Μητσοτάκης, Σημίτης, Καραμανλής αποκλειστικοί υπεύθυνοι στην φυλακή ΤΩΡΑ

Έχουμε και λέμε. Η απόφαση του ΓΑΠ για εξυγίανση της δημόσιας οικονομίας με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Δεν με βρίσκει σύμφωνο όμως η αύξηση φορολογίας και η έμμεσοι φόροι.

Γιατί τώρα ορισμένοι επώνυμοι φιλελεύθεροι και επώνυμοι σύντροφοι της ΔΡΑΣΗΣ δεν μιλάνε τελευταία;;
Γιατί ξαφνικά τόσοι σιωπή, εσείς που φωνάζατε και γράφατε καθημερινά στις εφημερίδες και στα Sites (Blogs);
Που πήγατε όλοι; Σας έπιασε ενοχική σιωπή ή φόβος μήπως φάτε αύριο ξύλο;; Ή έχετε δουλειά και δεν προλαβαίνετε να γράψετε μια γνώμη;;


*Εδώ βλέπουμε τους τρεις Πρωθυπουργούς σε αναμηνστική φωτογραφία

Ο ΓΑΠ κύριοι βγήκε με ψέματα και με τις ευλογίες σας. Δεν βάλατε ψηφοδέλτιο και ψηφίστε υπέρ του. Γνωρίζατε καλά, πολύ καλά τι σημαίνει ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, γνωρίσατε τον παππού του, τον πατέρα του και ξέρατε πόσο ανίκανος και δειλός είναι. Όταν έλεγε τα ψέματα και τις υποσχέσεις για κοινωνικό κράτος δεν μιλήσατε. Έλεγε τόσα ψέματα ο ΓΑΠ που ο καημένος Πινόκιο είναι μπροστά του ερασιτέχνης.
Σήμερα τα ψέματα του ΓΑΠ συνεχίζουν και είναι απόλυτα αναξιόπιστος. Στα μάτια μας και στα μάτια των συμμάχων..
Τον ΓΑΠ τον στήριξαν οι περισσότεροι σύντροφοι της ΔΡΑΣΗΣ ή τουλάχιστον όσοι γράφανε στο blogs και το fuck-book.

Ο ΓΑΠ θα έπρεπε σήμερα να είναι παρελθόν από Πρωθυπουργός να γίνουμε Kirgistan εδώ και οι κύριοι Μητσοτάκης, Σημίτης, Καραμανλής, θα έπρεπε ήδη να δικάζονται από ανεξάρτητη δικαιοσύνη για εγκλήματα κατά της Ελλάδας και ως επίορκοι, άσχετα από το Νόμο κουρέλι (Νόμος περι ευθύνης Υπουργών) που έκαναν για να ξεπλύνουν τα εγκλήματα τους.

Θα έπρεπε να γίνει δίκη για αυτούς και κατόπιν αυτής, να τους κατασχεθούν οι περιουσίες των Πρωθυπουργών, καθώς και οι περιουσίες όλων των υπουργών που ήταν στις κυβερνήσεις τους.. Μηδενός εξαιρουμένου!!

Η Ελλάδα να τους στείλει στο διάολο, αυτούς τους αρχικλέφτες και απατεώνες και να πάρει ανάσα!! Θα έπρεπε να στερηθούν σε αυτούς και στις οικογένειες τους και τα πολιτικά δικαιώματα γιατί τα γαιδούρια δεν έχουν ούτε ντροπή, ούτε σεβασμό! Και σε κάτι τύπους σαν τον Λαλιώτη και Βουλγαράκη να τους αφαιρεθούν και οι ιθαγένειες τους και να πάνε όπου θέλουν, ακόμη και στο διάολο να πάνε αν του δεχτεί ο μπροστά τους τίμιος κύριος Δ.

Συμφωνώ απόλυτα με το αυριανό τίτλο της αυριανής «REAL NEWS» που τα προτείνει όλα τα παραπάνω.

Τέλος, όποιο κόμμα θα υποσχεθεί ότι θα καταδικάσει αυτά τα παχύδερμα γαιδούρια, ανεξάρτητα χρώματος και ιδεολογίας, θα το ψηφήσουμε όλοι.
Και ας θεωρηθεί από τα «δημοκρατικά» ΜΜΕ φασίστας ή κομμουνιστής.

Αμα έχεις "δημοτικό" δεν μασάς

Αν έχεις κολλητό Δημοτικό Αστυνομικό είσαι τυχερός. Σταματάς στην μέση του δρόμου στην Καλαμαριά στην 1 μμ, πας στην λαική, όσο κάνεις χαλαρά τα ψώνια σου στην λαική οι αστυνομικοί σου προσέχουν το αμάξι σου και φεύγεις σαν κύριος με ένα κούνημα κεφαλιού προς τους δημοτικούς.

Όμως αν είσαι άτυχος και δεν έχεις γνωστό στην Δημοτική Αστυνομία, τότε σε έφαγε το πρόστιμο των 80 Ευρώ που κόβουν οι «Δημοτικοί»…
Κάποτε τουλάχιστον πριν σε γράψουν σφύριζαν και μετά σε γράφανε. Τώρα με την κρίση στα ταμεία στους Δήμους, σε γράφουν εν ριπή οφθαλμού. Σταματάς στο περίπτερο για νερό και όταν επιστρέφεις σε περιμένει μια κλήση.

Αλλά αν έχεις γνωστό «Δημοτικό» δεν μασάς.

Αγοράζουμε Ελληνικά..

…όλο και πιο απαραίτητη φαίνεται να υπάρχει ανάγκη για οργανωμένο καταναλωτικό κίνημα για την στήριξη Ελληνικών παραγωγικών εταιριών.

Το να λαϊκίζεις στις μέρες μας και να λες να σαμποτάρουμε τυφλά καταναλωτικά προϊόντα των Γερμανών ή Ολλανδών «συμμάχων» μας είναι το πιο εύκολο πράγμα. Αποτελεί το αγαπημένο σπορ πολλών Ελληναράδων, όπου διαπρέπει με μεγάλη επιτυχία και ο γνωστός δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας…
Ωστόσο η πράξη της στήριξης της Ελληνικής οικονομίας στις μέρες μας είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Γιατί εδώ που φτάσαμε και με αυτά που μας περιμένουν, για το κοντινό μέλλον μας, πρέπει και ο τελευταίος μέσος Έλληνας να αναλογιστεί που πάνε τα χρήματα του.

Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. Ο Έλληνας υπήρξε πάντα πατριώτης και τοπικιστής. Στήριζε τον τόπο του ειδικά όταν ήταν έξω από τα σύνορα της Ελλάδας.
Κάτι που ισχύει και ως σήμερα, όμως σε πολύ μικρότερο βαθμό.
Σήμερα πιο χαρακτηριστικά μπορεί να το δει κανείς κυρίως στην επαρχία, στα νησιά ή σε κάποιες ομάδες μεταναστών. Ακόμη πιο έντονα το είδαμε στους πρώτους Πόντιους μετανάστες και στην εναπομείνασα ελληνο-εβραϊκή κοινότητα...

Όταν στην δεκαετία το 80’ και 90’ υπήρξε μαζική έλευση ξένων εταιριών, αντιπροσωπιών, ο Έλληνας αγκάλιασε κάθε τι ξένο. Μια απίστευτη δίψα που εξελίχθηκε σε μανία (ξενομανία) για ξένο προϊόν και για ξένες μάρκες προκλήθηκε.
Έτσι ξαφνικά εμφανιζόντουσαν οι Έλληνας με Armani, Gucci ή Levi’s, από κει που φορούσαν ανώνυμα Ελληνικά ρούχα.
Αυτό σε ένα βαθμό είναι κατανοητό και θεμιτό, γιατί τα ξένα προϊόντα είχανε πολλές φορές καλύτερη ποιότητα, καλύτερο σχεδιασμό και καλύτερη διαφήμιση (promotion).
Όπως επίσης, ήταν κατανοητό, να στραφεί ο Έλληνας κατά του Έλληνα βιοτέχνη και να βγάλει το "απωθημένο" του σε έναν βιοτέχνη που δεν έδιναν δεκάρα για επενδύσεις σε προσωπικό ή τεχνολογία, ούτε και έβλεπαν τον καταναλωτή με σεβασμό, αλλά ως ευκαιρία για γρήγορο πλουτισμό.

Σήμερα ο Έλληνας επιχειρηματίας δεν είναι βιοτέχνης του 80' και αναγκάζεται να προσαρμοστεί. Από την μια είναι οι Ευρωπαϊκοί παραγωγικοί κανονισμοί, HACCP, ISO 9001κλπ. καθώς και ο οξυμένος ανταγωνισμός, και τέλος ο ενημερωμένος (ψαγμένος) καταναλωτής.
Οι σημερινοί Έλληνες επιχειρηματίες είναι στην πλειοψηφία επιχειρηματίες που αναγκάζονται να έχουν διαφορετική σκέψη. Αυτό γιατί αφενός έχουν πρόσβαση στην «γνώση» και αφετέρου, διότι έχουν ταξιδέψει στο εξωτερικό (π.χ. σε κλαδικές εκθέσεις) και γνωρίζουν ότι η ποιότητα είναι το μοναδικό όπλο που έχουνε απέναντι σε φθηνά προϊόντα πολυεθνικών που τις περισσότερες φορές παράγονται σε χώρες τρίτου κόσμου (Κίνα, Ινδία, Bangladesh, Βιετνάμ).

Το να αγοράζεις Ελληνικά είναι ένα μέτρο που σίγουρα δεν θα αρέσει στις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας.
Μάλιστα, κάποιος μπορεί να μου αντιπαραθέσει ότι π.χ. το ΙΚΕΑ ή το LIDL απασχολούν έλληνες εργαζομένους, σύμφωνοι. Όμως, εδώ αναφερόμαστε για πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή και όχι στο εμπόριο.

Ας σκεφτεί λοιπόν ο Έλληνας πολίτης σε πιο βαθμό ενισχύει την Ελληνική οικονομία όταν αγοράζει ξένα προϊόντα. Ας σκεφτεί ότι η παραγωγή Ελληνικών προιόντων θα φορολογηθεί, θα συσκευαστεί και ότι το κράτος θα κερδίσει εις διπλούν. Τη μια από την φορολόγηση του Έλληνα κτηνοτρόφου (αγρότη, ξυλουργού, κλπ.), από την άλλη τους εργαζόμενους που θα απασχολούνται, που θα φορολογούνται, που θα καταναλώνουν ξανά…

Τέλος, οι Έλληνες επιχειρηματίες ας αφήσουνε την μιζέρια τους, το κλάμα και το παράπονο τους και ας ψάξουν με σοβαρότητα για καμια εξαγωγή.

Προσβάλλονται και τα παχύδερμα;;

Έλεος πια με την ΕΣΡ. Μας έχει πρήξει με τις καμπάνες και τα πρόστιμα.
Μια ρίχνει καμπάνα στους Ράδιο Αρβύλα, τώρα ετοιμάζεται σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες των blogs να «ελέγξουν» την τελευταία εκπομπή του Λ. Λαζόπουλου.
Και όταν λέμε να «ελέγξουν», μάλλον ξέρετε τι σημαίνει αυτό…
Τόσο ο Λαζόπουλος, όσο και οι Ράδιο Αρβύλα είναι δυο σατιρικές εκπομπές, που όμως λένε και αρκετά σοβαρά πράγματα που δύσκολα θα ακούσεις σε άλλες κατευθυνόμενες εκπομπές.
Οι παχύδερμοι και οι κλέφτες και οι πολιτικοί, φαίνεται πως ενοχλούνται (και προσβάλλονται κιόλας!!!!!!!) απτήν σάτιρα και επειδή χαλάει η εικόνα τους, (εικόνα που με τόσο κόπο έφτιαξαν για αυτούς πληρωμένοι Image makers) και τα σχέδια τους, σκάνε απτό κακό τους.
Δυστυχώς για αυτούς ο περισσότερος κόσμος προτιμάει να βλέπει αυτές τις σατιρικές εκπομπές, παρά τους δήθεν-σικέ καβγάδες στα Δελτία Πλύσεων (που τα παραπλανητικά ονομάζουν και ως Δελτία Ειδήσεων).
Ο Πρετεντέρης, Καψής, Χ¨νικολάου, οι Κάτια Μακρή και Όλγα Τρέμη, καθώς και η υπόλοιποι δημοσιογραφική συμμορία των Αθηναικών καναλιών, δεν πείθουν πλέον κανέναν, (τι κι’αν κόπτεται ο Πάνος Σόμπολος με νύχια και δάκρια να μας αποδείξει το αντίθετο…) δεν πείθουν πλέων ούτε τους εαυτούς τους, πόσο μάλλον τον υποψιασμένο τηλεθεατή.



Και επειδή κανένας δεν πιστεύει πως οι κύριοι του ΕΣΡ δεν λειτουργούν ως εντολοδόχοι των πολιτικών. Και επειδή βάση νομοθεσίας περι ελευθεροτυπίας δεν μπορούν να ρίχνουν (ακόμη) πρόστιμα για το πολιτικό λόγο, τα βάζουν για δήθεν "άλλους" λόγους, όπως π.χ. για άσεμνες αποκαλύψεις κ.ο.κ. …άσχετα αν το STAR Channel έπαιζε την «Λατσιομενεγάκη», την «Απόβλητη» και τον «Παππούς-τη» τόσες μέρες μονότερμα, όταν είχαμε τόσα σοβαρά θέματα να συζητήσουμε.
Έλεος.

http://troktiko.blogspot.com/2010/04/blog-post_888.html

Μεγάλος αλήτης αυτός ο σκύλος

Ζητείται η εισαγγελία Αθηνών για άμεση παρέμβαση κατά του διπρόσωπου σκύλου που την μια είναι με τους διαδηλωτές και την άλλη με τα ΜΑΤ, που οργανώνει ή συμμετέχει εδώ και δύο χρόνια σε διαδηλώσεις, ή κυνηγάει τους; διαδηλωτές…

Λεπτομέριες δείτε στο site

Το ΔΝΤ είναι δω ενωμένο δυνατό

Στην πολιτική διοίκηση τα πράγματα δεν λειτουργούν όπως σε άλλους τομείς.
Για παράδειγμα η διαφάνεια και η διπλωματία είναι μόνο δύο πτυχές.

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με τον αρχηγό της, από την προηγουμένη των βουλευτικών εκλογών γνώριζαν πάρα πολύ καλά και με κάθε λεπτομέρεια ποια ήταν η πραγματική εικόνα και κατάσταση της οικονομίας της Ελλάδας.
Και αντί λοιπόν να είναι ειλικρινείς και να πούνε όλη την αλήθεια για την κατάσταση, προτίμησαν τον λαϊκισμό και τις υποσχέσεις, του τύπου «..λεφτά υπάρχουν…».
Δυστυχώς μόνο δύο μεταρρυθμιστικά κόμματα, η ΔΡΑΣΗ και η ΦιΣ έλεγαν την αλήθεια στον κόσμο. Στις τελευταίες εκλογές μάλιστα αυτά δεν κατέβηκαν στον εκλογικό στίβο, γιατί φάγανε ένα στραπάτσο στις Ευρωεκλογές όπου ο Έλληνας το’παιξε ευρωπαίος και οικολόγος.
Δηλαδή προτίμησε την παραλία (αποχή) και έδωσε ψήφο στους χαμογελαστούς Οικολόγους… που από τότε λες και τους έχει καταπιεί η γη.

Ο ΓΑΠ βγήκε με ψέματα και με υποσχέσεις και αντί να δουλεύει, απειλούσε την ΕΕ με το ΔΝΤ. Οι Βόρειο-Ευρωπαίοι όμως δεν μάσησαν και τον βάλανε στην θέση του. Και έτσι ο ΓΑΠ έκανε βόλτα στον φίλο του και επίσης σοσιαλιστή Ντομενέκ Στρος Κάν.
Ο Ντομενέκ ως φίλος του και ως σοσιαλιστής (έχασε τις προκριματικές από την επίσης σοσιαλίστρια Σεγκολέν, η οποία με την σειρά έχασε από τον μικρό (σε μπόι ) Νικολά Σαρκοζί.

Οι φίλοι μας και σοσιαλιστές του ΔΝΤ σπεύδουν τώρα να μας προσφέρουν χείρα βοηθείας και να μας δώσουν τα φράγκα που χρειαζόμαστε, ώστε να λειτουργήσουμε αυτό το υπέροχο δημόσιο.

Τα χρήματα που δανειζόμαστε θα τα μαζέψουμε από φόρους σε εταιρίες και σε φυσικά πρόσωπα.
Δηλαδή ένας υπέροχος κόσμος.

Τα καλύτερα ντολμαδάκια ever.

Το Ρέθυμνο για όσους έχουνε ταξιδέψει στην Κρήτη είναι ένας must προορισμός, που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
Από την μία το ιστορικό κέντρο της παλιάς πόλης και από την άλλη το γραφικό λιμανάκι.

Στην καρδιά του λιμανιού από όπου στα χρόνια της Ενετοκρατίας, Τουρκοκρατίας και του πρώιμου Νεοελληνικού κράτους απέπλεαν τα περισσότερα καράβια με προορισμό την ψαριά ή τα ταξίδια μετανάστευσης.
Το λιμάνι σήμερα μένει σχεδόν έτσι όπως ήταν παλιά. Απέναντι από το λιμανάκι δεσπόζει ο διάσημος φάρος του Ρεθύμνου.



Σήμερα το ιστορικό λιμανάκι έχει μετατραπεί σε τοπ τουριστικό αξιοθέατο.
Ελκύει τόσο τους Έλληνες ντόπιους, όσο και τους τουρίστες, που δεν ξεχνούν να δοκιμάσουν και τους περίφημους Κρητικούς μεζέδες στα εστιατόρια που υπάρχουν εκεί.
Επισκέφτηκα λοιπόν το περασμένο Σαββατοκύριακο το Ρέθυμνο και αφού ολοκληρώσαμε τις εργασίες μας, φάγαμε στο Εστιατόριο της κυρίας Άννας (Μαρίας) Σταυρουλάκη, στο «ΚΝΩΣΣΟΣ».


Πραγματικά δεν έμεινε τίποτα από όλα όσα δοκιμάσαμε, όμως αυτό που εμένα προσωπικά με «έστειλε» ήταν τα ντάκος και τα ντολμαδάκια.
Αν και έχουν ακουστεί πολλά κολακευτικά για τα περίφημα ντολμαδάκια την Μαρίκας (Μητσοτάκη) και παρόλο που δεν τα έχω δοκιμάσει (αν τα είχα φαι, θα έλεγα ότι ο μπάρμπα Κώστας έβαλε κάπου στην διαδικασία το χεράκι του... και θα είχα αμέσως εξήγηση το γιατί ήμουν τόσο γκαντέμης….) θα μου επιτρέψετε να τολμήσω να πω, πως σαν της κυρίας Άννας δεν θα βρείτε σε όλη την Κρήτη, (η Μαρίκα είναι κάτοικος Αθηνών, επομένως δεν συμμετέχει στον διαγωνισμό).
Αν λοιπόν βρεθείτε στο Ρέθυμνο, θυμηθείτε με και πηγαίνετε να φάτε εκεί στο μικρό ταβερνάκι στο παλιό λιμανάκι, που ονομάζετε «ΚΝΩΣΣΟΣ».
Εκεί που η κυρία Άννα θα σας κάνει τους ονειρεμένους μεζέδες, ο Σταύρος θα σας παίξει λύρα και ο Κώστας με την Μαρία θα σας δώσουν το χαμόγελο τους και τα… ντολμάδες της κυρίας Άννας.

Σε νεφελώδες τοπίο η Ελληνική οικονομία

Μετά βαΐων και κλάδων υποδέχθηκαν σύσσωμα ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης την είδηση που ανακοίνωσε η Ελληνική Κυβέρνηση, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ ότι η χώρα μας θα δανειστεί 35 δισ. Ευρώ για ένα τριετές δάνειο και θα πληρώσει περίπου 1,75 δισ. Ευρώ για του τόκους, αφού το συγκεκριμένο δάνειο "θρίαμβος" το εξασφάλισε με επιτόκιο 5%, δηλαδή σαν εκείνο που θα έπαιρνε περίπου και ένας ιδιώτης για να αγοράσει μια οικεία.

Μια είδηση που παρουσιάστηκε και σχολιάστηκε σχεδόν ως θρίαμβος της κυβέρνησης. Μια είδηση που προσωπικά μόνο θλίψη μου προκαλεί, αφού ως χώρα είμαστε με όλο το πλούτο που διαθέτουμε, ανίκανο καταφέρνουμε να καλύψουμε τα έξοδα μας ως χώρα και να διαχειριστούμε τις εσωτερικές υποθέσεις, όπως το Δημόσιο κ.ο.κ.

Όλες οι κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένου και της σημερινής, έδειξαν ανικανότητα και ας πανηγυρίζει τώρα το ΠΑΣΟΚ και ας τρώγεται η Νέα Δημοκρατία...
Οι επόμενες γενιές θα μας ρίχνουν κατάρες στην γενιά των σημερινών πενηντάρηδων- εξηντάρηδων ως ο πιο αποτυχημένη γενιά που πέρασε από αυτό το τόπο. Μια γενιά που έκανε την Ελλάδα άνω κάτω ή απλά μια περιοχή στον χάρτη της Ευρώπης. Ακριβώς έτσι όπως την αποκάλεσε η πολυσυζητημένη Άγκελα Μέρκελ, μετά την συνάντηση με τον ΓΑΠ. (Griechische Region για όσους γνωρίζουν την Γερμανική γλώσσα, αντί για Griechische Republik) την είχε αποκαλέσει..

Προσωπικά συγχαίρω τον Τρισέ και τον Ρεν που κατάφεραν να μας δανείσουν με επιτόκιο 5-6% και αποδείχτηκαν εξαιρετικοί πωλητές χρήματος. Ενώ ο ανταγωνισμός (οι Κινέζοι) μας δάνειζαν, όπως δανείζουν και στις ΗΠΑ με επιτόκιο 3%.

Job well done Mister Papakonstantinou.
Congratulations!

Ταξίδι στην Σαμοθράκη

Το ταξίδι στην Σαμοθράκη είναι για τους ανθρώπους που αναζητούν ησυχία ή αρχαίο πνεύμα ένα επιβεβλημένο ταξίδι.
Στις μέρες που μας πέρασαν (Πάσχα) είχα την τύχη να επισκεφτώ για πρώτη φορά αυτό το μυθικό νησί, το οποίο το γνωρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι από το άγαλμα της Θεάς Νίκης, που φιλοξενείται στο μουσείο του Λούβρου του Παρισιού.

Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι οι πολλοί συμπολίτες μας έχουνε δει το μυθικό άγαλμα και ότι οι ελάχιστοι έχουν ταξιδέψει σε αυτό το ευλογημένο μέρος, στο νησί της Σαμοθράκης.

Ας τα πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Η Σαμοθράκη είναι ως νησί ίσως το πιο αδικημένο νησί, καθώς έχει την τύχη να ανήκει στο νομό Έβρου.
Ο νομός Έβρου είναι χαλαρά ο πιο υπανάπτυκτος νομός της Ελλάδας και μάλλον και της Ευρώπης.
Καθώς λοιπόν πλησιάζεις την Σαμοθράκη με μοναδικό τρόπο, με πλοίο γραμμής της εταιρίας ΣΑΟΣ, (μονοπώλιο) το οποίο ήταν το χειρότερο πλοίο που έχω δει στην ζωή μου. Απορώ πραγματικά πως μπορούν ακόμη να πλέουν στις θάλασσες πλοία σαν αυτά. Η περιγραφή της εμπειρίας της μετάβασης θα μπορούσε από μόνη της να είναι ένα ξεχωριστό άρθρο. Όμως ας μην σταθούμε σε αυτό.
Η μετάβαση από την Αλεξανδρούπολη στην Καμαριώτισσα (λιμάνι της Σαμοθράκης) διαρκεί 2-2.30 ώρες. Το κόστος είναι για δύο άτομα και ένα απλό Ι.Χ γύρω στα 170 Ευρώ μετ’ επιστροφής.
Ποσό καθόλου ευκαταφρόνητο για τις μέρες κρίσης. Φτάνοντας στο Λιμάνι εντυπωσιάζεσαι από την υπέροχη θέα του νησιού και του ορεινού όγκου του Φεγγαριού.
Στην Καμαριώτισσα υπάρχει μόνο ένα rent car και αν αποφασίσεις να νοικιάσεις... ετοιμάσου. Οι τιμές -μετά από 30 λεπτά σκληρών διαπραγματεύσεων- ήταν στα 40 Ευρώ την μέρα για ένα Chevrolet Matiz. Οι δρόμοι άθλιοι με λακκούβες, με πεσμένα βράχια, που δεν τα μαζεύει κανείς.

Το πιο σημαντικό μέρος του νησιού ο αρχαιολογικός χώρος είναι χωρίς φύλαξη και ο καθένας μπορεί να κάνει εκεί πραγματικά ότι γουστάρει. Το μουσείο καταθλιπτικό, σκοτεινό.. με ελάχιστες περιγραφές.
Πουθενά δεν θα βρεις ενημερωτικά φυλλάδια ή προσπέκτους για το χώρο, για βιβλία δεν γίνεται καν λόγος. Πλήρης απουσία πολιτισμού.

Τα λουτρά το δεύτερο πιο τουριστικό μέρος του νησιού είναι λες και βγαλμένα από την δεκαετία ’80. Υποδομές ξεπερασμένης εποχής. Θλιβερή εικόνα. Τα δωμάτια που υπάρχουν είναι, όπως αναφέρουν οι ταμπέλες με ατομικό λουτρό!!! Τιμές 30 Ευρώ, τιμές δηλαδή που θα βρεις και στην Θάσο ή στην Ζάκυνθο.
Ο καφές είναι σαν να τον παίρνεις στην Αριστοτέλους ή στο Κολωνάκι, δηλαδή όσο αφορά την τιμή του. Όσο για τα άλλα… μην την ψάχνεις.

Οι λιγοστοί πολίτες της Σαμοθράκης, λες και εκπαιδεύονται να είναι αγενής, να μην δίνουν πληροφορίες στους τουρίστες. Καταστήματα λαϊκής τέχνης δεν υπάρχουν, καταστήματα με σουβενίρ ήταν παλιά και σκονισμένα, με ελάχιστα προϊόντα, όπως φλιτζάνια και ποτήρια. Τοπική βιοτεχνία δεν υπάρχει, αν εξαιρέσεις τυροκομικά προιόντα και το κατσικάκι που είναι άφθονο και το βλέπεις να είναι παντού.
Οι ταβέρνες λίγες ήταν μάλλον απροετοίμαστες για περισσότερο τουρισμό. Με μια μέρα δουλειάς τελειώνουν όλα και αναγκαστικά τρως ότι έχει.. μπιφτέκια, παιδάκια ή λουκάνικα. Ντόπιο σπεσιαλιτέ κατσίκι, είχε τελειώσει από την Κυριακή του Πάσχα και έτσι μείναμε με την όρεξη...

Η Χώρα της Σαμοθράκης είναι πολύ όμορφη, όπως όμορφο είναι όλο το νησί. Άφθονο νερό, λιβάδια, δέντρα, πουλιά και ο αρχαιολογικός χώρος είναι τα μόνα πράγματα που αξίζουν στο νησί.

Τελικά μάλλον ισχύουν αυτά που μου είπε ο Πάρις. Δηλαδή ότι την Σαμοθράκη ή την αγαπάς (για όλα αυτά που έχει και δεν έχει) ή δεν την αγαπάς. Προσωπικά μάλλον ανήκω στην δεύτερη κατηγορία, όμως αυτό έχει μικρή σημασία, γιατί σημασία έχει η υπανάπτυξη στα μυαλά των ανθρώπων, που εκεί ζει και βασιλεύει.
Και με αυτά τα μυαλά δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να περιμένουμε τουρισμό ούτε από την Ουγκάντα.

Άσχετα αν ο φυσικός και πολιτιστικός πλούτος είναι ανεκτίμητης αξίας, όταν αυτός βρίσκεται σε λάθος χέρια είναι σαν να μην υπάρχει…