Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Ποδήλατο και η Θεσσαλονίκη (Too good to be true)



Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη πολιτισμού και γεωγραφικά μάλλον ιδανική για το ποδήλατο. Εάν εξαιρέσεις την Άνω Πόλη, όλες οι υπόλοιπες περιοχές της είναι εύκολα προσβάσιμες με το ποδήλατο.

Το ποδήλατο δεν είναι απλά ένα οικονομικό και συνάμα «πράσινο» μέσο μεταφοράς. Είναι μια ολόκληρη παιδεία. Το να είσαι οδηγός αυτοκινήτου και να σέβεσαι έναν ποδηλάτη δείχνει κάτι. Το να είσαι ποδηλάτης σημαίνει ακόμη πιο πολλά. Σημαίνει καταρχάς ότι έχεις απαρνηθεί την άνεση του αυτοκινήτου ή του Μέσου Μαζικής Μεταφοράς. Μετά το δεύτερο και βασικότερο. Βοηθάς τον εαυτό σου σε ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Οι ειδικοί μάλιστα λένε, ότι το να γυμνάζεται κανείς κάνοντας ποδήλατο είναι μάλλον μια από της πιο καλές ασκήσεις για το σώμα μας.

Στην πόλη μου, στη Θεσσαλονίκη, έχουν εγκατασταθεί εδώ και μερικές μέρες κάποιες ποδηλατολωρίδες. Πρόσεξα ότι ήδη πρώτοι τολμηροί ποδηλάτες άρχισαν να τις χρησιμοποιούν. Το ποδήλατο άρχισε δειλά δειλά να κάνει την επανεμφάνιση του στην πόλη.

Αυτό είναι πολύ καλό σημάδι, πάρα πολύ καλό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εντύπωση που μου έκανε η πόλη του Άμστερνταμ, όταν την επισκέφτηκα. Μια πόλη γεμάτη ποδήλατα.

Άντε. Ας γίνει η Αθήνα η καινούρια Βαρκελώνη των Βαλκανίων και η Θεσσαλονίκη, Νέα Άμστερνταμ.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Παναγιώτη

Είναι μια αρχή ,δεν μπορούμε να είμαστε αρνητικοί αλλά θα ήθελα να διευκρινήσω ότι για την ώρα αυτό που σημαίνει ένα ποδήλατο στο δρόμο είναι αυξημένος κίνδυνος να σκοτωθεί κάποιος και δεύτερο αυξημένη πρόσληψη μικροσωματιών για τον γενναίο που θα τολμήσει να λαχανιάσει στο κέντρο της πόλης.
Είναι μια αρχή αλλά πάρα πολλά πρέπει να αλλάξουν και ο δρόμος είναι μακρύς ακόμη ...για το Άμστερνταμ.(όμως με τις απόψεις αυτές δεν σημαίνει ότι πέρνω αρνητική στάση γιατί είναι μια αρχή)

Unknown είπε...

Πολύ σωστή παρατήρηση σου ανώνυμε. Δεν ήθελα να πλατιάσω στο άρθρο και να πιάσω τα αρνητικά, τα οποία σαφώς υπάρχουν. Ήθελα απλά να σταθώ στο θετικό γεγονός που είναι κατασκευή ποδηλατόδρομου.
Ο δρόμος να γίνουμε Αμστερνταμ είναι μακρύς. Η ανάβαση του βουνού όμως αρίζει με το πρώτο βήμα.