Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Αντώνης Σαμαράς ο παραβάτης

Πολλοί σοφοί άνθρωποι έχουν αναφέρει πως η ιστορία κάνει κύκλους και πως ξανά και ξανά επιστρέφει περίπου στο ίδιο σημείο από όπου ξεκίνησε. Για αυτό λένε μάθε ιστορία να δεις τι θα συμβεί στο μέλλον. Το βλέπουμε πολύ έντονα στη φύση με τις τέσσερις εποχές και την μέρα να γίνεται νύχτα και μετά ξανά μέρα.

Ο μακρόκοσμος είναι μια εικόνα το μεσοκόσμου και του μικροκόσμου που είναι ο καθένας από μας ξεχωριστά.
Η πολιτική και αυτή υποτάσσεται θέλει δε θέλει σε φυσικούς νόμους. Ορισμένοι πολιτικοί έχουν εμβαθύνει σε εσωτερικές μελέτες και έχουν κάποια θεωρητική γνώση των πραγμάτων. Άλλοι πάλι δεν έχουν ιδέα και νομίζουν πως είναι αυτοί που καθορίζουν το παρόν και το μέλλον.

Βλέποντας λοιπόν την εκλογική αναμέτρηση που πραγματοποιήθηκε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας εχθές, μπορεί κανείς να δει κάτι από την ιστορία. Η ιστορία μας διδάσκει να είμαστε πάντοτε σεμνοί και να μην προσδοκούμε πράγματα πέρα από της δυνάμεις μας, γιατί εκεί παίζουμε με την φωτιά.

Το Management είναι πολύ δύσκολο και υπεύθυνο επάγγελμα. Ορισμένοι μάλιστα υποστηρίζουν πως το management δεν είναι εργασία αλλά τέχνη.
Όπως και αν το ονομάσουμε, ένα είναι σίγουρο πως το management χρειάζεται συνειδητότητα. Εδώ βλέπουμε πως ορισμένοι managers εταιριών καθορίζουν τις τύχες των εργαζομένων στο οποίο ηγούνται και το σε πόσο υπεύθυνη θέση είναι καθημερινά.
Δεν έχω σκοπό να κάνω εδώ διάλεξη περί ηγεσίας, όμως όταν κάποιος θέλει ή αισθάνεται έτοιμος να γίνει ηγέτης, τότε πρέπει πρώτα να περάσει από κάποιες εξετάσεις.

Η εποχή όπου ο ηγέτης ήταν ο καουμπόης του χωριού έχει με την εκλογή του Παπανδρέου και Σαμαρά γίνει και στην ελληνική πραγματικότητα παρελθόν.

Ο νέος πολιτικός πρέπει να μοιάζει μάλλον περισσότερο τον Λάο Τσε, παρά την John Wayne. Αυτό έδειξε και η κάλπη της 4 Οκτωβρίου και η χθεσινή κάλπη.
Το χαρακτηριστικό και των δύο νικητών είναι ίδιο. Πράος λόγος, χωρίς έπαρση και αλαζονεία.

Ο Έλληνας ψηφοφόρος και πολίτης δόξα τω Θεό χόρτασε από όλους αυτούς τους αυτοαποκαλούμενους σωτήρες της Ελλάδας, τύπου Α. Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη και του Κ. Καραμανλή τον Β’.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

"Πράος λόγος, χωρίς έπαρση και αλαζονεία."
Για τον ΓΑΠ συμφωνώ, ο Σαμαράς όμως δεν έχει καθόλου πράο λόγο, έχει κούφιο λόγο (και επικίνδυνο).