Ο διάσημος Γάλλος μουσικός συνθέτης Έκτορας Μπερλιόζ είχε πει κάποτε ότι «..ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος, που -στο τέλος- τρέφεται με τους μαθητές του..»
Έτσι και ο θάνατος του Michael Jackson που έπεσε αρχικά σαν κεραυνός εν αιθρία στο -κατά τα άλλα- βαρετό κόσμο της Show Biz είναι εδώ και μέρες τροφή για τον Τύπο.
Ανακάτεψε τα βαρετά (λιμνάζουσα από κοπριά) νερά του σκανδαλοθηρικού τύπου και των κοσμικών εκπομπών που με τίποτα δεν είχαν να ασχοληθούν και που πρόβαλαν εδώ και καιρό το μηδέν ή το απόλυτο κενό.
Τουλάχιστον έτσι φαινόταν όλα μέχρι το θάνατο του Τζάκσον. Τα διεθνή ταμπλόιντς σχολίαζαν καθημερινά τις εμφανίσεις των Μπεκς και οι παπαράτσι κυνηγούσαν τη Πάρις Χίλτον και τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ένας υπέροχος κόσμος χωρίς νόημα…
Από την άλλη, η εγχώρια showbiz με τις λαμπρές παρουσιάσεις της Τζούλιας Αλεξανδράτου ή με το γάμο των Γεωργιάδη- Μανωλίδου, δεν πρόσφεραν καμία συγκίνηση.
Τώρα ξαφνικά με έναν θάνατο όλοι βρήκαν το νόημα της ύπαρξης.
Το STAR CHANNEL μετά τον απεσταλμένο της Μυκόνου, έστειλε απεσταλμένο κι στη Never land, για να μην χάσει ούτε λεπτό από τις κοσμοϊστορικές στιγμές που διαδραματίζονται έξω από την κατοικία του Τζάκσον και ώστε οι τηλεθεατές του καναλιού να μην χάσουν ούτε μια ανατριχιαστική στιγμή. Τo Mega Channel ανακοίνωσε πως θα έχει προσεχώς μέγα αφιέρωμα στον καλλιτέχνη. Φοβερό!
Τα αφιερώματα και στα υπόλοιπα κανάλια ήταν και είναι πλούσια με πολλές γαργαλιστικές λεπτομέρειες από την ζωή του καλλιτέχνη και οι κυριακάτικες εφημερίδες δεν έχασαν (και αυτές) την δική τους ευκαιρία. Η Ελληνική υπερβολή στο μεγαλείο της.
Ακούσαμε επίσης ότι και η κατά τα άλλα ετοιμοθάνατη μουσική βιομηχανία αναστήθηκε και οι πωλήσεις των δίσκων -του εκλιπόντα- σπάνε τα ρεκόρ. Απορώ πως και το Ελληνικό Χρηματιστήριο έχασε την ευκαιρία και δεν έκανε ρεκόρ ανόδου.
Και για να γίνουν όλα αυτά, έπρεπε να πεθάνει ο Τζάκσον.
Ο θάνατος πουλάει. Το ότι πουλάει το ξέρανε και οι πέτρες, γιατί έχουμε δει και άλλες ανάλογες στιγμές με άλλους θανάτους, όμως αυτό που μου έκανε την αίσθηση είναι η Ελληνική υπερβολή.
Που ξεκινάει από την απαξίωση και καταλήγει στην δόξα και από την δόξα πάλι στην απαξίωση με μοναδικό σκοπό το κέρδος και την προβολή. Και αυτό επειδή ένας καλός καλλιτέχνης (για ορισμένους ο καλύτερος και για ορισμένους ο αδιάφορος) άλλαξε το χρώμα του δέρματος του και επειδή δεν κατάφερε ποτέ να ενηλικιωθεί και του οποίου η ζωή ήταν ένα θλιβερό reality.
Ο θάνατος του Τζάκσον είναι ένα θλιβερό γεγονός, από όπου και αν το κοιτάξεις.
Τα διδάγματα είναι αρκετά, αρκεί κανείς να έχει καθαρή σκέψη και διάθεση να το δει χωρίς τα "γυαλιά" που του βάζουν τα ΜΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου