομαγμένο πολίτη, ξύπνησε τους νυσταγμένους εργατοπατέρες και εδώσε βούτυρο στο ψωμί στους δημοσιογράφους που ψάχνουν για μια είδηση, όπως το πρεζόνι για μια δόση.

Αυτά όμως γίνονται όταν τις δηλώσεις τις κάνουν οι επαγγελματίες (επιχειρηματίες) και όχι οι επαγγελματίες (επιχειρηματίες) πολιτικοί.

Οι πολιτικοί γνωρίζουν πως μια δήλωση που γίνεται σε λάθος χρόνο ή με λάθος διατύπωση ισοδυναμεί με καταδικαστική απόφαση.

Κάθε σκεπτόμενος πολίτης μπορεί να διακρίνει ότι ο κ. Μίχαλος υπέπεσε σε ένα επικοινωνιακό λάθος και αυτό λόγω απειρίας, διότι δεν ανέπτυξε όλο το θέμα όπως έπρεπε ή όπως θα το έκανε κάποιος επαγγελματίας πολιτικός. Αντίθετα πόντους πήρε ως πυροσβέστης της κοινωνικής σταθερότητας η κ. Πετραλιά και η κυβέρνηση Καραμανλή.

Όλοι γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν επαγγελματικοί κλάδοι, όπως ο τουρισμός (ξενοδοχεία, παραλιακά καταστήματα), ψυχαγωγία (εστιατόρια, σινεμά, θέατρα, λούνα παρκ, κλπ..)και γενικά η αγορά που δέχεται πολλές πιέσεις και προσπαθεί και μέσα από την μείωση του κόστους να επιβιώσει.
Ξέρουμε επίσης, ότι ο τουρισμός, η ψυχαγωγία και η αγορά δέχεται κάποιες συγκεκριμένες μέρες και ώρες (κυρίως τα Σαββατοκύριακα) περισσοτέρους επισκέπτες.

Οι ανάγκες για ποιοτικότερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση πελατών είναι γνωστή. Οι επιχειρηματίες δεν μπορούν εύκολα να αυξομειώνουν το προσωπικό, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Μάλιστα σε ορισμένους κλάδους, όπως π.χ. τα κέντρα διασκέδασης που λειτουργούν κατά κανόνα τρίμερο, απασχολούνται εκατοντάδες άτομα, χωρίς προσλήψεις.

Είναι ξεκάθαρο ότι ακόμη και αν ήθελαν να απασχολούν περισσότερο προσωπικό ή ακόμη και κάποια χρόνια άνεργα άτομα, δεν τους δίνεται αυτή η δυνατότητα.

Παρόλο που ήταν σωστή η πρόταση του κ. Μίχαλου, επειδή έγινε χωρίς επεξηγήσεις και ανάλυση με παραδείγματα, έβλαψε -τουλάχιστον προσωρινά- τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τους χρόνιους ανέργους, αλλά και την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας.