Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Μετανάστες

Από όπου και αν το δω το θέμα των μεταναστών πάντα κάπου κολλάω. Από την μια σεβόμαστε την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και το δικαίωμα της στο να επιλέγει ελεύθερα τον τόπο όπου θέλει να ζήσει και να μεγαλώσει τα παιδία και από την άλλη πάλι ο σεβασμός στους πολίτες της κάθε χώρας, οι οποίοι πληρώνουν φόρους και συντηρούν το κάθε κράτος και οι οποίοι φτάσανε σε σημείο φοβούνται να κυκλοφορούν στις γειτονίες τους.

Συχνά επίσης ότι εμείς οι Έλληνες ξέρουμε από προσφυγιά και ξενιτιά. Πραγματικά αυτό είναι αλήθεια, όμως είναι αλήθεια επίσης ότι οι σημερινοί μετανάστες της Αφρικής ή της Ασίας (Κινέζοι, Πακιστανοί) είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση από τους Έλληνες μετανάστες των δεκαετιών του 60’ και 70’.
Η μετάλλαξη της κοινωνίας τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι ραγδαία. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου η παλιά «δύση» αντιμετωπίζει πολλά σοβαρά προβλήματα υγείας ή μετάλλαξης και αναζήτεί την γιατριά της και την νέα ταυτότητα.
Οι Έλληνες δούλεψαν στα εργοστάσια της Γερμανίας και στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου, έφυγαν για την Αμερική στις προηγούμενες δεκαετίες προσαρμότηκαν και ενσωματώθηκαν σχετικά εύκολα στις κοινωνίες των χωρών υποδοχής τους.
Οι σημερινοί μετανάστες δυστυχώς δεν έχουν την δυνατότητα να δουλέψουν στην Ελλάδα, όπως δούλεψαν οι Έλληνες στο εξωτερικό, διότι πρώτων δεν έχουμε την υποδομή (εργοστάσια που έχει η Γερμανία, ΗΠΑ), δεύτερων δεν έχουμε την παιδεία για να ζούμε σε πολυεθνικές κοινωνίες, όμως ούτε έχουμε πια και την ανοικοδόμηση της προηγούμενης δεκαετίας που απορρόφησε τους μετανάστες από την Αλβανία, τη πρώην Σοβιετική Ένωση, αλλά και τους Έλληνες παλιννοστούντες. Η ερώτηση είναι λοιπόν τι κάνουμε τώρα.

Η πρώτη επιλογή είναι να γίνει σταδιακή απορρόφηση των μεταναστών από την κοινωνία. Να πάρουνε πράσινη κάρτα, να πάνε στα σχολεία τόσο οι ίδιοι, όσο και τα παιδιά τους, να μάθουνε την γλώσσα, ίσως και κάποια τέχνη και σταδιακά να απορροφηθούν στην κοινωνία. Αυτό με την οργάνωση μας, αλλά και με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στο δημόσιο, δε θα μπορέσει να γίνει πριν το 2015.

Η άλλη επιλογή είναι να προωθηθούν σε κάποιες άλλες χώρες της Ευρώπης ή αν αυτό δεν είναι δυνατό τότε να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους, κάτι που είναι σαφώς πολύ πιο εύκολο (θεωρητικά), όμως πολύ απίθανο να γίνει δεκτό από τους Ευρωπαίους και τους μετανάστες.

Η τρίτη λύση και η πιο καλή (ελληνική) είναι να τους προσληφθούν στο δημόσιο, να τους χωρηγηθεί πριν τις εκλογές ελληνική υπηκότητα και στις εκλογές να ψηφίσουν Ν.Δ-ΣΟ.Κ.

Νομίζω ότι η τρίτη λύση είναι η πιο εύκολη και δεν απαιτεί καμία κούραση και προβληματισμό. Είναι λύση δοκιμασμένη, άρα και ιδανική για τους Έλληνες πολιτικούς;

Είδατε πως το λύσαμε το μεταναστευτικό.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Παναγιώτη, συγχαρητήρια :-). Η πρόταση σου για διορισμό των μεταναστών στο δημόσιο είναι ριζοσπαστική. Ξεπερνά ακόμα και τον κυρ-Αλέκο και τον παραγυιό του.