Γιώργο, κάνε κάτι και μετά πες μας ότι το έκανες.. Δεν αντέχουμε άλλα θα.. (Νόμος Περί ευθύνης Υπουργών)

Εχτές μετά την σύσκεψη των τριών σωματοφυλάκων της σημερινής Ελληνικής Δημοκρατίας (οικογενειοκρατίας) και του D’Artagnan , του Κ. Παπούλια δηλαδή, το σύνθημα «όλοι για έναν, ένας για όλους» έγινε για τους αρχηγούς κάτι περισσότερο από αναγκαίο…

Ο διαχειριστής του Ελληνικού Κράτους (του Χάους δηλαδή, γιατί αυτό δεν μπορεί να ονομάζεται Κράτος) ο ΓΑΠ και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, βλέποντας πως σιγά- σιγά δεν θα μπορούν πλέων ούτε να κυκλοφορούν έξω από τις βίλλες και τα μέγαρα, αποφάσισαν για έναν έκτακτο «ΝΟΜΟ ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ» που θα «χαλαρώσει» τον ήδη πολύ εξαγριωμένο κόσμο από τα εξοντωτικά μέτρα που ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα.
Ο κόσμος τα έχει «μαζεμένα» στους πολιτικούς και περιμένει την παραμικρή αφορμή για επεισόδια. Πράγμα που αποδείχτηκε και με το πρόσφατο επεισόδιο με τον Α. Κακλαμάνη..
Οι «αρχηγοί» το μήνυμα το πήραν και έδρασαν αστραπιαία. Μπράβο, γιατί σε άλλα ζητήματα κάνουν έναν αιώνα να τα βρουν. Εξαίρεση αποτελούν μόνο τα λεγόμενα αριστερά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ), που η σημερινή κατάσταση μάλλον τους εξυπηρετεί, στο ελεεινό δόγμα τους, δηλαδή στο: «όσο χειρότερα για σας, τόσο καλύτερα για μας»

Οι «αρχηγοί» επιτέλους συνειδητοποίησαν, ότι ο κόσμος, δεν αντέχει πλέων να βλέπει τους πολιτικούς να του κόβουν δεδουλευμένες συντάξεις και παράλληλα να βλέπει ατιμώρητες παλινωδίες των πολιτικών, όργια και φαγοπότια… στα κρατικά ταμεία.

Έτσι οι πολιτικοί αρχηγοί φέρνουν στην Βουλή έναν Νόμο, που θα αφορά την Υπουργική- Βουλευτική ευθύνη.

Ο ΓΑΠ είναι μάνα στο να κοροϊδεύει και έχει κοροϊδέψει συνειδητά ουκ ολίγες φορές τους Έλληνες και αυτή είναι άλλη μια κοροϊδία, γιατί στην ουσία κανείς δεν μπορεί να τιμωρηθεί και αυτό το ξέρει ο ΓΑΠ καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο.

Ο ΓΑΠ έχει ήδη χάσει κάθε αξιοπιστία και αν θέλει να είναι ξανά πιστευτός, πρέπει να κάνει το λόγο του έστω και μια φορά πράξη. (ας το κάνει έστω μια φορά και ας φύγει..)
Οι γενικοί γραμματείς των κομμάτων, αυτοί που είχαν το ταμείο και οι εταιρίες που συναλλάχτηκαν με το Δημόσιο, γνωρίζουν με ακρίβεια ενός λεπτού, ποιος και που πήγανε τα κλεμμένα από πολιτικούς λεφτά.

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια, ούτε τυμπανοκρουσίες, αλλά να αφήσει ο ΓΑΠ τον εισαγγελέα να κάνει την δουλεία του. Να μιλήσει ο Τσουκάτος, ο Αγγέλου, ο Χριστοφοράκος και να μας πούνε ….που πήγανε τα λεφτά;;

Έτσι όπως είναι τα πράγματα και με τόσα ψέματα που είπε ο ΓΑΠ, δεν νομίζω να υπάρχει έστω και μόνο ένα Έλληνας που πιστεύει ότι αυτός ο «Νόμος» θα έχει κάποια πρακτική εφαρμογή. Είναι προφανές ότι ο «Νόμος» όχι απλά πρέπει να υπάρχει, αλλά και να εφαρμόζεται.
Το παράδειγμα του να έχουμε Νόμους και να μην εφαρμόζονται είναι συνηθισμένο. Ας θυμηθούμε την απαγόρευση του καπνίσματος, που δεν εφαρμόστηκε ποτέ..

Με άλλα λόγια, ας δούμε τον Σημίτη και τον Καραμανλή στην φυλακή, ας δούμε να δημεύεται η περιουσία του Άκη, του Λαλιώτη και του Ρουσόπουλου πρώτα κι μετά τα ξαναλέμε.