Με αφορμή το πρώτο περιστατικό της «γρίπης των χοιρων» στην χώρα μας. Με αφορμή την ανακοίνωση της ΠΟΥ για την πιθανότητα της αύξησης του συναγερμού από 5 σε 6 και για τα μέτρα υγιεινής που προτρέπει το Υπουργείο Υγείας, όπως το πλύσιμο των χεριών, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που είναι ύψιστης σημασίας και αφορά της ανυπαρξία και την άθλια κατάσταση των δημοσίων τουαλετών στην χώρα μας, στην πόλη μας.
Ως γνωστών δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες δημόσιες τουαλέτες στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι δύο, μία στην Πλατεία Δημοκρατίας (Πλ. Βαρδαρίου, το περίφημο Μετρό του Κούβελα) και της Αγίας Σοφία έχουν χρόνια που κλείσανε. Έτσι οι Θεσσαλονικείς, αλλά και τουρίστες που προέρχονται από βαλκανικές χώρες αναγκάζονται να ψάχνουν για τις ανάγκες τους διάφορες τουαλέτες όπως σε Καφέ-Μπάρ ή Φαστ-Φούτν, μία συνήθεια πολύ γνωστή, αλλά και δυσάρεστη για τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων.
Οι περισσότερες από τις τουαλέτες είναι σε άθλια κατάστας, αφού δεν προλαβαίνουν οι υπάλληλοι να τις καθαρίζουν, ενώ αρκετές δεν είναι πλέων «προσβάσιμες» στους περαστικούς, παρά μόνο στους θαμώνες των καταστημάτων, αφού διαθέτουν κωδικό, ο οποίος δίνεται μαζί με την απόδειξη.
Επίσης η επίσκεψη στις τουαλέτες στα μεγάλα Σούπερ Μάρκετ είναι πραγματικά με προσωπικό κίνδυνο. Το ίδιο ισχύει και στα πλοία και στον σιδηροδρομικό σταθμό, δεν μιλάμε καν για τα γήπεδα.
Θα ήθελα πάρα πολύ να δημοσιεύσω μερικές από τις εικόνες που έχω δει, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θα είναι λίγοι που θα αηδιάσουν με την ιδέα αυτή.
Αντί αυτού θα ήθελα να θυμίσω σε όλους όσους έχουν ταξιδέψει στις Ευρωπαικές χώρες, όπου η δημόσια υγιεινή είναι βασική και όπου σε κάθε τουαλέτα υπάρχει μια υπάλληλος που την φροντίζει και που μπορεί ο πολίτης, αντί ενός μικρού αντίτιμου να κάνει ήσυχος την ανάγκες του, να πλυθεί μέχρι και μπάνιο να κάνει!
Στο άλλο άκρο, επίσης προς σύγκριση θα σας αναφέρω την περσινή μου εμπειρία όταν επισκεφτήκαμε την Τουρκία. Εκεί πάλι ψάχναμε μία ώρα για τουαλέτα. Τελικά την βρήκαμε. Που;; Στο τζαμί..
Τελικά θα ρωτήσω. Από τι κινδυνεύουμε περισσότερο; Από την «γρίπη των χοίρων» ή από δημόσιες τουαλέτες;;
Απάντηση δική σας.
Ως γνωστών δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες δημόσιες τουαλέτες στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι δύο, μία στην Πλατεία Δημοκρατίας (Πλ. Βαρδαρίου, το περίφημο Μετρό του Κούβελα) και της Αγίας Σοφία έχουν χρόνια που κλείσανε. Έτσι οι Θεσσαλονικείς, αλλά και τουρίστες που προέρχονται από βαλκανικές χώρες αναγκάζονται να ψάχνουν για τις ανάγκες τους διάφορες τουαλέτες όπως σε Καφέ-Μπάρ ή Φαστ-Φούτν, μία συνήθεια πολύ γνωστή, αλλά και δυσάρεστη για τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων.
Οι περισσότερες από τις τουαλέτες είναι σε άθλια κατάστας, αφού δεν προλαβαίνουν οι υπάλληλοι να τις καθαρίζουν, ενώ αρκετές δεν είναι πλέων «προσβάσιμες» στους περαστικούς, παρά μόνο στους θαμώνες των καταστημάτων, αφού διαθέτουν κωδικό, ο οποίος δίνεται μαζί με την απόδειξη.
Επίσης η επίσκεψη στις τουαλέτες στα μεγάλα Σούπερ Μάρκετ είναι πραγματικά με προσωπικό κίνδυνο. Το ίδιο ισχύει και στα πλοία και στον σιδηροδρομικό σταθμό, δεν μιλάμε καν για τα γήπεδα.
Θα ήθελα πάρα πολύ να δημοσιεύσω μερικές από τις εικόνες που έχω δει, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θα είναι λίγοι που θα αηδιάσουν με την ιδέα αυτή.
Αντί αυτού θα ήθελα να θυμίσω σε όλους όσους έχουν ταξιδέψει στις Ευρωπαικές χώρες, όπου η δημόσια υγιεινή είναι βασική και όπου σε κάθε τουαλέτα υπάρχει μια υπάλληλος που την φροντίζει και που μπορεί ο πολίτης, αντί ενός μικρού αντίτιμου να κάνει ήσυχος την ανάγκες του, να πλυθεί μέχρι και μπάνιο να κάνει!
Στο άλλο άκρο, επίσης προς σύγκριση θα σας αναφέρω την περσινή μου εμπειρία όταν επισκεφτήκαμε την Τουρκία. Εκεί πάλι ψάχναμε μία ώρα για τουαλέτα. Τελικά την βρήκαμε. Που;; Στο τζαμί..
Τελικά θα ρωτήσω. Από τι κινδυνεύουμε περισσότερο; Από την «γρίπη των χοίρων» ή από δημόσιες τουαλέτες;;
Απάντηση δική σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου