Να και πάλι από την αρχή. Και αναφέρομαι στο γεγονός ότι κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχουμε την ίδια και την ίδια συζήτηση. Δηλαδή περί του ασύλου των Πανεπιστημίων. Όταν ανοίγεις λοιπόν τηλεόραση και πέφτεις σε κανένα talk show, βλέπεις και ακούς απόψεις που τις άκουσες πέρσι, πρόπερσι και παρά πρόπερσι….
Και λες κάθε χρόνο ίδιες συζητήσεις με το ίδιο περιεχόμενο, δεν αλλάζει τίποτα;;.
Το θέμα απ’ότι καταλαβαίνω δεν είναι επίλυση του προβλήματος, αλλά ο διάλογος…και μάλιστα της κακιάς ώρας. Ο καθένας ότι του έρθει, χωρίς να σκέφτεται.
Το να πει ο καθένας την άποψη του και να ακουστεί είναι θεμιτό και απαραίτητο.
Όμως τι νόημα έχει, απ’την στιγμή που οι εκάστοτε κυβερνήσεις είναι άτολμες, ευθυνόφοβες και καμία δεν παίρνει την απόφαση -πολιτικό ρίσκο το λένε εκείνοι-. Και κατά τρόπο αυτό, το μόνο που γίνεται σε αυτή την περίπτωση είναι η διαιώνιση του προβλήματος…
Μάλιστα άκουσα να λένε ότι φέτος τα πήγαμε καλά, δηλαδή ότι δεν ήταν όπως πέρσι. Δεν είχαμε τις ίδιες φασαρίες.
Από την μία λοιπόν έχουμε το άσυλο των Πανεπιστημίων και από την άλλη την βουλευτική ασυλία. Από την μία η εκμετάλλευση του ασύλου από τραμπούκους που ουδεμία σχέση έχουν πολλές φορές με την πολιτική ασυλία και το μόνο που κάνουν είναι στο όνομα κάποιας ιδεολογίας που και οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν, ρημάζουν και σπάνε δημόσια και ιδιωτική περιουσία.
Από την άλλη η ασυλία….του βουλευτή και υπουργού. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν και όμως καμία δεν τολμάει να κάνει κάτι ως προς και αυτό το θέμα. Τι και αν έχουμε τόσα σκάνδαλα, τι και αν παίξανε ομόλογα και ρήμαξαν τα ταμία, τι και αν πουλούσαν δημόσιες ακίνητες περιουσίες μέσω του Εφραίμ.
Και παρά το ότι στις μέρες που μας πέρασαν ήρθε στο φως της δημοσιότητας και τα στοιχεία καταπληκτικά στοιχεία για την διαφθορά. Και η Ελλάδα αν δεν κάνω λάθος βρίσκεται στην τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη και ανταγωνίζεται επάξια και κάποιες αφρικάνικες χώρες.
Η νέα κυβέρνηση, όπως και η παλαιότερες δεν τολμούν να βάλουν μαχαίρι στο κόκαλο και να στείλουν επιτέλους αυτούς που φέρνουν ευθύνες για την σημερινή κατάντια στο σπίτι τους και αυτούς που αποδεδειγμένα διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα προς ίδιον όφελος στα δικαστήρια, όπως θα έστελναν κάθε άλλο πολίτη.
Όπως βλέπετε έχουμε και εδώ ένα άλλο θέμα. Την βουλευτική ασυλία.
Ως πότε λοιπόν θα έχουμε το Πανεπιστημιακό άσυλο και οι τραμπούκοι θα σπάνε και θα ρημάζουν. Και ως πότε θα έχουμε πολιτική (βουλευτική ή κομματική) ασυλία και οι πολιτικοί θα ρημάζουν τον δημόσιο πλούτο και ως πότε θα υπάρχει η ατιμωρησία και των δύο σχεδόν ίδιων ομάδων;
Μήπως θα ήταν καλό ο Πρετεντέρης, Τσίμας, Τράγκας και Ευαγγελάτος και ΣΙΑ να κάνουν κάποια συζήτηση και επ’ αυτού;;
Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009
Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
Ένας εξοφλημένος, ένας ταξιτζής και Παπακώστα νίκησαν το σύστημα
Σύσσωμη διαπλοκή και κυρίως οι λεγόμενοι βαρόνοι (Μητσοτακικοί, Κεφαλογιάννιδες, Εβερτικοί, Βαρβιτσωτικοί, κοκ...) έπαθαν προχθές μεγάλο ταρακούνημα. Και καλά να πάθουν. Αυτοί οι κύριοι μαζί με τις μεγάλες οικογένειες τους και τις αυλές, σήμερα δεν ελέγχουν το κόμμα, ένα κόμμα που το έκαναν για τις δικές τους μπίζνες, ένα κόμμα που δεν μπόρεσε δεκαετίες να πάρει ανάσα και καθαρό αέρα...
Αυτοί οι κύριοι που καθόριζαν τις τύχες της λεγόμενης «Φιλελεύθερης παράταξης», την οποία όταν δεν τους βόλευε την ονόμαζαν και Πατριωτική ή Συντηρητική, έκαναν τόσο αντιπαθέστατο τον Φιλελευθερισμό στον μέσο έλληνα και μαζί τους όλα τα media που ήταν ή είναι φιλικά προσκείμενα στην αντίπαλη παράταξη .
Όλους αυτούς δεν τους πείραξε που υπάρχει αντίσταση από κάποιους διανοούμενους, αλλά το γεγονός ότι ο μέσος νεοδημοκράτης ακόμα σκέφτεται…και κρίνει.
Όλοι αυτοί οι βαρόνοι και τα ΜΜΕ τους, είναι από την πρώτη μέρα μαζί με την Μπακογιάννη, η οποία είναι, -όπως ήταν και ο πατέρας της-, δυσφήμιση για τον φιλελευθερισμό. Το ότι αναγκαία πήραν μέτρα ή πολιτικές προς φιλελεύθερη κατεύθυνση δεν σημαίνει ότι είναι κατά ανάγκη και φιλελεύθεροι.
Η απόδειξη είναι η πολιτική που ασκούν οι πραγματικές φιλελεύθερες κοινωνίες και κόμματα του εξωτερικού, π.χ. της Δανίας ή της Ολλανδίας.
Ο απλός κόσμος δεν ξέρει από Hayek και Friedman, ούτε θα διαβάσει μετά την δουλειά τον Nozick ο κόσμος βλέπει πρόσωπα και όταν ακούει μίζες από δω, siemens από κει, και παράλληλα βλέπει την δική του άδεια τσέπη, αντιλαμβάνεται περισσότερα από τους image makers που είπαν στην Ντόρα και τον Γιώργο να χαμογελάει λες και κέρδισαν το Τζόκερ….
Ας καταλάβουν λοιπόν οι βαρόνοι πως έχασαν από έναν εξοφλημένο πολιτικό και από έναν ταξιτζή και μια Παπακώστα που είναι πιο δημοφιλή από χίλια χαμόγελα και προσωπεία..
Η υποκριτική δεν φτάνει και ο Σαμαράς ευτυχώς δεν κέρδισε επειδή είχε ένα πλατύ χαμόγελο και καλό θα κάνουν όλοι αυτοί οι «βαρόνοι» να κάνουν ένα άλλο κόμμα και να δοκιμαστούν εκεί. Αν έχουν κότσια.
Ο Σαμαράς έχει καθαρή ιδεολογική ταυτότητα και αυτό τον τιμάει. Θα κάνει ότι δεν έκανε ο Κ. Καραμανλής Β΄, θα καθαρίσει το κόμμα. Άλλωστε δεν έχει άλλη επιλογή..
Μπορεί λοιπόν να μην συμφωνούμε σε όλα μαζί του, δικαίωμα μας.
Αλλά για μένα αν θέλετε να ξέρετε, ήταν ένα θετικό γεγονός το ότι εκλέχθηκε και επίσης καλά κάνει που υπερασπίζεται με σθένος τα εθνικά μας συμφέροντα.
Όσο για τους δήθεν "φιλελεύθερους εκ του ασφαλούς"… Που είναι όλοι σήμερα;;
Θα σας πω εγώ. Σε θέσεις και σε γραφεία του δημοσίου ή σε εταιρίες που συνεργάζονται με το δημόσιο.
Αυτοί λοιπόν που πολεμάνε το «κράτος επιχειρηματία», παίρνουν τα ωραία τους τα λεφτουδάκια από το δημόσιο ή σε συνεργασία από το δημόσιο.
Με σύνθημα φιλελευθερισμό στους άλλους και όχι σε μας….
Πόσοι λοιπόν από όλους τους δήθεν φιλελεύθερους δεν είναι κρατικοδίαιτοι, ή ποιοι δεν απέκτησαν χρήματα από συναλλαγές με το κράτος;; Ή ποιοι τελοσπάντων είναι σήμερα στην πραγματική αγορά, σε εταιρίες και δίνουν πραγματική μάχη για τον φιλελευθερισμό στην πράξη και όχι στα λόγια γράφοντας από δω και από κει;;
Λίγοι… και μετρημένοι.
Και μην μου πει κανείς ότι είναι η Ντόρα ή ο Γιώργος
Αυτοί οι κύριοι που καθόριζαν τις τύχες της λεγόμενης «Φιλελεύθερης παράταξης», την οποία όταν δεν τους βόλευε την ονόμαζαν και Πατριωτική ή Συντηρητική, έκαναν τόσο αντιπαθέστατο τον Φιλελευθερισμό στον μέσο έλληνα και μαζί τους όλα τα media που ήταν ή είναι φιλικά προσκείμενα στην αντίπαλη παράταξη .
Όλους αυτούς δεν τους πείραξε που υπάρχει αντίσταση από κάποιους διανοούμενους, αλλά το γεγονός ότι ο μέσος νεοδημοκράτης ακόμα σκέφτεται…και κρίνει.
Όλοι αυτοί οι βαρόνοι και τα ΜΜΕ τους, είναι από την πρώτη μέρα μαζί με την Μπακογιάννη, η οποία είναι, -όπως ήταν και ο πατέρας της-, δυσφήμιση για τον φιλελευθερισμό. Το ότι αναγκαία πήραν μέτρα ή πολιτικές προς φιλελεύθερη κατεύθυνση δεν σημαίνει ότι είναι κατά ανάγκη και φιλελεύθεροι.
Η απόδειξη είναι η πολιτική που ασκούν οι πραγματικές φιλελεύθερες κοινωνίες και κόμματα του εξωτερικού, π.χ. της Δανίας ή της Ολλανδίας.
Ο απλός κόσμος δεν ξέρει από Hayek και Friedman, ούτε θα διαβάσει μετά την δουλειά τον Nozick ο κόσμος βλέπει πρόσωπα και όταν ακούει μίζες από δω, siemens από κει, και παράλληλα βλέπει την δική του άδεια τσέπη, αντιλαμβάνεται περισσότερα από τους image makers που είπαν στην Ντόρα και τον Γιώργο να χαμογελάει λες και κέρδισαν το Τζόκερ….
Ας καταλάβουν λοιπόν οι βαρόνοι πως έχασαν από έναν εξοφλημένο πολιτικό και από έναν ταξιτζή και μια Παπακώστα που είναι πιο δημοφιλή από χίλια χαμόγελα και προσωπεία..
Η υποκριτική δεν φτάνει και ο Σαμαράς ευτυχώς δεν κέρδισε επειδή είχε ένα πλατύ χαμόγελο και καλό θα κάνουν όλοι αυτοί οι «βαρόνοι» να κάνουν ένα άλλο κόμμα και να δοκιμαστούν εκεί. Αν έχουν κότσια.
Ο Σαμαράς έχει καθαρή ιδεολογική ταυτότητα και αυτό τον τιμάει. Θα κάνει ότι δεν έκανε ο Κ. Καραμανλής Β΄, θα καθαρίσει το κόμμα. Άλλωστε δεν έχει άλλη επιλογή..
Μπορεί λοιπόν να μην συμφωνούμε σε όλα μαζί του, δικαίωμα μας.
Αλλά για μένα αν θέλετε να ξέρετε, ήταν ένα θετικό γεγονός το ότι εκλέχθηκε και επίσης καλά κάνει που υπερασπίζεται με σθένος τα εθνικά μας συμφέροντα.
Όσο για τους δήθεν "φιλελεύθερους εκ του ασφαλούς"… Που είναι όλοι σήμερα;;
Θα σας πω εγώ. Σε θέσεις και σε γραφεία του δημοσίου ή σε εταιρίες που συνεργάζονται με το δημόσιο.
Αυτοί λοιπόν που πολεμάνε το «κράτος επιχειρηματία», παίρνουν τα ωραία τους τα λεφτουδάκια από το δημόσιο ή σε συνεργασία από το δημόσιο.
Με σύνθημα φιλελευθερισμό στους άλλους και όχι σε μας….
Πόσοι λοιπόν από όλους τους δήθεν φιλελεύθερους δεν είναι κρατικοδίαιτοι, ή ποιοι δεν απέκτησαν χρήματα από συναλλαγές με το κράτος;; Ή ποιοι τελοσπάντων είναι σήμερα στην πραγματική αγορά, σε εταιρίες και δίνουν πραγματική μάχη για τον φιλελευθερισμό στην πράξη και όχι στα λόγια γράφοντας από δω και από κει;;
Λίγοι… και μετρημένοι.
Και μην μου πει κανείς ότι είναι η Ντόρα ή ο Γιώργος
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
Αντώνης Σαμαράς ο παραβάτης
Πολλοί σοφοί άνθρωποι έχουν αναφέρει πως η ιστορία κάνει κύκλους και πως ξανά και ξανά επιστρέφει περίπου στο ίδιο σημείο από όπου ξεκίνησε. Για αυτό λένε μάθε ιστορία να δεις τι θα συμβεί στο μέλλον. Το βλέπουμε πολύ έντονα στη φύση με τις τέσσερις εποχές και την μέρα να γίνεται νύχτα και μετά ξανά μέρα.
Ο μακρόκοσμος είναι μια εικόνα το μεσοκόσμου και του μικροκόσμου που είναι ο καθένας από μας ξεχωριστά.
Η πολιτική και αυτή υποτάσσεται θέλει δε θέλει σε φυσικούς νόμους. Ορισμένοι πολιτικοί έχουν εμβαθύνει σε εσωτερικές μελέτες και έχουν κάποια θεωρητική γνώση των πραγμάτων. Άλλοι πάλι δεν έχουν ιδέα και νομίζουν πως είναι αυτοί που καθορίζουν το παρόν και το μέλλον.
Βλέποντας λοιπόν την εκλογική αναμέτρηση που πραγματοποιήθηκε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας εχθές, μπορεί κανείς να δει κάτι από την ιστορία. Η ιστορία μας διδάσκει να είμαστε πάντοτε σεμνοί και να μην προσδοκούμε πράγματα πέρα από της δυνάμεις μας, γιατί εκεί παίζουμε με την φωτιά.
Το Management είναι πολύ δύσκολο και υπεύθυνο επάγγελμα. Ορισμένοι μάλιστα υποστηρίζουν πως το management δεν είναι εργασία αλλά τέχνη.
Όπως και αν το ονομάσουμε, ένα είναι σίγουρο πως το management χρειάζεται συνειδητότητα. Εδώ βλέπουμε πως ορισμένοι managers εταιριών καθορίζουν τις τύχες των εργαζομένων στο οποίο ηγούνται και το σε πόσο υπεύθυνη θέση είναι καθημερινά.
Δεν έχω σκοπό να κάνω εδώ διάλεξη περί ηγεσίας, όμως όταν κάποιος θέλει ή αισθάνεται έτοιμος να γίνει ηγέτης, τότε πρέπει πρώτα να περάσει από κάποιες εξετάσεις.
Η εποχή όπου ο ηγέτης ήταν ο καουμπόης του χωριού έχει με την εκλογή του Παπανδρέου και Σαμαρά γίνει και στην ελληνική πραγματικότητα παρελθόν.
Ο νέος πολιτικός πρέπει να μοιάζει μάλλον περισσότερο τον Λάο Τσε, παρά την John Wayne. Αυτό έδειξε και η κάλπη της 4 Οκτωβρίου και η χθεσινή κάλπη.
Το χαρακτηριστικό και των δύο νικητών είναι ίδιο. Πράος λόγος, χωρίς έπαρση και αλαζονεία.
Ο Έλληνας ψηφοφόρος και πολίτης δόξα τω Θεό χόρτασε από όλους αυτούς τους αυτοαποκαλούμενους σωτήρες της Ελλάδας, τύπου Α. Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη και του Κ. Καραμανλή τον Β’.
Ο μακρόκοσμος είναι μια εικόνα το μεσοκόσμου και του μικροκόσμου που είναι ο καθένας από μας ξεχωριστά.
Η πολιτική και αυτή υποτάσσεται θέλει δε θέλει σε φυσικούς νόμους. Ορισμένοι πολιτικοί έχουν εμβαθύνει σε εσωτερικές μελέτες και έχουν κάποια θεωρητική γνώση των πραγμάτων. Άλλοι πάλι δεν έχουν ιδέα και νομίζουν πως είναι αυτοί που καθορίζουν το παρόν και το μέλλον.
Βλέποντας λοιπόν την εκλογική αναμέτρηση που πραγματοποιήθηκε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας εχθές, μπορεί κανείς να δει κάτι από την ιστορία. Η ιστορία μας διδάσκει να είμαστε πάντοτε σεμνοί και να μην προσδοκούμε πράγματα πέρα από της δυνάμεις μας, γιατί εκεί παίζουμε με την φωτιά.
Το Management είναι πολύ δύσκολο και υπεύθυνο επάγγελμα. Ορισμένοι μάλιστα υποστηρίζουν πως το management δεν είναι εργασία αλλά τέχνη.
Όπως και αν το ονομάσουμε, ένα είναι σίγουρο πως το management χρειάζεται συνειδητότητα. Εδώ βλέπουμε πως ορισμένοι managers εταιριών καθορίζουν τις τύχες των εργαζομένων στο οποίο ηγούνται και το σε πόσο υπεύθυνη θέση είναι καθημερινά.
Δεν έχω σκοπό να κάνω εδώ διάλεξη περί ηγεσίας, όμως όταν κάποιος θέλει ή αισθάνεται έτοιμος να γίνει ηγέτης, τότε πρέπει πρώτα να περάσει από κάποιες εξετάσεις.
Η εποχή όπου ο ηγέτης ήταν ο καουμπόης του χωριού έχει με την εκλογή του Παπανδρέου και Σαμαρά γίνει και στην ελληνική πραγματικότητα παρελθόν.
Ο νέος πολιτικός πρέπει να μοιάζει μάλλον περισσότερο τον Λάο Τσε, παρά την John Wayne. Αυτό έδειξε και η κάλπη της 4 Οκτωβρίου και η χθεσινή κάλπη.
Το χαρακτηριστικό και των δύο νικητών είναι ίδιο. Πράος λόγος, χωρίς έπαρση και αλαζονεία.
Ο Έλληνας ψηφοφόρος και πολίτης δόξα τω Θεό χόρτασε από όλους αυτούς τους αυτοαποκαλούμενους σωτήρες της Ελλάδας, τύπου Α. Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη και του Κ. Καραμανλή τον Β’.
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
Έφτασε η ώρα της κάλπης
Επιτέλους έφτασε αυτή η ευλογημένη ώρα της Νέας Δημοκρατίας. Τόση φασαρία για το τίποτα, θα μπορούσε να πει κάποιος. Καθώς, όπως και να το κάνουμε, όποιος και αν γίνει την Κυριακή νέος αρχηγός της ΝΔ, σίγουρα δεν θα κάνει πράξη όλες τις υποσχέσεις του. Και δυστυχώς προβλέπω να συμβεί αυτό που γίνεται κάθε φορά και οι ψηφοφόροι θα μείνουν μόνο με υποσχέσεις και οι πολιτικοί με τα γνωστά τους ΨΕΜΑΤΑ. Είναι τραγικό να ακούς συνέχεια τα ίδια και τα ίδια.
Από την άλλη, ευτυχώς που υπάρχει ο Θεός και το ΠΑΣΟΚ καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει (πληρώσει) την οικονομική κρίση, που στην Ελλάδα αυτό κατά κύριο λόγο αυτό δημιούργησε, ασκώντας στην δεκαετία του 90’ πολιτικές τύπου «Τσοβόλα δώσ’τα όλα».
Τώρα ήρθε η ώρα να μας δείξει το ΠΑΣΟΚ, πόσο «σοσιαλιστικό» είναι και πόσο «χαρβαρντιανό» είναι και πως θα λύσει, αυτό που συνδημιούργησε..
Ίδωμεν λοιπόν..
Από την άλλη, ευτυχώς που υπάρχει ο Θεός και το ΠΑΣΟΚ καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει (πληρώσει) την οικονομική κρίση, που στην Ελλάδα αυτό κατά κύριο λόγο αυτό δημιούργησε, ασκώντας στην δεκαετία του 90’ πολιτικές τύπου «Τσοβόλα δώσ’τα όλα».
Τώρα ήρθε η ώρα να μας δείξει το ΠΑΣΟΚ, πόσο «σοσιαλιστικό» είναι και πόσο «χαρβαρντιανό» είναι και πως θα λύσει, αυτό που συνδημιούργησε..
Ίδωμεν λοιπόν..
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009
Άνανδρη επίθεση Γ. Τράγκα στον Θ. Σκυλακάκη
Ως γνωστών όλοι όσοι παρακολουθούν δελτία ειδήσεων γνωρίζουν πως ο Γιώργος Τράγκας είναι ένας από τους λίγους δημοσιογράφους λένε ανοιχτά ότι τους έρθει... Επίσης, είναι ένας από τους ελάχιστους δημοσιογράφους που δεν κρύβουν και δεν έκρυψαν ποτέ την πολιτική και κομματική τους ταυτότητα - προτίμηση, όπως και τις όποιες αντιπαλότητες.
Αυτό σε αντίθεση με τον ανιψιό -του όπως τον αποκαλεί στα ερτζιανά-, τον Ν. Χατζηνικολάου, τον κάνει πιο αγαπητό και πιο μισητό. Η κόντρα του με το «μητσοτακικό» είναι παλιά κολόνια και έχει γίνει πλέων κουραστική για όλους.
Ο Γιώργος Τράγκας μέσα από τον Real FM πέρασε μια περίοδο επίθεσης στον ΚΑΚ και τον αποκαλούσε μεταξύ άλλων και ως «Λουδοβίκο της Ραφήνας» ή «Ραφινάτο», ως «πολιτικό πτώμα» και πολλά άλλα… τώρα το τροπάριο άλλαξε και επιτίθεται καθημερινά στην Ντόρα Μπακογιάννη, με διάφορα αποσπάσματα χιτλερικών ασμάτων, τα οποία και αυτά έχουν γίνει βαρετά και κουραστικά.
Το αποκορύφωμα ήταν η σημερινή του επίθεση στον συνεργάτη και ευρωβουλευτή της Μπακογιάννη, τον Θόδωρο Σκυλακάκη, τον οποίο τον αποκάλεσε πολλές φορές ως von Σκυλακάκη.
Μπορεί η Ντόρα Μπακογιάννη λοιπόν να μην είναι από τους πολιτικούς στους οποίους εμπιστεύομαι και αυτό γιατί δεν με έχει πείσει πως έχει να προσφέρει κάτι σημαντικό στον τόπο και στην παράταξη, όμως ποτέ δεν θα συμφωνήσω με αυτού του τύπου άνανδρες επιθέσεις, οι οποίες δεν έχουν την δυνατότητα να αντιπαρατεθούν.
Ο Γιώργος Τράγκας πρέπει να παίξει πιο καθαρό παιχνίδι ή πρέπει να σκεφτεί και να σοβαρευτεί αν θέλει να μείνει στην σοβαρή δημοσιογραφία ή στην δημοσιογραφία που διδάσκει ο έτερον φίλος του ο Κακαουνάκης, της πλάκας. Γιατί κανένας, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο Σαμαράς δεν έχουν ανάγκη αυτού του ελεεινού τύπου δημοσιογραφία.
Αυτό σε αντίθεση με τον ανιψιό -του όπως τον αποκαλεί στα ερτζιανά-, τον Ν. Χατζηνικολάου, τον κάνει πιο αγαπητό και πιο μισητό. Η κόντρα του με το «μητσοτακικό» είναι παλιά κολόνια και έχει γίνει πλέων κουραστική για όλους.
Ο Γιώργος Τράγκας μέσα από τον Real FM πέρασε μια περίοδο επίθεσης στον ΚΑΚ και τον αποκαλούσε μεταξύ άλλων και ως «Λουδοβίκο της Ραφήνας» ή «Ραφινάτο», ως «πολιτικό πτώμα» και πολλά άλλα… τώρα το τροπάριο άλλαξε και επιτίθεται καθημερινά στην Ντόρα Μπακογιάννη, με διάφορα αποσπάσματα χιτλερικών ασμάτων, τα οποία και αυτά έχουν γίνει βαρετά και κουραστικά.
Το αποκορύφωμα ήταν η σημερινή του επίθεση στον συνεργάτη και ευρωβουλευτή της Μπακογιάννη, τον Θόδωρο Σκυλακάκη, τον οποίο τον αποκάλεσε πολλές φορές ως von Σκυλακάκη.
Μπορεί η Ντόρα Μπακογιάννη λοιπόν να μην είναι από τους πολιτικούς στους οποίους εμπιστεύομαι και αυτό γιατί δεν με έχει πείσει πως έχει να προσφέρει κάτι σημαντικό στον τόπο και στην παράταξη, όμως ποτέ δεν θα συμφωνήσω με αυτού του τύπου άνανδρες επιθέσεις, οι οποίες δεν έχουν την δυνατότητα να αντιπαρατεθούν.
Ο Γιώργος Τράγκας πρέπει να παίξει πιο καθαρό παιχνίδι ή πρέπει να σκεφτεί και να σοβαρευτεί αν θέλει να μείνει στην σοβαρή δημοσιογραφία ή στην δημοσιογραφία που διδάσκει ο έτερον φίλος του ο Κακαουνάκης, της πλάκας. Γιατί κανένας, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο Σαμαράς δεν έχουν ανάγκη αυτού του ελεεινού τύπου δημοσιογραφία.
Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009
Dora όπως η Hillary και ο Σαμαράς όπως Obama
Όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να υποβαθμίσουν την χθεσινή προσχώρηση του Αβραμόπουλου στο στρατόπεδο του Σαμαρά, είναι προφανές πως τα πράγματα αρχίζουν τώρα να έχουν ενδιαφέρον. Η προσχώρηση αυτή έδειξε ποια είναι η τάση της κοινωνίας, αλλά κυρίως των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας. Κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Αβραμόπουλος είναι έξυπνος και ευέλικτος πολιτικός που μόνο τυχαίες κινήσεις δεν κάνει, ιδίως, όταν πρόκειται για το μέλλον του.
Έτσι με την σύμπραξη ή προσχώρηση αν θέλετε, τα πράγματα αλλάζουν και αρχίζουν να ισοσταθμίζουν και οι δυνάμεις. Μάλιστα σε ορισμένες δημοσκοπήσεις αρχίζει να διαφαίνεται το προβάδισμα του αρχικού αουτσάιντερ, του Σαμαρά.
Ο Σαμαράς είναι εκλεκτός –προσεχτικός- στις ομιλίες του και έχει όραμα, που όπως φαίνεται δεν διαθέτει η αντίπαλος του. Από την άλλη το ευτύχημα του Σαμαρά είναι πως παίζει απέναντι σε έναν παίχτη που ονομάζεται Ντόρα Μπακογιάννη, διότι αυτή και ο Σουφλιάς είναι οι περισσότερο από όλους ταυτισμένοι με την αποτυχημένη εξαετία του Καραμανλή.
Έτσι ο Σαμαράς δίπλα της φαίνεται άφθαρτος, καθαρός και φρέσκος. Και αν δεν κάνω λάθος κάτι τέτοιο το είχαμε παρακολουθήσει και στις προκριματικές των Δημοκρατικών, όπου η Χίλαρυ συμβόλιζε το παλιό βαρύ κατεστημένο και ο Ομπάμα το νέο και φρέσκο.
Η Μπακογιάννη από την αρχή της κούρσας έμμεσα κατηγορούσε τον Σαμαρά για αποστασία (η αποστασία είναι εξευγενισμένη λέξη για την προδοσία), ενώ μάλιστα αντίθετα θα μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως έπραξε πατριωτικά το 93...
Η Ντόρα έχει μηχανισμούς, την στηρίζουν σχεδόν το σύνολο των ελληνικών ΜΜΕ και των δημοσιογράφων. Έχει την υποστήρηξη και του μεγαλοεπιχειρηματικού κόσμου (όπως είχε και η Χίλλαρι στις ΗΠΑ).
Ο Σαμαράς έδειξε πως είναι πατριώτης με την καλή την έννοια, πως είναι λαϊκός χωρίς να λαϊκίζει και αν μελετήσει κανείς τον λόγο του, δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς πως αυτός είναι ανάμεσα στους δύο ο πραγματικά φιλελεύθερος.
Αυτό δεν αρέσει σε αυτούς που θα ήθελαν να οικειοποιηθούν τον φιλελευθερισμό στην Ελλάδα, όμως οι πράξεις του το δείχνουν, όχι τα λόγια…
Και η πρώτη απόδειξη; Η άμεση στήριξη του της πρότασης του Αβραμόπουλου να γίνουν οι εκλογές από την βάση του κόμματος.
Τέλος, ο Σαμαράς ανέπτυξε ξεκάθαρα τις απόψεις του, έδειξε πως είναι σταθερός, σοβαρός και πάνω από όλα καθαρός. Από την άλλη η φθορά και το κατεστημένο...
Αυτό δεν σας θυμίζει κάτι;
Λέτε να έχουμε και το ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα;;
Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009
Κάτι παραπάνω θα ξέρουν οι Κρητικοί…
Σήμερα απόγευμα μετά από αρκετό καιρό βρήκα λίγο χρόνο και έκανα λίγο μια βόλτα στο διαδίκτυο. Όπως σέρφαρα, έπεσα τυχαία σε ένα κρητικό, αυτοαποκαλούμενο πατριωτικό blog. Δεν γνωρίζω ποιος ή ποιοι είναι οι δημιουργοί του, όμως ένα πράγμα μου έκανε εντύπωση. Ήταν η ξεκάθαρη τους θέση στο θέμα της αρχηγίας της Νέας Δημοκρατίας.
Ενώ θα περίμενα να έχει η Μπακογιάννη ρεύμα και στήριξη από την Κρήτη, όπως έχει ο Σαμαράς στην Μεσσηνία ή ο Παναγιώτης στην Θεσσαλονίκη, διαπίστωση ήταν πως κάθε άλλο παρά θετική για την Ντόρα.
Κάτι μάλλον θα ξέρουν αυτοί οι Κρητικοί…
Πηγή: http://cretanpatriot.blogspot.com/
Ενώ θα περίμενα να έχει η Μπακογιάννη ρεύμα και στήριξη από την Κρήτη, όπως έχει ο Σαμαράς στην Μεσσηνία ή ο Παναγιώτης στην Θεσσαλονίκη, διαπίστωση ήταν πως κάθε άλλο παρά θετική για την Ντόρα.
Κάτι μάλλον θα ξέρουν αυτοί οι Κρητικοί…
Πηγή: http://cretanpatriot.blogspot.com/
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009
ΣΑΜΑΡΑΣ - Ο καταλληλότερος για πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας
Τα gallop, έχουν δείξει πως ο αγώνας για την προεδρία και για το ταμείο της Νέας Δημοκρατίας καλά κρατεί. Καθώς όμως περνούν οι μέρες, σιγά σιγά πλησιάζουμε προς της εσωκομματικές εκλογές της Νέας δημοκρατίας. Κόμματος το οποίο θα είναι ο βασική αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ και κόμματος στο οποίο έχω ως γνωστών κάποια φιλικά αισθήματα.
Και όπως περνούν οι μέρες αρχίζω και διακρίνω πιο ξεκάθαρα και τις ποιοτικές διαφορές ανάμεσα στους υποψηφίους και να παίρνω με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κάποια θέση.
Ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει μια σοβαρή στάση σχεδόν σε όλα τα θέματα, είναι ευγενικός και παράλληλα είναι πολύ σκληρό καρύδι και ξέρει να επιβιώνει σε συνθήκες, που οι άλλοι τα χάνουν. Έχει κυνηγηθεί όσο κανένας άλλος πολιτικός και είναι επιπλέον ο πιο ικανός και καταρτισμένος για την θέση του πρόεδρου.
Νομίζω πως αν θέλει να δει σύντομα την εξουσία η Νέα Δημοκρατία, τότε πρέπει να στηριχτεί ο Αντώνης.
Και όπως περνούν οι μέρες αρχίζω και διακρίνω πιο ξεκάθαρα και τις ποιοτικές διαφορές ανάμεσα στους υποψηφίους και να παίρνω με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κάποια θέση.
Ο Αντώνης Σαμαράς δείχνει μια σοβαρή στάση σχεδόν σε όλα τα θέματα, είναι ευγενικός και παράλληλα είναι πολύ σκληρό καρύδι και ξέρει να επιβιώνει σε συνθήκες, που οι άλλοι τα χάνουν. Έχει κυνηγηθεί όσο κανένας άλλος πολιτικός και είναι επιπλέον ο πιο ικανός και καταρτισμένος για την θέση του πρόεδρου.
Νομίζω πως αν θέλει να δει σύντομα την εξουσία η Νέα Δημοκρατία, τότε πρέπει να στηριχτεί ο Αντώνης.
Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009
Το Blog της ΔΡΑΣΗΣ. Μια εικόνα χίλιες λέξεις
Αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο, μετά από πολύ σκέψη, αφενός επειδή έχω κάποια σχέση με το κόμμα της ΔΡΑΣΗΣ, που ως ιδρυτικό μέλος της έχω σαφώς δικαίωμα να φέρω την γνώμη μου και αφετέρου επειδή πιστεύω πως με καλοπροαίρετη κριτική μπορούμε να αλλάξουμε κάποια πράγμτα που μοιάζουν να είναι σε κακό δρόμο, πράγμα που μου είπε και κάποιος "δικός" μου άνθρωπος που επισκέφτηκε πρόσφατα το Blog.
Αρχικά πρέπει να αναφέρω πως το άρθρο αυτό το γράφω στο δικό μου blog και όχι στο blog της ΔΡΑΣΗΣ, γιατί θέλω να αποφύγω τυχών υβριστικές απαντήσεις.
Τις τελευταίες μέρες λοιπόν βλέπω στο επίσημο Blog της ΔΡΑΣΗΣ οι βρισιές να καλύπτουν το σύνολο των σχολίων. Μάλιστα σε κάποιο post μου ανέφερα, ότι πρέπει να υπάρχει ελευθερία λόγου όμως, και παράλληλα κάποιο «φιλτράρισμα» και αυτό είτε σε μορφή login members ή κατόπιν έγκρισης διαχειριστή.
Το καλοκαίρι έγινε κάποια προσπάθεια μετριασμού σχολίων, που όμως γρήγορα σταμάτησε.
Η μη-ΔΡΑΣΗ (αδιαφορία) αυτών που επινόησαν το Blog της ΔΡΑΣΗΣ είναι πλέον φανερή και με αναγκάζει να είμαι αρκετά σκληρός μαζί τους. Το κακό δεν είναι ότι το παρατήσανε το Blog, αλλά ότι έχει γίνει η δυσφήμηση και για τους ίδιους...
Αυτοί λοιπόν που το παρατήσανε -χωρίς να βρούνε κάποιο αντικαταστάτη ή τελοσπάντων να το ανακοινώσουνε- μπορεί να είχανε κάποιο σοβαρό λόγο να το κάνουνε, αλλά η αδιαφορία μάλλον δεν θα είναι η δικαιολογία για αυτούς. Μπορεί και το επίπεδο τους αρχικά να ήταν ψηλό, όμως δεν μπόρεσαν βλέποντας την κατρακύλα να βάλουν κάποιο όριο και έτσι παρασύρθηκαν και οι ίδιοι στο ρεύμα.
Και επειδή κάποιοι ίσως θα με ρωτήσουν τι σε έχει πιάσει τώρα το blog, θα απαντήσω πως το blog είναι αυτή την στιγμή μαζί με το site (που ευτυχώς είναι σε καλό επίπεδο, που όμως διαφημίζει το blog!!) η μοναδική εικόνα του κόμματος.
Επίσης, κάποιοι άλλοι κύριοι δήθεν "σοβαροί" και "έξυπνοι" καθηγητές που ήρθανε στην ΔΡΑΣΗ σαν τα κοράκια, εξαφανιστήκανε μετά τις Ευρωεκλογές. (Το σχόλιο προφανώς δεν ισχύει για τον κ. Ζώρα)
Οι διαχειριστές (αν υπάρχουν) μάλλον διεκπεραιώνουν τα δικά τους Blogs και Sites και προτιμούν να γράφουν από δω και από κει, οι συνεργάτες που υπήρχαν, αν και δεν είχαν την υποχρέωση δεν έβαλαν βάζοντας όρους στο blog.
Κατά αυτό τον τρόπο λοιπόν και τα όνομα των συνεργατών, που είναι στα δεξιά του blog καθημερινά δυσφημίζονται και αυτοί αδιαφορούν για αυτό που αν δεν κάνω λάθος είναι 10-14 άτομα.. και.. καλά δεν έχω την απαίτηση, ούτε την αυταπάτη ότι ο Μάνος, ο Δήμου ή ο Ανδριανόπουλος θα ασχοληθούν με το φιλτράρισμα μηνυμάτων, όμως θα περίμενα κάποια παρέμβαση τους έστω (τηλεφωνική) ή αν δεν ενδιαφέρονται την διαγραφή των ονομάτων τους.
Όλο αυτό δεν μ'αφήνει περιθώριο στο να μην βγάζω το συμπέρασμα, ότι οι κύριοι αυτοί, μάλλον άλλο σκοπό είχαν όσο αφορά την ΔΡΑΣΗ και όταν είδαν ότι η ΔΡΑΣΗ δεν είχε το αναμενόμενο κατά αυτούς αποτέλεσμα, την «έκαναν» νύχτα... κάποιοι εκ των οποίων ίσως και για το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη που έχει ρεύμα και για το οποίο ξαφνικά όπως βλέπω τρέφουν φιλικά αισθήματα.
Όσο για τους υπόλοιπους «ρομαντικούς» που απέμειναν και γράφουν εδώ και στα σχόλια (μαζί τους και εγώ), απ’ ‘ότι φαίνεται έχουμε μείνει πολύ πίσω...
Δυστυχώς, αν και είχα άλλη άποψη αρχικά, θα συμφωνήσω και με τα σχόλια των glam και τον του αρχαίου.
Το Blog της ΔΡΑΣΗΣ λοιπόν δεν διαθέτει πλέον καμία σοβαρότητα, είναι δυσφήμιση. Δεν έχει τίποτα το νέο, ελπιδοφόρο και δυναμικό. Η μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Ένα κόμμα ελπιδοφόρο και ένα κόμμα που ήθελε να παίξει κάποιο μελλοντικό ρόλο κατάντησε ορμητήριο για κάποιους υβιστές, μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχε σαφείς κανονισμός λειτουργίας
Η πρόταση μου είναι να κάνουμε τώρα την διόρθωση και να επιτρέπονται σχόλια μόνο χωρίς βρισιές και αυτό απο'οτι φαίνεται μπορεί να λειτουργήσει μόνο κατόπιν έγκρισης, έτσι ώστε να κρατάμε κάποιο επίπεδο.
Η άλλη πρόταση είναι να το κλείσουμε το blog και να έχουμε μόνο το site.
Ελπίζω να εισακουστώ και να αλλάξει η εικόνα. Αν όμως συνεχίζει να είναι αυτή η εικόνα του ιστολογίου, τότε ας βγει το δικό μου blog από του τα blogs που προτείνει.
Αυτά είχα να πω και δεν ξανασχολούμαι με το θέμα.
Αρχικά πρέπει να αναφέρω πως το άρθρο αυτό το γράφω στο δικό μου blog και όχι στο blog της ΔΡΑΣΗΣ, γιατί θέλω να αποφύγω τυχών υβριστικές απαντήσεις.
Τις τελευταίες μέρες λοιπόν βλέπω στο επίσημο Blog της ΔΡΑΣΗΣ οι βρισιές να καλύπτουν το σύνολο των σχολίων. Μάλιστα σε κάποιο post μου ανέφερα, ότι πρέπει να υπάρχει ελευθερία λόγου όμως, και παράλληλα κάποιο «φιλτράρισμα» και αυτό είτε σε μορφή login members ή κατόπιν έγκρισης διαχειριστή.
Το καλοκαίρι έγινε κάποια προσπάθεια μετριασμού σχολίων, που όμως γρήγορα σταμάτησε.
Η μη-ΔΡΑΣΗ (αδιαφορία) αυτών που επινόησαν το Blog της ΔΡΑΣΗΣ είναι πλέον φανερή και με αναγκάζει να είμαι αρκετά σκληρός μαζί τους. Το κακό δεν είναι ότι το παρατήσανε το Blog, αλλά ότι έχει γίνει η δυσφήμηση και για τους ίδιους...
Αυτοί λοιπόν που το παρατήσανε -χωρίς να βρούνε κάποιο αντικαταστάτη ή τελοσπάντων να το ανακοινώσουνε- μπορεί να είχανε κάποιο σοβαρό λόγο να το κάνουνε, αλλά η αδιαφορία μάλλον δεν θα είναι η δικαιολογία για αυτούς. Μπορεί και το επίπεδο τους αρχικά να ήταν ψηλό, όμως δεν μπόρεσαν βλέποντας την κατρακύλα να βάλουν κάποιο όριο και έτσι παρασύρθηκαν και οι ίδιοι στο ρεύμα.
Και επειδή κάποιοι ίσως θα με ρωτήσουν τι σε έχει πιάσει τώρα το blog, θα απαντήσω πως το blog είναι αυτή την στιγμή μαζί με το site (που ευτυχώς είναι σε καλό επίπεδο, που όμως διαφημίζει το blog!!) η μοναδική εικόνα του κόμματος.
Επίσης, κάποιοι άλλοι κύριοι δήθεν "σοβαροί" και "έξυπνοι" καθηγητές που ήρθανε στην ΔΡΑΣΗ σαν τα κοράκια, εξαφανιστήκανε μετά τις Ευρωεκλογές. (Το σχόλιο προφανώς δεν ισχύει για τον κ. Ζώρα)
Οι διαχειριστές (αν υπάρχουν) μάλλον διεκπεραιώνουν τα δικά τους Blogs και Sites και προτιμούν να γράφουν από δω και από κει, οι συνεργάτες που υπήρχαν, αν και δεν είχαν την υποχρέωση δεν έβαλαν βάζοντας όρους στο blog.
Κατά αυτό τον τρόπο λοιπόν και τα όνομα των συνεργατών, που είναι στα δεξιά του blog καθημερινά δυσφημίζονται και αυτοί αδιαφορούν για αυτό που αν δεν κάνω λάθος είναι 10-14 άτομα.. και.. καλά δεν έχω την απαίτηση, ούτε την αυταπάτη ότι ο Μάνος, ο Δήμου ή ο Ανδριανόπουλος θα ασχοληθούν με το φιλτράρισμα μηνυμάτων, όμως θα περίμενα κάποια παρέμβαση τους έστω (τηλεφωνική) ή αν δεν ενδιαφέρονται την διαγραφή των ονομάτων τους.
Όλο αυτό δεν μ'αφήνει περιθώριο στο να μην βγάζω το συμπέρασμα, ότι οι κύριοι αυτοί, μάλλον άλλο σκοπό είχαν όσο αφορά την ΔΡΑΣΗ και όταν είδαν ότι η ΔΡΑΣΗ δεν είχε το αναμενόμενο κατά αυτούς αποτέλεσμα, την «έκαναν» νύχτα... κάποιοι εκ των οποίων ίσως και για το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη που έχει ρεύμα και για το οποίο ξαφνικά όπως βλέπω τρέφουν φιλικά αισθήματα.
Όσο για τους υπόλοιπους «ρομαντικούς» που απέμειναν και γράφουν εδώ και στα σχόλια (μαζί τους και εγώ), απ’ ‘ότι φαίνεται έχουμε μείνει πολύ πίσω...
Δυστυχώς, αν και είχα άλλη άποψη αρχικά, θα συμφωνήσω και με τα σχόλια των glam και τον του αρχαίου.
Το Blog της ΔΡΑΣΗΣ λοιπόν δεν διαθέτει πλέον καμία σοβαρότητα, είναι δυσφήμιση. Δεν έχει τίποτα το νέο, ελπιδοφόρο και δυναμικό. Η μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Ένα κόμμα ελπιδοφόρο και ένα κόμμα που ήθελε να παίξει κάποιο μελλοντικό ρόλο κατάντησε ορμητήριο για κάποιους υβιστές, μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχε σαφείς κανονισμός λειτουργίας
Η πρόταση μου είναι να κάνουμε τώρα την διόρθωση και να επιτρέπονται σχόλια μόνο χωρίς βρισιές και αυτό απο'οτι φαίνεται μπορεί να λειτουργήσει μόνο κατόπιν έγκρισης, έτσι ώστε να κρατάμε κάποιο επίπεδο.
Η άλλη πρόταση είναι να το κλείσουμε το blog και να έχουμε μόνο το site.
Ελπίζω να εισακουστώ και να αλλάξει η εικόνα. Αν όμως συνεχίζει να είναι αυτή η εικόνα του ιστολογίου, τότε ας βγει το δικό μου blog από του τα blogs που προτείνει.
Αυτά είχα να πω και δεν ξανασχολούμαι με το θέμα.
Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009
Ας πάμε να πουλήσουμε την ιστορία και η παράδοση λοιπόν, γιατί αλλιώς καταστραφήκαμε..
Η αγορά (τροφίμων) της Θεσσαλονίκης έχει το μαύρο της το χάλι.
Όλοι λένε πως τέτοιο Οκτώβρη δεν έχουν ξαναδεί όσα χρόνια είναι στην αγορά. Πουθενά δεν υπάρχει κανένας κρατικός έλεγχος και ο καθένας πουλάει ότι γουστάρει, όσο γουστάρει. Οι μικροί παραδοσιακοί επαγγελματίες κλείνουν ή μετά βίας καλύπτουν τα έξοδα τους. Η πτώση τζίρου είναι κάθετη και αν εξαιρέσουμε τον κλάδο της κινητής τηλεφωνίας, νομίζω πως όλοι οι υπόλοιποι είναι σε αναμμένα κάρβουνα, περιμένοντας να κάνει κάτι ο Γιώργος και να σώσει κάπως την κατάσταση.
Να ρίξει τελοσπάντων χρήμα στην αγορά -όπως υποσχέθηκε-.
Ο Γιώργος το είχε πει προεκλογικά, πως τα χρήματα υπάρχουν. Τώρα όλοι περιμένουν…
Οι περισσότεροι φυσικά ξέρουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα να σωθεί με μαγικό τρόπο η κατάσταση της αγοράς, ούτε ότι θα δοθούν χρήματα για την τόνωση της.
Όμως, γιατί έχει η αγορά αυτό το χάλι;
Από την μία επειδή έχουμε ανεξέλεγκτη κατάσταση. Από την άλλη χαμηλοί μισθοί και η ανεργία.
Η παραγωγή έχει εξαφανιστεί εδώ και κάποια χρόνια και οι μόνοι κλάδοι τελικά που έχουν κάποια σχετική παραγωγή είναι οι κλάδοι των τροφίμων. Και αυτό όχι επειδή δεν μπορούμε να φέρουμε τρόφιμα «απ’ έξω», αλλά επειδή όσο και να ζορίζεται ο Έλληνας δεν θα φάει βουλγάρικο λευκό τυρί, -άσχετα που είναι στην μισή τιμή- αντί για φέτα. Το ίδιο ισχύει και για το λάδι, το κρέας, το γάλα...
Σήμερα, εάν κάνει κανείς βόλτα στην αγορά, θα διαπιστώσει πως τα πιο πολλά καταναλωτικά αγαθά κατασκευάζονται στο εξωτερικό. Στην Ασία κατά κύριο λόγο. Αυτό θα γίνει ακόμη πιο έντονο, όταν θα γίνει πλήρης ή μερική ένταξη της Τουρκίας στη Ε.Ε. που στηρίζει η Ελλάδα.
Όμως αλήθεια τι μπορεί να γίνει; Τι μπορεί να κάνει ο Γιώργος,;;
Τίποτα κατά εμέ. Από την στιγμή που οι νέοι δεν θέλουν να δουλεύουν. Και δεν θέλουν να δουλεύουν όχι επειδή είναι οκνηροί, αλλά επειδή δεν υπάρχει ούτε αμοιβή, ούτε δουλιές με μέλλον. Και από τη στιγμή που οι μισοί νέοι θέλουν να γίνουν τραγουδιστές στα Fame stories και στα X-factor και άλλοι μισοί περιμένουν να διοριστούν στο δημόσιο τα πράγματα δεν θα πάνε καλά.
Στην αγορά της Θεσσαλονίκης, αν εξαιρέσει κανείς επενδύσεις (με επιδοτήσεις κράτους παρακαλώ) σε μπουγατσατζίδικα και σε νυχάδικα, δεν υπάρχει τίποτα το καινούριο.
Όλοι έχουν παράπονο πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει εγχώρια κατανάλωση.
Πρέπει όμως να γίνει κάτι. ΠΡΕΠΕΙ να ενισχυθούν τουλάχιστον οι εξαγωγές, έτσι ώστε να δημιουργηθούν έστω με αυτόν τον τρόπο κάποιες νέες θέσεις εργασίας.
Η οικοδομή και ο τουρισμός στα οποία βασιζόμασταν έχουν πτώση, -άσχετα που δεν απασχολεί εγχώριο πληθυσμό- .
Πρέπει άμεσα να τελειώσει το παραμύθι -με την συναίνεση όλων των κομμάτων- του δημοσίου.
Και επειδή η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σήμερα την υπόλοιπη Ευρώπη σε τίποτα, επειδή ούτε καινοτόμα προιόντα έχει πρέπει να πουλήσει την παράδοση της και την ιστορία της.
Γιατί αυτό μας έμεινε. Αυτό πρέπει να πουλήσουμε εδώ που φτάσαμε.
Όλοι λένε πως τέτοιο Οκτώβρη δεν έχουν ξαναδεί όσα χρόνια είναι στην αγορά. Πουθενά δεν υπάρχει κανένας κρατικός έλεγχος και ο καθένας πουλάει ότι γουστάρει, όσο γουστάρει. Οι μικροί παραδοσιακοί επαγγελματίες κλείνουν ή μετά βίας καλύπτουν τα έξοδα τους. Η πτώση τζίρου είναι κάθετη και αν εξαιρέσουμε τον κλάδο της κινητής τηλεφωνίας, νομίζω πως όλοι οι υπόλοιποι είναι σε αναμμένα κάρβουνα, περιμένοντας να κάνει κάτι ο Γιώργος και να σώσει κάπως την κατάσταση.
Να ρίξει τελοσπάντων χρήμα στην αγορά -όπως υποσχέθηκε-.
Ο Γιώργος το είχε πει προεκλογικά, πως τα χρήματα υπάρχουν. Τώρα όλοι περιμένουν…
Οι περισσότεροι φυσικά ξέρουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα να σωθεί με μαγικό τρόπο η κατάσταση της αγοράς, ούτε ότι θα δοθούν χρήματα για την τόνωση της.
Όμως, γιατί έχει η αγορά αυτό το χάλι;
Από την μία επειδή έχουμε ανεξέλεγκτη κατάσταση. Από την άλλη χαμηλοί μισθοί και η ανεργία.
Η παραγωγή έχει εξαφανιστεί εδώ και κάποια χρόνια και οι μόνοι κλάδοι τελικά που έχουν κάποια σχετική παραγωγή είναι οι κλάδοι των τροφίμων. Και αυτό όχι επειδή δεν μπορούμε να φέρουμε τρόφιμα «απ’ έξω», αλλά επειδή όσο και να ζορίζεται ο Έλληνας δεν θα φάει βουλγάρικο λευκό τυρί, -άσχετα που είναι στην μισή τιμή- αντί για φέτα. Το ίδιο ισχύει και για το λάδι, το κρέας, το γάλα...
Σήμερα, εάν κάνει κανείς βόλτα στην αγορά, θα διαπιστώσει πως τα πιο πολλά καταναλωτικά αγαθά κατασκευάζονται στο εξωτερικό. Στην Ασία κατά κύριο λόγο. Αυτό θα γίνει ακόμη πιο έντονο, όταν θα γίνει πλήρης ή μερική ένταξη της Τουρκίας στη Ε.Ε. που στηρίζει η Ελλάδα.
Όμως αλήθεια τι μπορεί να γίνει; Τι μπορεί να κάνει ο Γιώργος,;;
Τίποτα κατά εμέ. Από την στιγμή που οι νέοι δεν θέλουν να δουλεύουν. Και δεν θέλουν να δουλεύουν όχι επειδή είναι οκνηροί, αλλά επειδή δεν υπάρχει ούτε αμοιβή, ούτε δουλιές με μέλλον. Και από τη στιγμή που οι μισοί νέοι θέλουν να γίνουν τραγουδιστές στα Fame stories και στα X-factor και άλλοι μισοί περιμένουν να διοριστούν στο δημόσιο τα πράγματα δεν θα πάνε καλά.
Στην αγορά της Θεσσαλονίκης, αν εξαιρέσει κανείς επενδύσεις (με επιδοτήσεις κράτους παρακαλώ) σε μπουγατσατζίδικα και σε νυχάδικα, δεν υπάρχει τίποτα το καινούριο.
Όλοι έχουν παράπονο πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει εγχώρια κατανάλωση.
Πρέπει όμως να γίνει κάτι. ΠΡΕΠΕΙ να ενισχυθούν τουλάχιστον οι εξαγωγές, έτσι ώστε να δημιουργηθούν έστω με αυτόν τον τρόπο κάποιες νέες θέσεις εργασίας.
Η οικοδομή και ο τουρισμός στα οποία βασιζόμασταν έχουν πτώση, -άσχετα που δεν απασχολεί εγχώριο πληθυσμό- .
Πρέπει άμεσα να τελειώσει το παραμύθι -με την συναίνεση όλων των κομμάτων- του δημοσίου.
Και επειδή η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σήμερα την υπόλοιπη Ευρώπη σε τίποτα, επειδή ούτε καινοτόμα προιόντα έχει πρέπει να πουλήσει την παράδοση της και την ιστορία της.
Γιατί αυτό μας έμεινε. Αυτό πρέπει να πουλήσουμε εδώ που φτάσαμε.
Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009
Τώρα τρέχουν...τότε;;
Α ρε μαύρισμα που θέλουν αυτοί οι τρεις glamorous Δελφίνοι της Νέας Δημοκρατίας.
Λοιπόν όλο το θέμα με την διαδοχολογία άρχισε να με θυμώνει και να μου προκαλεί και αηδία.
Αρχικά παραβλέπω το γεγονός ότι βλέπω καθημερινά τα μούτρα των δήθεν αναγεννηστών της Φιλελεύθερης παράταξης (που αμφιβάλλω αν έχουν ιδέα από Φιλελευθερισμό) ή της Κεντροδεξιάς ή της Νέας Δημοκρατίας τελοσπάντων.
Παραβλέπω επίσης πως όλοι ξαφνικά έχουν ιδέες το πως θα φτιάξουν το κόμμα.
Ακούω κάτι τρελά πράγματα και αναρωτιέμαι που ήταν όλοι αυτοί τόσο καιρό!!
Παραβλέπω τέλος, πως όλοι τους είναι 100% έντιμοι και καλά παιδιά βρε και, πως όποιες αμαρτίες (αμαρτίες τις λένε οι κακοί δημοσιογράφοι, επιλογές τις λένε εκείνοι) που έκαναν στα νιάτα τους, ήταν ή παρεξήγηση, διότι αυτοί πάντα δρούσαν προς συμφέρον του λαού, ή για το καλό του πολίτη Αθηναίου ή της χώρας εν γένει.
Όμως και η κοροιδία έχει τα όρια της. Δεν μπορώ λοιπόν να παραβλέψω πως ξαφνικά πήρανε οι κώλοι (ας με συγχωρέσετε για την έκφραση αυτή) τους φωτιά, και μάλιστα όταν πρόκειται για το δικό τους συμφέρον….
Άκουσα -και έπαθα φρίκη- ότι οι τρεις βασικοί υποψήφιοι θα κάνουν και Tour ανά Ελλάδα.
Μάλιστα,άκουσα πως η Μπακογιάννη θα παρασταθεί και στους εορτασμούς του «Όχι» που θα γίνουν προσεχώς στην πόλη μας.(Ελπίζω απλά να μη γίνουν τα ρεζιλίκια του ΠΑΣΟΚ, που θα θυμάστε όλοι, όταν το 2007 στις ίδιες εκδηλώσεις οι τότε μονομάχοι Βενιζέλος και Πανανδρέου σπρωχνώτουσαν στον Άγιο Δημήτρη το ποιος θα είναι πιο κοντά στον Καραμανλή και ποιος θα κάνει πιο πειστικά την αρχηγική εμφάνηση).
Και θα κάνω την εξής αφελή ερώτηση. Αφού ξέρανε και οι τέσσερις τους ότι η ΝΔ βουλιάζει και θα χάσει της εκλογές με πανωλεθρία. Αφού όλοι το ξέρανε και οι πέτρες και σίγουρα επιπλέον είχανε και τις «μυστικές δημοσκοπήσεις».
Γιατί αλήθεια δεν έκαναν τότε της ομιλίες ανά Ελλάδα και τα Tours τους, ώστε να βοηθήσουν τον "φουκαρά" Καραμανλή, -που εδώ που τα λέμε ουσιαστικά πάλευε μόνος του- για να σώσει την παρτίδα;;
Γιατί τότε εσείς κύριοι, μέχρι και στην τηλεόραση βγαίνατε με φειδώ, ενώ σήμερα δεν σας προλαβαίνουμε;;
Όχι μη μας απαντήσετε.
Ξέρουμε.
Λοιπόν όλο το θέμα με την διαδοχολογία άρχισε να με θυμώνει και να μου προκαλεί και αηδία.
Αρχικά παραβλέπω το γεγονός ότι βλέπω καθημερινά τα μούτρα των δήθεν αναγεννηστών της Φιλελεύθερης παράταξης (που αμφιβάλλω αν έχουν ιδέα από Φιλελευθερισμό) ή της Κεντροδεξιάς ή της Νέας Δημοκρατίας τελοσπάντων.
Παραβλέπω επίσης πως όλοι ξαφνικά έχουν ιδέες το πως θα φτιάξουν το κόμμα.
Ακούω κάτι τρελά πράγματα και αναρωτιέμαι που ήταν όλοι αυτοί τόσο καιρό!!
Παραβλέπω τέλος, πως όλοι τους είναι 100% έντιμοι και καλά παιδιά βρε και, πως όποιες αμαρτίες (αμαρτίες τις λένε οι κακοί δημοσιογράφοι, επιλογές τις λένε εκείνοι) που έκαναν στα νιάτα τους, ήταν ή παρεξήγηση, διότι αυτοί πάντα δρούσαν προς συμφέρον του λαού, ή για το καλό του πολίτη Αθηναίου ή της χώρας εν γένει.
Όμως και η κοροιδία έχει τα όρια της. Δεν μπορώ λοιπόν να παραβλέψω πως ξαφνικά πήρανε οι κώλοι (ας με συγχωρέσετε για την έκφραση αυτή) τους φωτιά, και μάλιστα όταν πρόκειται για το δικό τους συμφέρον….
Άκουσα -και έπαθα φρίκη- ότι οι τρεις βασικοί υποψήφιοι θα κάνουν και Tour ανά Ελλάδα.
Μάλιστα,άκουσα πως η Μπακογιάννη θα παρασταθεί και στους εορτασμούς του «Όχι» που θα γίνουν προσεχώς στην πόλη μας.(Ελπίζω απλά να μη γίνουν τα ρεζιλίκια του ΠΑΣΟΚ, που θα θυμάστε όλοι, όταν το 2007 στις ίδιες εκδηλώσεις οι τότε μονομάχοι Βενιζέλος και Πανανδρέου σπρωχνώτουσαν στον Άγιο Δημήτρη το ποιος θα είναι πιο κοντά στον Καραμανλή και ποιος θα κάνει πιο πειστικά την αρχηγική εμφάνηση).
Και θα κάνω την εξής αφελή ερώτηση. Αφού ξέρανε και οι τέσσερις τους ότι η ΝΔ βουλιάζει και θα χάσει της εκλογές με πανωλεθρία. Αφού όλοι το ξέρανε και οι πέτρες και σίγουρα επιπλέον είχανε και τις «μυστικές δημοσκοπήσεις».
Γιατί αλήθεια δεν έκαναν τότε της ομιλίες ανά Ελλάδα και τα Tours τους, ώστε να βοηθήσουν τον "φουκαρά" Καραμανλή, -που εδώ που τα λέμε ουσιαστικά πάλευε μόνος του- για να σώσει την παρτίδα;;
Γιατί τότε εσείς κύριοι, μέχρι και στην τηλεόραση βγαίνατε με φειδώ, ενώ σήμερα δεν σας προλαβαίνουμε;;
Όχι μη μας απαντήσετε.
Ξέρουμε.
Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009
Πόλεμος στην Θεσσαλονίκη;; Όχι. Πάμε παρέλαση
Έτσι όπως περνούσα σήμερα το απόγευμα την Περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης, ξαφνικά έφτασα σε ένα μποτιλιάρισμα. Φτου. Σκέφτηκα πως μάλλον θα έχουμε (πάλι) ένα από τα γνωστά τροχαία ατυχήματα και για αυτό θα υπάρχει και το μποτιλιάρισμα.
Σιγά, σιγά όμως καθώς έφτανα στο σημείο όπου ήταν το υποτιθέμενο συμβάν, ξαφνικά είδα μια εικόνα που δεν περίμενα να δω.
Τουλάχιστόν 10 αρματοφορείς είχαν φορτωμένα τα γνωστά σε όλους μας άρματα μάχης, τα περίφημα Leopard 1.
Εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα πως όλη η φασαρία γίνεται, διότι σε λίγες μέρες η πόλη μας θα είναι για άλλη μια φορά το κέντρο της Ελλάδος (την πρώτη φορά αυτό γίνεται στην Διεθνή –τρόπος να λέμε- Έκθεση και την δεύτερη στους εορτασμούς της επετείου του περίφημου «Όχι».)
Τα άρματα των προηγούμενον δεκαετιών, δηλαδή τα Leopard 1 που δεν είναι να καμαρώνουμε για αυτά, αλλά να τα κρύβουμε, «κόλλησαν» την περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης.
Και θα πω για άλλη μια φορά αυτό που λέμε κάθε χρόνο.
Ως πότε θα έχουμε αυτές τις τριτοκοσμικές παρελάσεις στρατού κύριοι εκσυγχρονιστές, μεταρρυθμιστές.
Και γιατί κάθε χρόνο πρέπει να βλέπουμε αυτά τα άρματα και τα αεροπλάνα τύπου Mirage να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας και να φοβόμαστε μήπως, λέω μήπως κανένα πέσει πάνω στο κεφάλι μας;
Σιγά, σιγά όμως καθώς έφτανα στο σημείο όπου ήταν το υποτιθέμενο συμβάν, ξαφνικά είδα μια εικόνα που δεν περίμενα να δω.
Τουλάχιστόν 10 αρματοφορείς είχαν φορτωμένα τα γνωστά σε όλους μας άρματα μάχης, τα περίφημα Leopard 1.
Εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα πως όλη η φασαρία γίνεται, διότι σε λίγες μέρες η πόλη μας θα είναι για άλλη μια φορά το κέντρο της Ελλάδος (την πρώτη φορά αυτό γίνεται στην Διεθνή –τρόπος να λέμε- Έκθεση και την δεύτερη στους εορτασμούς της επετείου του περίφημου «Όχι».)
Τα άρματα των προηγούμενον δεκαετιών, δηλαδή τα Leopard 1 που δεν είναι να καμαρώνουμε για αυτά, αλλά να τα κρύβουμε, «κόλλησαν» την περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης.
Και θα πω για άλλη μια φορά αυτό που λέμε κάθε χρόνο.
Ως πότε θα έχουμε αυτές τις τριτοκοσμικές παρελάσεις στρατού κύριοι εκσυγχρονιστές, μεταρρυθμιστές.
Και γιατί κάθε χρόνο πρέπει να βλέπουμε αυτά τα άρματα και τα αεροπλάνα τύπου Mirage να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας και να φοβόμαστε μήπως, λέω μήπως κανένα πέσει πάνω στο κεφάλι μας;
Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009
Ποδήλατο και η Θεσσαλονίκη (Too good to be true)
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη πολιτισμού και γεωγραφικά μάλλον ιδανική για το ποδήλατο. Εάν εξαιρέσεις την Άνω Πόλη, όλες οι υπόλοιπες περιοχές της είναι εύκολα προσβάσιμες με το ποδήλατο.
Το ποδήλατο δεν είναι απλά ένα οικονομικό και συνάμα «πράσινο» μέσο μεταφοράς. Είναι μια ολόκληρη παιδεία. Το να είσαι οδηγός αυτοκινήτου και να σέβεσαι έναν ποδηλάτη δείχνει κάτι. Το να είσαι ποδηλάτης σημαίνει ακόμη πιο πολλά. Σημαίνει καταρχάς ότι έχεις απαρνηθεί την άνεση του αυτοκινήτου ή του Μέσου Μαζικής Μεταφοράς. Μετά το δεύτερο και βασικότερο. Βοηθάς τον εαυτό σου σε ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Οι ειδικοί μάλιστα λένε, ότι το να γυμνάζεται κανείς κάνοντας ποδήλατο είναι μάλλον μια από της πιο καλές ασκήσεις για το σώμα μας.
Στην πόλη μου, στη Θεσσαλονίκη, έχουν εγκατασταθεί εδώ και μερικές μέρες κάποιες ποδηλατολωρίδες. Πρόσεξα ότι ήδη πρώτοι τολμηροί ποδηλάτες άρχισαν να τις χρησιμοποιούν. Το ποδήλατο άρχισε δειλά δειλά να κάνει την επανεμφάνιση του στην πόλη.
Αυτό είναι πολύ καλό σημάδι, πάρα πολύ καλό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εντύπωση που μου έκανε η πόλη του Άμστερνταμ, όταν την επισκέφτηκα. Μια πόλη γεμάτη ποδήλατα.
Άντε. Ας γίνει η Αθήνα η καινούρια Βαρκελώνη των Βαλκανίων και η Θεσσαλονίκη, Νέα Άμστερνταμ.
Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009
Γιώργο αν θέλεις να αλλάξεις, τότε άλλαξε τα όλα
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έπεσε κατά κύριο λόγο από αίτια που προκάλεσαν οι κακοδιαχείριση του Δημοσίου και από τα λεγόμενα σκάνδαλα.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε χθες μια σειρά από θετικά μέτρα που προάγουν την καλύτερη διαχείριση στο δημόσιο.
Πουθενά ωστόσο δεν είδα να αλλάζει κάτι ως προς το Νόμο περί της ευθύνης των Υπουργών. Η νέα κυβέρνηση δεν αλλάζει τίποτα σχετικά με τον συγκεκριμένο Νόμο και αυτό θα επιτρέπει και στο μέλλον να υπάρχει στην κορυφή της πυραμίδας ατιμωρησία για παραβάσεις υπουργικού καθήκοντος και για κακοδιαχείριση δημοσίου χρήματος.
Οι εκλεγμένοι βουλευτές και υπουργοί δεν πρέπει να ξεχνάνε, πως εκλέγονται από τους πολίτες για ένα συγκεκριμένο λόγο. Και ο λόγος αυτός είναι η διαχείριση του κράτους, της κοινωνίας.
Με βάση της λογικής αυτής, όποιος Υπουργός ή Βουλευτής βρεθεί να κάνει κατάχρηση της εξουσίας ή του καθήκοντος, πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσει την ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Άμεσα και μάλιστα χωρίς αναβολές.
Οι εξεταστικές της Βουλής, οι ψηφοφορίες, όπως τις είδαμε για παράδειγμα στην υπόθεση Παυλίδη, δεν είναι λύση. Το Σύνταγμα αναφέρει ρητά την ύπαρξη μιας και μοναδικής κατηγορίας πολιτών.
Με βάση το σύνταγμα μας, και με βάση την κοινή λογική, τόσο οι βουλευτές, όσο και οι υπουργοί δεν πρέπει να χαίρονται πολιτικής ασυλίας που αφορά ποινικά αδικήματα και την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος.
Όλοι μας είδαμε την κατάληξη της υπόθεσης Παυλίδη, όπως και παλαιότερα και της υπόθεσης «τροπολογίας «Πάχτα» που μάλιστα αφορούσε την ανάμιξη και κάποιου σημερινού υφυπουργού και βουλευτή της Θεσσαλονίκης. Όπως όλοι μας είδαμε την υπόθεση του Βατοπαιδίου και της Siemens.
Αν θέλει ο Γιώργος να πάει την Ελλάδα μπροστά, πρέπει να αλλάξει και ο σχετικός νόμος. Να έχει άμεση εφαρμογή, να ψηφιστεί και από τους 300 βουλευτές.
Ο νόμος περί της ευθύνης Υπουργών πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Και οι παραβάτες να βρεθούν στο εδώλιο.
Δεν μπορούμε να συζητάμε για διαφάνεια και να έχουμε θολό τοπίο στην κορυφή.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε χθες μια σειρά από θετικά μέτρα που προάγουν την καλύτερη διαχείριση στο δημόσιο.
Πουθενά ωστόσο δεν είδα να αλλάζει κάτι ως προς το Νόμο περί της ευθύνης των Υπουργών. Η νέα κυβέρνηση δεν αλλάζει τίποτα σχετικά με τον συγκεκριμένο Νόμο και αυτό θα επιτρέπει και στο μέλλον να υπάρχει στην κορυφή της πυραμίδας ατιμωρησία για παραβάσεις υπουργικού καθήκοντος και για κακοδιαχείριση δημοσίου χρήματος.
Οι εκλεγμένοι βουλευτές και υπουργοί δεν πρέπει να ξεχνάνε, πως εκλέγονται από τους πολίτες για ένα συγκεκριμένο λόγο. Και ο λόγος αυτός είναι η διαχείριση του κράτους, της κοινωνίας.
Με βάση της λογικής αυτής, όποιος Υπουργός ή Βουλευτής βρεθεί να κάνει κατάχρηση της εξουσίας ή του καθήκοντος, πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσει την ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Άμεσα και μάλιστα χωρίς αναβολές.
Οι εξεταστικές της Βουλής, οι ψηφοφορίες, όπως τις είδαμε για παράδειγμα στην υπόθεση Παυλίδη, δεν είναι λύση. Το Σύνταγμα αναφέρει ρητά την ύπαρξη μιας και μοναδικής κατηγορίας πολιτών.
Με βάση το σύνταγμα μας, και με βάση την κοινή λογική, τόσο οι βουλευτές, όσο και οι υπουργοί δεν πρέπει να χαίρονται πολιτικής ασυλίας που αφορά ποινικά αδικήματα και την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος.
Όλοι μας είδαμε την κατάληξη της υπόθεσης Παυλίδη, όπως και παλαιότερα και της υπόθεσης «τροπολογίας «Πάχτα» που μάλιστα αφορούσε την ανάμιξη και κάποιου σημερινού υφυπουργού και βουλευτή της Θεσσαλονίκης. Όπως όλοι μας είδαμε την υπόθεση του Βατοπαιδίου και της Siemens.
Αν θέλει ο Γιώργος να πάει την Ελλάδα μπροστά, πρέπει να αλλάξει και ο σχετικός νόμος. Να έχει άμεση εφαρμογή, να ψηφιστεί και από τους 300 βουλευτές.
Ο νόμος περί της ευθύνης Υπουργών πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Και οι παραβάτες να βρεθούν στο εδώλιο.
Δεν μπορούμε να συζητάμε για διαφάνεια και να έχουμε θολό τοπίο στην κορυφή.
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και όλα θα έρθουν με την σειρά
Τι και αν και έχουμε νέα κυβέρνηση ημερών, τι και αν και έχουμε διπλωματική σύρραξη με τους Κινέζους, τι και αν έχουμε έμφραγμα στο λιμάνι του Πειραιά, στην ελληνική δημόσια ζωή, στα ΜΜΕ της δηλαδή, δεσπόζει εδώ και μέρες το θέμα της διαδοχής του Καραμανλή στην προεδρία του κόμματος. Τα δελτία ειδήσεων το προβάλουν ως το βασικό θέμα της ημέρας και κάθε δήλωση υποψηφίων, ως την μέγιστη είδηση για σχολιασμό και ανάλυση.
Καλά τα είπε χθές ο Βαγγέλης Μειμαράκης, ότι ο κόσμος χέστηκε για όλα αυτά.
Πολύ καλά τα είπε, αλλά ποιος τον ακούει…
Σκεφτόμουν επίσης, το πώς έγιναν τα πράγματα στις ΗΠΑ με τον Barrack Obama.
Εκεί το σύστημα λειτουργεί διαφορετικά. Όταν εκλέγεται κάποιος για Πρόεδρος ή αρχηγός του κόμματος, δεν είναι αυτονόητο ότι ο συγκεκριμένος πρόεδρος- αρχηγός θα είναι αυτόματα και υποψήφιος του κόμματος στις επόμενες εκλογές.
Εκεί έχουν διαδικασίες που ούτε που μπορούν να τα φανταστούν εδώ, ή μάλλον που δεν θέλουν να φανταστούν, δεν συμφέρει να τα φανταστούν.
Εκεί είναι αυτονόητο να υπάρχουν οι κάλπες (και στην συνέχεια εκλέκτορες).
Ο κάθε υποψήφιος έχει το πρόγραμμα του, εδώ τι πρόγραμμα έχει ο Ψωμιάδης π.χ. που βάζει υποψηφιότητα;; Ο καθένας εδώ μιλάει με αοριστολογίες ή περί κοινωνικού φιλελευθερισμού και για πατριωτική κεντροδεξιά ή περί κάθε μαλ...ιας που του έρχεται.
Είναι ξεφτίλα να μιλάμε μέρες, το αν πρέπει να στηθούν οι κάλπες.
Και το τελευταίο και το πιο εξοργηστικό. Όταν μιλάμε για τον μελλοντικό αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, είναι σαν να μιλάμε ήδη με τον επόμενο Πρωθυπουργό…
Μα κύριοι δημοσιογράφοι -και μερικοί Bloggers-, οι Μπακογιάννη, Σαμαράς, Αβραμόπουλος και Ψωμιάδης, αν δεν κάνω λάθος δεν είναι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας. Προσπαθούν να γίνουν Πρόεδροι του κόμματος τους, που ήρθε δεύτερο (συγνώμη τρίτο, γιατί το δεύτερο ήταν το κόμμα της Αποχής) στις εκλογές. Εκτός αν είναι τόσο σίγουρο ότι κανένα άλλο κόμμα δεν θα ξεπεράσει στο μέλλον την Νέα Δημοκρατία ή εάν τελικά ισχύει η περιβόητη φράση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ότι «όλα έρχονται με την σειρά».
Καλά τα είπε χθές ο Βαγγέλης Μειμαράκης, ότι ο κόσμος χέστηκε για όλα αυτά.
Πολύ καλά τα είπε, αλλά ποιος τον ακούει…
Σκεφτόμουν επίσης, το πώς έγιναν τα πράγματα στις ΗΠΑ με τον Barrack Obama.
Εκεί το σύστημα λειτουργεί διαφορετικά. Όταν εκλέγεται κάποιος για Πρόεδρος ή αρχηγός του κόμματος, δεν είναι αυτονόητο ότι ο συγκεκριμένος πρόεδρος- αρχηγός θα είναι αυτόματα και υποψήφιος του κόμματος στις επόμενες εκλογές.
Εκεί έχουν διαδικασίες που ούτε που μπορούν να τα φανταστούν εδώ, ή μάλλον που δεν θέλουν να φανταστούν, δεν συμφέρει να τα φανταστούν.
Εκεί είναι αυτονόητο να υπάρχουν οι κάλπες (και στην συνέχεια εκλέκτορες).
Ο κάθε υποψήφιος έχει το πρόγραμμα του, εδώ τι πρόγραμμα έχει ο Ψωμιάδης π.χ. που βάζει υποψηφιότητα;; Ο καθένας εδώ μιλάει με αοριστολογίες ή περί κοινωνικού φιλελευθερισμού και για πατριωτική κεντροδεξιά ή περί κάθε μαλ...ιας που του έρχεται.
Είναι ξεφτίλα να μιλάμε μέρες, το αν πρέπει να στηθούν οι κάλπες.
Και το τελευταίο και το πιο εξοργηστικό. Όταν μιλάμε για τον μελλοντικό αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, είναι σαν να μιλάμε ήδη με τον επόμενο Πρωθυπουργό…
Μα κύριοι δημοσιογράφοι -και μερικοί Bloggers-, οι Μπακογιάννη, Σαμαράς, Αβραμόπουλος και Ψωμιάδης, αν δεν κάνω λάθος δεν είναι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας. Προσπαθούν να γίνουν Πρόεδροι του κόμματος τους, που ήρθε δεύτερο (συγνώμη τρίτο, γιατί το δεύτερο ήταν το κόμμα της Αποχής) στις εκλογές. Εκτός αν είναι τόσο σίγουρο ότι κανένα άλλο κόμμα δεν θα ξεπεράσει στο μέλλον την Νέα Δημοκρατία ή εάν τελικά ισχύει η περιβόητη φράση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ότι «όλα έρχονται με την σειρά».
Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009
Η Κροατία το ξανασκέφτηκε
Στη Κροατία, σε μια χώρα με 4,5 εκατομμύρια κατοίκους, εφαρμόστηκε ο νόμος περί απαγόρευσης καπνίσματος, όπως έγινε και στην Ελλάδα, καθώς και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Σε μια χώρα που υπολογίζεται πώς ένας στους τρεις Κροάτες καπνίζει, η κυβέρνηση κατόπιν έντονης πίεσης ιδιοκτητών καταστημάτων καφέ, μπαρ και εστιατορίων, πήρε πίσω το σχετικό νομοσχέδιο περί της απαγόρευσης του καπνίσματος.
Έτσι οι καταστηματάρχες που διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την ραγδαία πτώση τζίρου τους και προέβησαν σε μια σειρά διαμαρτυριών, μπορούν τώρα να επιτρέπουν στους θαμώνες τους την αγαπημένη τους συνήθεια χωρίς να κινδυνεύουν με πρόστιμο.
Ανάλογες διαμαρτυρίες έγιναν πρόσφατα και στην Τουρκία. Εκεί επίσης εκδήλωσαν οι καταστηματάρχες την πτώση της δουλειάς τους, και κάποιοι πολίτες δήλωσαν χαρακτηριστικά, πως το κάπνισμα αποτελεί Τουρκική κληρονομιά (τσιγάρο και ναργιλές), μαζί με το αγαπημένο τους τσάι ή καφέ.
Εκεί οι διαμαρτυρίες έγιναν χωρίς κάποιο θετικό αποτέλεσμα για τους καπνιστές.
Αντίθετα, σύμφωνα με την έρευνα του πανεπιστημίου του Μπάθ στη Βρετανία, μετά την απαγόρευση του καπνίσματος σημειώθηκε η μείωση στα καρδιακά εμφράγματα κατά δέκα τοις εκατό.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα το λύσαμε από την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής του σχετικού Νόμου.
Εδώ έχουμε και το Νόμο περί απαγόρευσης καπνίσματος στους δημοσίους χώρους και είμαστε εντάξει με την Ευρωπαϊκή Ένωση και παράλληλα όσοι θέλουν να καπνίσουν… απλά, καπνίζουν.
Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009
Το νέο και ωραίο είναι άπειρο
Το νέο είναι ωραίο. Η νέα κυβέρνηση Παπανδρέου είναι όμορφη, γοητευτική και με μπόλικο άρωμα γυναίκας. Η συνταγή μάλλον πολύ καλή για τους επικοινονιολόγους και για κάποια Hollywood ταινία, όμως εδώ η πραγματικότητα είναι σκληρή και δύσκολη. Η Ελλάδα έχει ένα από τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά ελλείμματα και το νέο και ωραίο δεν είναι και σίγουρο πως θα είναι και πετυχημένο.
Από την άλλη η διατήρηση των παλιών ονομάτων όπως, Πάγκαλος, Βενιζέλος δίνουν την αίσθηση της γνώσεις, όμως δεν μπορώ να εξακριβώσω με ποια έννοια είναι αυτή η γνώση. Με την καλή ή την κακή.
Η Ελλάδα χρειάζεται γενική συσπείρωση, τόσο οικονομική και πολιτική, όσο και πολιτιστική. Πρέπει έστω για λίγα χρόνια να σταματήσει αυτός ο καβγάς των κομμάτων και ο φαύλος κύκλος εναλλαγής των δύο κομμάτων εξουσίας και οι Έλληνες να ενωθούν με μοναδικό σκοπό, δημιουργία πραγματικής υγιείς οικονομίας, την αναδιάταξη της κοινωνίας, του πολιτικού σκηνικού και της παιδείας σε μια πραγματική παιδεία.
Από την άλλη η διατήρηση των παλιών ονομάτων όπως, Πάγκαλος, Βενιζέλος δίνουν την αίσθηση της γνώσεις, όμως δεν μπορώ να εξακριβώσω με ποια έννοια είναι αυτή η γνώση. Με την καλή ή την κακή.
Η Ελλάδα χρειάζεται γενική συσπείρωση, τόσο οικονομική και πολιτική, όσο και πολιτιστική. Πρέπει έστω για λίγα χρόνια να σταματήσει αυτός ο καβγάς των κομμάτων και ο φαύλος κύκλος εναλλαγής των δύο κομμάτων εξουσίας και οι Έλληνες να ενωθούν με μοναδικό σκοπό, δημιουργία πραγματικής υγιείς οικονομίας, την αναδιάταξη της κοινωνίας, του πολιτικού σκηνικού και της παιδείας σε μια πραγματική παιδεία.
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009
Ο Κωστής για διάδοχος
Οι εκλογική μάχη τελείωσε. Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου είναι νικητής με την έννοια του νικητή του εκλογικού αποτελέσματος.
Από την άλλη ο ηττημένος Κώστας Καραμανλής αφού κυβέρνησε χαλαρά για 5 χρόνια, εξίσου χαλαρά έφυγε.. Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Καραμανλής απέτυχε εξαιτίας των επιλογών του στα πρόσωπα που τον πλαισίωναν και στην χαλαρή (ήπια τα έλεγε εκείνος) πολιτική του.
Και αφού απέτυχε με τον τρόπο που απέτυχε, έκανε την πολιτική πράξη που συνηθίζουν να κάνουν οι αρχηγοί της Φιλελεύθερης παράταξης. Παραιτήθηκε.
Η επόμενη μέρα για την Νέα Δημοκρατία θα είναι εύκολη, καθώς καλείτε να επιλέξει το νέο πολιτικό της αρχηγό, που θα την φέρει ξανά στην εξουσία.
Εύκολο το πρώτο δύσκολο το δεύτερο.
Εύκολη επιλογή, γιατί υπάρχουν ήδη εδώ και καιρό οι γνωστοί σε όλους «δελφίνοι», που είναι -προς το παρόν- οι Μπακογιάννη, Σαμαράς και Αβραμόπουλος.
Και οι «τρεις σωματοφύλακες» έχουν δείξει ότι είναι εξίσου φιλόδοξοι για την αρχηγία, με ένα μικρό προβάδισμα φαίνεται πως έχει η Μπακογιάννη.
Αξίζει να παρατηρηθεί πως, και οι τρεις διάδοχοι έχουν κάμποσους πολιτικούς «λεκέδες».
Η Ντόρα Μπακογιάννη προέρχεται από γνωστό πολιτικό τζάκι και είναι μια προσωπικότητα κατά πολλούς αμφιλεγόμενη, μια προσωπικότητα που δεν εμπνέει σε πολλούς εμπιστοσύνη, τόσο λόγο της ανάμιξης του ονόματος της σε διάφορες υποθέσεις (Siemens- Καραβέλας, δρομολόγια της AEGEAN), όσο και κυρίως λόγο του πατρικού της ονόματος.
Ο Αντώνης. Σαμαράς, που θα ήθελαν οι «Προεδρικοί» και οι «εκτός συνόρων», είναι κατά την γνώμη μου δύσκολο να εκλεγεί, γιατί η ιστορία με την Πολιτική Άνοιξη είναι ακόμη πολύ νωπή στην μνήμη κάθε μέσου Νεοδημοκράτη.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, μάλλον ο πιο ικανός από τους τρεις, έδειξε πως είναι σοβαρός πολιτικός, πολύ οξυδερκείς, και με έργο στο Δήμο της Αθήνας και στα υπουργεία. Έχει καλή εμφάνιση, καλό λόγο και άλλα πλεονεκτήματα, όπως η διείσδυση του στο «μεσαίο χώρο», εντούτοις οι πιθανότητες να εκλεγεί πρόεδρος είναι μάλλον ελάχιστες, καθώς φαίνεται πως δεν διαθέτει τον απαραίτητο μηχανισμό στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας που θα τον στηρίξει και τον εκλέξει.
Έτσι λοιπόν τα πράγματα φαίνονται εύκολα και είναι σχεδόν βέβαιο πως το δαχτυλίδι θα πάει στην Ντόρα.
Η ίδια δεν έκανε τυχαία τουμπεκί ψιλοκομμένο τόσα χρόνια και πλάτες στον Καραμανλή για να την φάει την θέση κάποιος άλλος. Έχει γνωριμίες στον επιχειρηματικό κόσμο, στους εφοπλιστές και το βασικότερο, έχει και την έγκριση «απ’ έξω»… τι άλλο θέλουμε;;
Και όμως, αν είχανε στην Νέα Δημοκρατία λίγο επαφή με την πραγματικότητα και τον κόσμο έξω κόσμο και, κυρίως με τους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων θα μπορούσανε να καταλάβουν πως κανείς εκεί έξω δεν ενθουσιάζεται στο άκουσμα αυτών των τριών ονομάτων και θα εκλέγανε κάποιο άλλο πρόσωπο.
Για παράδειγμα τον Κωστή Χατζηδάκη.
Ως νέος και φιλελεύθερος πολιτικός με εμπειρία από την Ευρώπη, είναι άνθρωπος που έδειξε πως είναι ήδη ώριμος και τα καταφέρνει σε πόστα με ευθύνες.
Είναι καλλιεργημένος, εργατικός, ουδέποτε έδωσε κανένα δικαίωμα και επιπλέον ως νέος άνθρωπος έχει όλες τις περγαμηνές να είναι πιο ενωτικός από τους άλλους «τρεις» στην Νέα Δημοκρατία. Έδειξε ότι είναι ικανός να διαχειριστεί τα ζητήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο νέος πρόεδρος του κόμματος. Δηλαδή την αναγέννηση του κόμματος και την επανεκλογή του.Δυστυχώς όμως στην Νέα Δημοκρατία, αλλά και στην Ελλάδα γενικότερα επικρατεί οι ιεραρχική φιλοσοφία και όχι η φιλοσοφία του ικανοτέρου και επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά ούτε για την χώρα, ούτε για τους πολίτες, θα εκλέξουμε για άλλη μια φορά αυτό που βλάπτει πρώτα εμάς τους ίδιους.
Από την άλλη ο ηττημένος Κώστας Καραμανλής αφού κυβέρνησε χαλαρά για 5 χρόνια, εξίσου χαλαρά έφυγε.. Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Καραμανλής απέτυχε εξαιτίας των επιλογών του στα πρόσωπα που τον πλαισίωναν και στην χαλαρή (ήπια τα έλεγε εκείνος) πολιτική του.
Και αφού απέτυχε με τον τρόπο που απέτυχε, έκανε την πολιτική πράξη που συνηθίζουν να κάνουν οι αρχηγοί της Φιλελεύθερης παράταξης. Παραιτήθηκε.
Η επόμενη μέρα για την Νέα Δημοκρατία θα είναι εύκολη, καθώς καλείτε να επιλέξει το νέο πολιτικό της αρχηγό, που θα την φέρει ξανά στην εξουσία.
Εύκολο το πρώτο δύσκολο το δεύτερο.
Εύκολη επιλογή, γιατί υπάρχουν ήδη εδώ και καιρό οι γνωστοί σε όλους «δελφίνοι», που είναι -προς το παρόν- οι Μπακογιάννη, Σαμαράς και Αβραμόπουλος.
Και οι «τρεις σωματοφύλακες» έχουν δείξει ότι είναι εξίσου φιλόδοξοι για την αρχηγία, με ένα μικρό προβάδισμα φαίνεται πως έχει η Μπακογιάννη.
Αξίζει να παρατηρηθεί πως, και οι τρεις διάδοχοι έχουν κάμποσους πολιτικούς «λεκέδες».
Η Ντόρα Μπακογιάννη προέρχεται από γνωστό πολιτικό τζάκι και είναι μια προσωπικότητα κατά πολλούς αμφιλεγόμενη, μια προσωπικότητα που δεν εμπνέει σε πολλούς εμπιστοσύνη, τόσο λόγο της ανάμιξης του ονόματος της σε διάφορες υποθέσεις (Siemens- Καραβέλας, δρομολόγια της AEGEAN), όσο και κυρίως λόγο του πατρικού της ονόματος.
Ο Αντώνης. Σαμαράς, που θα ήθελαν οι «Προεδρικοί» και οι «εκτός συνόρων», είναι κατά την γνώμη μου δύσκολο να εκλεγεί, γιατί η ιστορία με την Πολιτική Άνοιξη είναι ακόμη πολύ νωπή στην μνήμη κάθε μέσου Νεοδημοκράτη.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, μάλλον ο πιο ικανός από τους τρεις, έδειξε πως είναι σοβαρός πολιτικός, πολύ οξυδερκείς, και με έργο στο Δήμο της Αθήνας και στα υπουργεία. Έχει καλή εμφάνιση, καλό λόγο και άλλα πλεονεκτήματα, όπως η διείσδυση του στο «μεσαίο χώρο», εντούτοις οι πιθανότητες να εκλεγεί πρόεδρος είναι μάλλον ελάχιστες, καθώς φαίνεται πως δεν διαθέτει τον απαραίτητο μηχανισμό στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας που θα τον στηρίξει και τον εκλέξει.
Έτσι λοιπόν τα πράγματα φαίνονται εύκολα και είναι σχεδόν βέβαιο πως το δαχτυλίδι θα πάει στην Ντόρα.
Η ίδια δεν έκανε τυχαία τουμπεκί ψιλοκομμένο τόσα χρόνια και πλάτες στον Καραμανλή για να την φάει την θέση κάποιος άλλος. Έχει γνωριμίες στον επιχειρηματικό κόσμο, στους εφοπλιστές και το βασικότερο, έχει και την έγκριση «απ’ έξω»… τι άλλο θέλουμε;;
Και όμως, αν είχανε στην Νέα Δημοκρατία λίγο επαφή με την πραγματικότητα και τον κόσμο έξω κόσμο και, κυρίως με τους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων θα μπορούσανε να καταλάβουν πως κανείς εκεί έξω δεν ενθουσιάζεται στο άκουσμα αυτών των τριών ονομάτων και θα εκλέγανε κάποιο άλλο πρόσωπο.
Για παράδειγμα τον Κωστή Χατζηδάκη.
Ως νέος και φιλελεύθερος πολιτικός με εμπειρία από την Ευρώπη, είναι άνθρωπος που έδειξε πως είναι ήδη ώριμος και τα καταφέρνει σε πόστα με ευθύνες.
Είναι καλλιεργημένος, εργατικός, ουδέποτε έδωσε κανένα δικαίωμα και επιπλέον ως νέος άνθρωπος έχει όλες τις περγαμηνές να είναι πιο ενωτικός από τους άλλους «τρεις» στην Νέα Δημοκρατία. Έδειξε ότι είναι ικανός να διαχειριστεί τα ζητήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο νέος πρόεδρος του κόμματος. Δηλαδή την αναγέννηση του κόμματος και την επανεκλογή του.Δυστυχώς όμως στην Νέα Δημοκρατία, αλλά και στην Ελλάδα γενικότερα επικρατεί οι ιεραρχική φιλοσοφία και όχι η φιλοσοφία του ικανοτέρου και επειδή κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά ούτε για την χώρα, ούτε για τους πολίτες, θα εκλέξουμε για άλλη μια φορά αυτό που βλάπτει πρώτα εμάς τους ίδιους.
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
Στηρίζω- ψηφίζω "Βγαινο"
Ότι δεν μπορεί να κάνει ο κρατικός μηχανισμός τα κάνει ο «Βγαινο»
Είχα γράψει στο προηγούμενο άρθρο ότι στηρίζω νέους πολιτικούς. Γιατί απλά πίστευα ότι έχουν να δώσουν κάτι νέο, κάτι ουσιαστικό. Γιατί πίστευα πως μέσα από τους μηχανισμούς θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μια νέα τάση, ένα ρεύμα για πιο σύγχρονες κοινωνίες και πολιτικές...
Τελικά επισκέφτηκα μια ομιλία ενός νέου πολιτικού (ας μην πω το όνομα του καλύτερα).
Αυτά που είδα ήταν παλαιοκομματικά συνθήματα με οπαδικό κοινό που ούρλιαζε φανατικά. Το παίρνω λοιπόν πίσω. Συγνώμη έκανα λάθος.
Ότι γεννάει το "σύστημα" είναι στην συντριπτική του πλειοψηφία το ίδιο το σύστημα.
Θα σταθώ όμως σε ένα γεγονός που άκουσα στο ραδιόφωνο σήμερα και που αξίζει να σχολιαστεί.
Αφορά την δημιουργία μιας θυγατρικής της OLYMPIC AIR, τις ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ.
Αυτός ο Βγαινόπουλος τελικά έχει πολύ τόλμη, ή πολύ θράσος. Δεν μασάει ρε παιδί μου. Στην αρχή ανακατεύει την τραπεζική αγορά με την Marfin, μετά κάνει ρόμπα και τον Τσίπρα, που την είχε δει σχεδόν πρωθυπουργός όταν τα γκάλοπ του δίναν 17%. Κατόπιν έμεσα και άμεσα ρεζιλεύει όλο το πολιτικό μας σύστημα προτείνοντας δωρεάν πρόγραμμα της Singular Logic για την διαχείριση των ιατροφαρμακευτικών ειδών, που φυσικά δεν έγιναν απο-δεκτές από την κυβέρνηση για τους γνωστούς- άγνωστους λόγους!!
Στην συνέχεια μπαίνει σφήνα με τα καράβια των Επιχειρήσεων Αττικής στις διαδρομές προς την Κρήτη που χρόνια ήταν μια κλειστή υπόθεση και δεν τολμούσε να περάσει από κει ούτε ψαροκαΐκι.
Δεν μασάει επίσης και κάνει αγωγή κατά της εν δυνάμει πρωθυπουργού, της Ντόρας Μπακογιάννη, εν μέση προεκλογικής εκστρατείας, για τα δρομολόγια της AEGEAN.
Και τώρα δημιουργεί και την νέα αεροπορική του εταιρία, τις ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ αψηφώντας τόσο το μικρό κρατίδιο στα βόρεια σύνορα μας, όσο και το άτολμο πολιτικό σύστημα που στρουθοκαμηλίζει και παίζει κρυφτό με ένα όνομα που ανήκει στην Ελλάδα εκατό τοις εκατό.
Την ώρα λοιπόμ που το ανίκανο κράτος κόβει δρομολόγια από και προς την Θεσσαλονίκη, είτε των ακτοπλοϊκών, είτε του ΟΣΕ, ο Βγαινόπουλος βγαίνει και στηρίζει την Θεσσαλονίκη και την original Μακεδονία, με τον καλύτερο τρόπο που κανείς άλλος πολιτικός δεν έκανε τα τελευταία ...χρόνια.
Μπράβο του.
ΥΓ. Άντε Ανδρέα κάνε τώρα και με ένα κόμμα τώρα και στείλε τους ανίκανους πολιτικούς στα σπίτια τους.
Είχα γράψει στο προηγούμενο άρθρο ότι στηρίζω νέους πολιτικούς. Γιατί απλά πίστευα ότι έχουν να δώσουν κάτι νέο, κάτι ουσιαστικό. Γιατί πίστευα πως μέσα από τους μηχανισμούς θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μια νέα τάση, ένα ρεύμα για πιο σύγχρονες κοινωνίες και πολιτικές...
Τελικά επισκέφτηκα μια ομιλία ενός νέου πολιτικού (ας μην πω το όνομα του καλύτερα).
Αυτά που είδα ήταν παλαιοκομματικά συνθήματα με οπαδικό κοινό που ούρλιαζε φανατικά. Το παίρνω λοιπόν πίσω. Συγνώμη έκανα λάθος.
Ότι γεννάει το "σύστημα" είναι στην συντριπτική του πλειοψηφία το ίδιο το σύστημα.
Θα σταθώ όμως σε ένα γεγονός που άκουσα στο ραδιόφωνο σήμερα και που αξίζει να σχολιαστεί.
Αφορά την δημιουργία μιας θυγατρικής της OLYMPIC AIR, τις ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ.
Αυτός ο Βγαινόπουλος τελικά έχει πολύ τόλμη, ή πολύ θράσος. Δεν μασάει ρε παιδί μου. Στην αρχή ανακατεύει την τραπεζική αγορά με την Marfin, μετά κάνει ρόμπα και τον Τσίπρα, που την είχε δει σχεδόν πρωθυπουργός όταν τα γκάλοπ του δίναν 17%. Κατόπιν έμεσα και άμεσα ρεζιλεύει όλο το πολιτικό μας σύστημα προτείνοντας δωρεάν πρόγραμμα της Singular Logic για την διαχείριση των ιατροφαρμακευτικών ειδών, που φυσικά δεν έγιναν απο-δεκτές από την κυβέρνηση για τους γνωστούς- άγνωστους λόγους!!
Στην συνέχεια μπαίνει σφήνα με τα καράβια των Επιχειρήσεων Αττικής στις διαδρομές προς την Κρήτη που χρόνια ήταν μια κλειστή υπόθεση και δεν τολμούσε να περάσει από κει ούτε ψαροκαΐκι.
Δεν μασάει επίσης και κάνει αγωγή κατά της εν δυνάμει πρωθυπουργού, της Ντόρας Μπακογιάννη, εν μέση προεκλογικής εκστρατείας, για τα δρομολόγια της AEGEAN.
Και τώρα δημιουργεί και την νέα αεροπορική του εταιρία, τις ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ αψηφώντας τόσο το μικρό κρατίδιο στα βόρεια σύνορα μας, όσο και το άτολμο πολιτικό σύστημα που στρουθοκαμηλίζει και παίζει κρυφτό με ένα όνομα που ανήκει στην Ελλάδα εκατό τοις εκατό.
Την ώρα λοιπόμ που το ανίκανο κράτος κόβει δρομολόγια από και προς την Θεσσαλονίκη, είτε των ακτοπλοϊκών, είτε του ΟΣΕ, ο Βγαινόπουλος βγαίνει και στηρίζει την Θεσσαλονίκη και την original Μακεδονία, με τον καλύτερο τρόπο που κανείς άλλος πολιτικός δεν έκανε τα τελευταία ...χρόνια.
Μπράβο του.
ΥΓ. Άντε Ανδρέα κάνε τώρα και με ένα κόμμα τώρα και στείλε τους ανίκανους πολιτικούς στα σπίτια τους.
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009
Στηρίζω νέους ανθρώπους με γνώσεις και όραμα
Το να είσαι νέος είναι πολύ ωραίο. Το να είσαι νέος, ωραίος και πετυχημένος είναι στις μέρες μας ακόμα πιο επίκαιρο.
Έτσι μπορεί κανείς να δει πολλούς και πολλές νέους πολιτικούς που προσπαθούν με τον άλφα ή βήτα τρόπο να μπουν στο στίβο της πολιτικής, με μοναδικό σκοπό να διασφαλίσουν στον εαυτό τους τα καλά του "επαγγέλματος"…
Έχω στο παρελθόν υποστηρίξει πως δεν φτάνει να είσαι μόνο νέος και ωραίος για να γίνεις πολιτικός ή βουλευτής. Χρειάζεσαι πάνω από όλα να είσαι άνθρωπος με αρχές και με τις κατάλληλες γνώσεις.
Χρειάζεσαι επίσης, να κατέχεις σε μεγάλο βαθμό την αρχαία τέχνη της ρητορικής, ώστε να μεταδίδεις με σωστό τρόπο αυτά που θες, για να μην βρεθείς στην Βουλή, στο Δήμο, στην TV καραγκιόζης λέγοντας άσχετα πράγματα.
Το βλέπουμε ακόμη και στους αρχηγούς των κομμάτων και γελάμε μαζί τους. Το είδαμε πολλές φορές στο παρελθόν και θα το δούμε μέλλον ξανά και ξανά στο μέλλον, καθώς το επίπεδο των πολιτικών χρόνο με χρόνο πέφτει...(τουλάχιστων ως προς το θέμα της ηθικής και ρητορικής)
Ως γνωστόν η ΔΡΑΣΗ την οποία στηρίζω το τελευταίο χρόνο, δεν θα συμμετέχει στις εκλογές. Ως γνωστόν διαφώνησα δημοσίως με την απόφαση αυτή.
Μετά από πολλή σκέψη, αποφασίζω να στηρίξω (με την ψήφο μου και με τον καλό λόγο στους φίλους μου και σε σας) πολιτικούς σαν τον Απόστολο Τζιτζικώστα (Α' Θεσ/νίκης)και τον Δημήτρη Γαλαμάτη (Β' Θεσ/νίκης), όχι γιατί πιστεύω πως θα φέρουν την επανάσταση ή ανατροπή στην πολιτική, αλλά γιατί πιστεύω πως ως νέοι άνθρωποι, με γνώσεις και συναίσθημα της πραγματικότητας θα είναι χρήσιμοι για την πόλη μου την Θεσσαλονίκη, ώστε να μεταφέρουν με τον πιο κατάλληλο τρόπο τα προβλήματα της πόλης μου στα κέντρα εξουσίας.
Έτσι μπορεί κανείς να δει πολλούς και πολλές νέους πολιτικούς που προσπαθούν με τον άλφα ή βήτα τρόπο να μπουν στο στίβο της πολιτικής, με μοναδικό σκοπό να διασφαλίσουν στον εαυτό τους τα καλά του "επαγγέλματος"…
Έχω στο παρελθόν υποστηρίξει πως δεν φτάνει να είσαι μόνο νέος και ωραίος για να γίνεις πολιτικός ή βουλευτής. Χρειάζεσαι πάνω από όλα να είσαι άνθρωπος με αρχές και με τις κατάλληλες γνώσεις.
Χρειάζεσαι επίσης, να κατέχεις σε μεγάλο βαθμό την αρχαία τέχνη της ρητορικής, ώστε να μεταδίδεις με σωστό τρόπο αυτά που θες, για να μην βρεθείς στην Βουλή, στο Δήμο, στην TV καραγκιόζης λέγοντας άσχετα πράγματα.
Το βλέπουμε ακόμη και στους αρχηγούς των κομμάτων και γελάμε μαζί τους. Το είδαμε πολλές φορές στο παρελθόν και θα το δούμε μέλλον ξανά και ξανά στο μέλλον, καθώς το επίπεδο των πολιτικών χρόνο με χρόνο πέφτει...(τουλάχιστων ως προς το θέμα της ηθικής και ρητορικής)
Ως γνωστόν η ΔΡΑΣΗ την οποία στηρίζω το τελευταίο χρόνο, δεν θα συμμετέχει στις εκλογές. Ως γνωστόν διαφώνησα δημοσίως με την απόφαση αυτή.
Μετά από πολλή σκέψη, αποφασίζω να στηρίξω (με την ψήφο μου και με τον καλό λόγο στους φίλους μου και σε σας) πολιτικούς σαν τον Απόστολο Τζιτζικώστα (Α' Θεσ/νίκης)και τον Δημήτρη Γαλαμάτη (Β' Θεσ/νίκης), όχι γιατί πιστεύω πως θα φέρουν την επανάσταση ή ανατροπή στην πολιτική, αλλά γιατί πιστεύω πως ως νέοι άνθρωποι, με γνώσεις και συναίσθημα της πραγματικότητας θα είναι χρήσιμοι για την πόλη μου την Θεσσαλονίκη, ώστε να μεταφέρουν με τον πιο κατάλληλο τρόπο τα προβλήματα της πόλης μου στα κέντρα εξουσίας.
Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009
Πύρρειος νίκη το ντιμέιτ -νικητής ο "κανένας", χαμένος ο Ελληνικός λαός
Βρε τι έχουμε πάθει. Εμείς είναι να μην πάρουμε μπρος. Κάνουμε σαν τους εφήβους όταν ανακαλύπτουν το σεξ… το θέλουν συνέχεια.
Έτσι το πάθαμε και με τα Ντιμπέιτ. Το ένα ντιμπέιτ πάνω στο άλλο και είδαμε τον Κώστα να ξανακαλεί τον Γιώργο και σε τρίτο ντιμπειτ.
Έλεος!!!
Εδώ πέντε χρόνια δεν αντάλλαξαν κουβέντα, -που λέει ο λόγος- και τώρα τους έπιασε η φαγούρα για διάλογο;; Και τι διάλογο. Διάλογο αλληλοκαρφωμάτων πλην των τυπικών φιλοφρονημάτων!!
Αντί να κάνουνε διάλογο για τα θέματα που απασχολούν τον τόπο, κάνουν κοκορομαχίες.
Δυστυχώς κύριοι Καραμανλή και Πανανδρέου εσείς και μόνοι να κάνετε ντιμπέιτ –αλήθεια γίνεται να κάνεις μόνος σου ντιμείτ;;- θα βγείτε χαμένοι.
Δεν σας τα είπανε οι επικοινωνιολόγοι σας ότι τα πολιτικά ντιμπέιτ δεν είναι τελικός ποδοσφαίρου που σον και καλή πρέπει να έχει νικητή;
Και εν πάση περιπτώσει ποιος είναι αυτός που θα κρίνει ποιος είναι νικητή σε ένα πολιτικό ντιμπέιτ; Ο Πρετεντέρης, ο Χατζηνικολάου ή μήπως ο Ευαγγελάτος…
Ευτυχώς τα ντιμέιτ τελείωσαν. Δεν υπάρχει κανένας νικητής (ο νικητής είναι αυτός που δεν το είδε είπε ένας φίλος), παρά μόνο ηττημένοι με πρώτη την Ελλάδα.
Γιατί η Ελλάδα θα πληρώσει το μάρμαρο.
Γιατί εμείς η φορολογούμενοι πολίτες και η επόμενες γενιές, θα πληρώσουμε το χρέος που δημιούργησε από τις μίζες και την σπατάλη αυτό το κηφηναριό, οι πολιτικοί μας, που μαζί με τους αργόσχολους συνδικαλιστές διέλυσαν μια χώρα σαν την Ελλάδα, μόλις σε λίγα χρόνια.
Ντροπή τους!!
Έτσι το πάθαμε και με τα Ντιμπέιτ. Το ένα ντιμπέιτ πάνω στο άλλο και είδαμε τον Κώστα να ξανακαλεί τον Γιώργο και σε τρίτο ντιμπειτ.
Έλεος!!!
Εδώ πέντε χρόνια δεν αντάλλαξαν κουβέντα, -που λέει ο λόγος- και τώρα τους έπιασε η φαγούρα για διάλογο;; Και τι διάλογο. Διάλογο αλληλοκαρφωμάτων πλην των τυπικών φιλοφρονημάτων!!
Αντί να κάνουνε διάλογο για τα θέματα που απασχολούν τον τόπο, κάνουν κοκορομαχίες.
Δυστυχώς κύριοι Καραμανλή και Πανανδρέου εσείς και μόνοι να κάνετε ντιμπέιτ –αλήθεια γίνεται να κάνεις μόνος σου ντιμείτ;;- θα βγείτε χαμένοι.
Δεν σας τα είπανε οι επικοινωνιολόγοι σας ότι τα πολιτικά ντιμπέιτ δεν είναι τελικός ποδοσφαίρου που σον και καλή πρέπει να έχει νικητή;
Και εν πάση περιπτώσει ποιος είναι αυτός που θα κρίνει ποιος είναι νικητή σε ένα πολιτικό ντιμπέιτ; Ο Πρετεντέρης, ο Χατζηνικολάου ή μήπως ο Ευαγγελάτος…
Ευτυχώς τα ντιμέιτ τελείωσαν. Δεν υπάρχει κανένας νικητής (ο νικητής είναι αυτός που δεν το είδε είπε ένας φίλος), παρά μόνο ηττημένοι με πρώτη την Ελλάδα.
Γιατί η Ελλάδα θα πληρώσει το μάρμαρο.
Γιατί εμείς η φορολογούμενοι πολίτες και η επόμενες γενιές, θα πληρώσουμε το χρέος που δημιούργησε από τις μίζες και την σπατάλη αυτό το κηφηναριό, οι πολιτικοί μας, που μαζί με τους αργόσχολους συνδικαλιστές διέλυσαν μια χώρα σαν την Ελλάδα, μόλις σε λίγα χρόνια.
Ντροπή τους!!
Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009
Όταν ο κύριος «Πρώτα απ’ όλα» συνάντησε τον κύριο «εν πάση περιπτώσει»
Αυτό το Ελληνικό ντιμπέιτ είναι πολύ βασανιστικό πράγμα. Τι να πω.. βλέποντας το νομίζεις πως βρίσκεσαι σε καμία χώρα του πρώην κομμουνιστικού συνασπισμού ή καλύτερα είναι, σαν να βλέπεις την ταινία Τρεις Σωματοφύλακες… δηλαδή, όλοι για έναν και ένας για όλους.
Αν και ήξερα από πριν ότι θα σκυλοβαρεθώ, αν και ήξερα ότι το παιχνίδι με τις ερωτήσεις θα είναι ψιλό-σικέ, αν και ήξερα ότι όλο το σκηνικό είναι μια καλοπαιγμένη απάτη, κάθισα να το δω, μπας και οι Οικολόγοι και ίσως και ο Τσίπρας (λόγο του νεαρού της ηλικίας του, όχι πως περιμένω κάτι από τον ΣΥΡΙΖΑ) θα κάνουν καμία διαφορά και θα βγάλουν κανένα «λαβράκι», γιατί από τους παλιούς και συντηρητικούς ηγέτες που είναι μια χαρά βολεμένη και αναπαυμένη στο σημερινό σύστημα δεν περιμένω καμία ανατροπή.
…………………………………………………………………………………..
Καλά λοιπόν τα έχουν βρει μεταξύ τους τα τρία συντηρητικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ. Και ας μην μου πει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι συντήρηση της συντήρησης. Τόσα χρόνια συντηρούν και κοροϊδεύουν την κοινωνία της αρπαχτής και της βόλης. Τόσα χρόνια τρώνε και διορίζουν από τα χρήματα των επόμενων γενεών και νομίζουν ότι αν βάλουν λίγο νεωτερισμό θα μασήσουμε και θα τους πούμε και φιλελεύθερους.
Στο μεταξύ ο μιστερ «πρώτα απ’ όλα» ή αλλιώς και ο ΓΑΠ, μας αποκάλυψε πως τελικά μπορεί και να δανειστεί χρήματα –αν χρειαστεί- για να κάνει αυτά που λέει- τάζει-.
Δεν μας είπε όμως ο κύριος ΓΑΠ, τι θα γίνει αν δεν του δανείσουν χρήματα οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί; Και επίσης με ποια ανταλλάγματα θα δανειστεί τα χρήματα, γιατί οι άλλοι που δίνουν λεφτά έτσι, δεν είναι χαζοί, ούτε φιλανθρωπικά ιδρύματα είναι, αλλά ούτε και για πέταμα έχουν τα λεφτά τους.
Ή μήπως, λέω μήπως, τελικά θα κάνει και αυτός αυτά που προτείνει ο κύριος «εν πάση περιπτώσει» δηλαδή, την πιο άγρια φορολογική πολιτική και τώρα απλά μας δουλεύει για να βγει, για να εκπληρώσει ένα παιδικό όνειρο ή ένα στοίχημα;;
Η απογοήτευση της βραδιάς ήταν κατά την γνώμη μου ο κύριος Χρυσόγελος, που κατάφερε να μας αποθαρρύνει από έστω την ελάχιστη σκέψη που μπορούσαμε να είχαμε για να ψηφίσουμε Οικολόγους- Πράσινους δηλώνοντας, ότι το θέμα του Μακεδονικού ανήκει στο παρελθόν και προσπαθώντας να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που άφησε ο Τρεμόπουλος με τις φιλο-σκοπιανές θέσεις του.
Βρε μπούφε, βρε αν δεν θα έχεις πατρίδα, αν δεν έχεις γη, τι την θέλεις την οικολογία; Μπούφε. Που θα την ασκήσεις, στη χώρα του γείτονα;; Γιατί η οικολογία ναι μεν είναι ωραίο πράγμα -και σε ποιον δεν αρέσει-, αλλά κάνε εσύ αυτά που είναι να κάνεις σήμερα και άφησε το πράσινο παραμύθι –πράσινη ανάπτυξη.
Το ελληνικό ντιμπειτ δεν ήταν απλά απογοητευτικό, ήταν αισχρό και ελεεινό. Ήταν προσβλητικό για την νοημοσύνη μας.
Διότι κανένας δεν λέει την αλήθεια, κανένας δεν ενδιαφέρεται ειλικρινά για αυτό το τόπο και τους πολίτες.
Οι τέσσερις στους έξη αρχηγούς των κομμάτων είναι απλά κάτι βουτυρόπαιδα που δεν δούλεψαν ποτέ στην ζωή τους και που απλά μάθανε πολύ καλά να ακούνε τους επικοινωνιολόγους και τους διάφορους ιματζμείκερς και να λένε ψέματα και να λένε σε όλα ναι.
Τέλος, από αυτή την άποψη, αν ήταν λιγάκι πιο σοβαρός ο Καρατζαφέρης, αν μπορούσε να είναι λιγάκι πιο φιλάνθρωπος, θα μπορούσε χαλαρά –όπως λέμε εδώ στην Μακεδονία- να είναι ο άνθρωπος της επόμενης μέρας.
Δεν λέω ότι θα γινόταν πρωθυπουργός, αλλά θα μπορούσε να γίνει ένα κόμμα καταλύτης…
…κάτι που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε στο μέλλον με την ΔΡΑΣΗ.
Αν και ήξερα από πριν ότι θα σκυλοβαρεθώ, αν και ήξερα ότι το παιχνίδι με τις ερωτήσεις θα είναι ψιλό-σικέ, αν και ήξερα ότι όλο το σκηνικό είναι μια καλοπαιγμένη απάτη, κάθισα να το δω, μπας και οι Οικολόγοι και ίσως και ο Τσίπρας (λόγο του νεαρού της ηλικίας του, όχι πως περιμένω κάτι από τον ΣΥΡΙΖΑ) θα κάνουν καμία διαφορά και θα βγάλουν κανένα «λαβράκι», γιατί από τους παλιούς και συντηρητικούς ηγέτες που είναι μια χαρά βολεμένη και αναπαυμένη στο σημερινό σύστημα δεν περιμένω καμία ανατροπή.
…………………………………………………………………………………..
Καλά λοιπόν τα έχουν βρει μεταξύ τους τα τρία συντηρητικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ. Και ας μην μου πει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι συντήρηση της συντήρησης. Τόσα χρόνια συντηρούν και κοροϊδεύουν την κοινωνία της αρπαχτής και της βόλης. Τόσα χρόνια τρώνε και διορίζουν από τα χρήματα των επόμενων γενεών και νομίζουν ότι αν βάλουν λίγο νεωτερισμό θα μασήσουμε και θα τους πούμε και φιλελεύθερους.
Στο μεταξύ ο μιστερ «πρώτα απ’ όλα» ή αλλιώς και ο ΓΑΠ, μας αποκάλυψε πως τελικά μπορεί και να δανειστεί χρήματα –αν χρειαστεί- για να κάνει αυτά που λέει- τάζει-.
Δεν μας είπε όμως ο κύριος ΓΑΠ, τι θα γίνει αν δεν του δανείσουν χρήματα οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί; Και επίσης με ποια ανταλλάγματα θα δανειστεί τα χρήματα, γιατί οι άλλοι που δίνουν λεφτά έτσι, δεν είναι χαζοί, ούτε φιλανθρωπικά ιδρύματα είναι, αλλά ούτε και για πέταμα έχουν τα λεφτά τους.
Ή μήπως, λέω μήπως, τελικά θα κάνει και αυτός αυτά που προτείνει ο κύριος «εν πάση περιπτώσει» δηλαδή, την πιο άγρια φορολογική πολιτική και τώρα απλά μας δουλεύει για να βγει, για να εκπληρώσει ένα παιδικό όνειρο ή ένα στοίχημα;;
Η απογοήτευση της βραδιάς ήταν κατά την γνώμη μου ο κύριος Χρυσόγελος, που κατάφερε να μας αποθαρρύνει από έστω την ελάχιστη σκέψη που μπορούσαμε να είχαμε για να ψηφίσουμε Οικολόγους- Πράσινους δηλώνοντας, ότι το θέμα του Μακεδονικού ανήκει στο παρελθόν και προσπαθώντας να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που άφησε ο Τρεμόπουλος με τις φιλο-σκοπιανές θέσεις του.
Βρε μπούφε, βρε αν δεν θα έχεις πατρίδα, αν δεν έχεις γη, τι την θέλεις την οικολογία; Μπούφε. Που θα την ασκήσεις, στη χώρα του γείτονα;; Γιατί η οικολογία ναι μεν είναι ωραίο πράγμα -και σε ποιον δεν αρέσει-, αλλά κάνε εσύ αυτά που είναι να κάνεις σήμερα και άφησε το πράσινο παραμύθι –πράσινη ανάπτυξη.
Το ελληνικό ντιμπειτ δεν ήταν απλά απογοητευτικό, ήταν αισχρό και ελεεινό. Ήταν προσβλητικό για την νοημοσύνη μας.
Διότι κανένας δεν λέει την αλήθεια, κανένας δεν ενδιαφέρεται ειλικρινά για αυτό το τόπο και τους πολίτες.
Οι τέσσερις στους έξη αρχηγούς των κομμάτων είναι απλά κάτι βουτυρόπαιδα που δεν δούλεψαν ποτέ στην ζωή τους και που απλά μάθανε πολύ καλά να ακούνε τους επικοινωνιολόγους και τους διάφορους ιματζμείκερς και να λένε ψέματα και να λένε σε όλα ναι.
Τέλος, από αυτή την άποψη, αν ήταν λιγάκι πιο σοβαρός ο Καρατζαφέρης, αν μπορούσε να είναι λιγάκι πιο φιλάνθρωπος, θα μπορούσε χαλαρά –όπως λέμε εδώ στην Μακεδονία- να είναι ο άνθρωπος της επόμενης μέρας.
Δεν λέω ότι θα γινόταν πρωθυπουργός, αλλά θα μπορούσε να γίνει ένα κόμμα καταλύτης…
…κάτι που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε στο μέλλον με την ΔΡΑΣΗ.
Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009
Τι να πει κανείς για τους Αμερικανούς
Η είδηση που στα Ελληνικά ΜΜΕ πέρασε με μικρά γράμματα, όμως που έχει μάλλον μεγάλη αξία για το μέλλον του ενεργιακού χάρτη είναι ότι, ο Μπάρακ Ομπάμα αποχώρησε από την ιδέα της εγκατάστασης αντιπυραυλικών συστημάτων (ραντάρ) σε χώρες του «πρώην σύμφωνου της Βαρσοβίας», τα οποία θα προστάτευαν τάχα (τα λεγόμενα του Μπούς τζούνιορ) την Ευρώπη από ιρανικούς πυραύλους, χωρίς να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις!! ;;;
(Φαίνεται πως η δήλωση του Μπους Τζ. είχε τα τόσοι αλήθεια, όσοι εκείνη με τα χημικά όπλα του Σαντάμ…)
Πολύ φασαρία για το τίποτα ή μήπως πρέπει λιγάκι να σοβαρευτούν εκεί στο State Department; Αφού κοντέψαμε να έχουμε νέο ψυχρό πόλεμο με την Ρωσία- Δύση και αφού η Ρωσία σταμάτησε την προμήθεια του φυσικού αερίου στην Πολωνία, Τσεχία κλπ, με αποτέλεσμα να ανέβει η τιμή στο διάστημα, τώρα έρχεται ο Μπάρακ και απλά μας λέει πως δεν θα το κάνει το αντιπυραυλικό;
Ε, λοιπόν μας δουλεύουν;;
..και γιατί κύριε, βιάστηκε ο ΓΑΠ να δηλώσει ότι θα επαναδιαπραγματευτεί το αγωγό, που τάχα υπέγραψε ο Καραμανλής με τον Πουτιν;
Κάτι σάπιο μυρίζει δεν σας μυρίζει ή εγώ βλέπω πολύ Χολλυγούντ
(Φαίνεται πως η δήλωση του Μπους Τζ. είχε τα τόσοι αλήθεια, όσοι εκείνη με τα χημικά όπλα του Σαντάμ…)
Πολύ φασαρία για το τίποτα ή μήπως πρέπει λιγάκι να σοβαρευτούν εκεί στο State Department; Αφού κοντέψαμε να έχουμε νέο ψυχρό πόλεμο με την Ρωσία- Δύση και αφού η Ρωσία σταμάτησε την προμήθεια του φυσικού αερίου στην Πολωνία, Τσεχία κλπ, με αποτέλεσμα να ανέβει η τιμή στο διάστημα, τώρα έρχεται ο Μπάρακ και απλά μας λέει πως δεν θα το κάνει το αντιπυραυλικό;
Ε, λοιπόν μας δουλεύουν;;
..και γιατί κύριε, βιάστηκε ο ΓΑΠ να δηλώσει ότι θα επαναδιαπραγματευτεί το αγωγό, που τάχα υπέγραψε ο Καραμανλής με τον Πουτιν;
Κάτι σάπιο μυρίζει δεν σας μυρίζει ή εγώ βλέπω πολύ Χολλυγούντ
Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009
Ας μου απαντήσει κάποιος
Οι μέρες περνάνε, ως τις εκλογές μείνανε ούτε λίγο, ούτε πολύ τρεις εβδομάδες.
Όλα τα κόμματα πιάσανε δουλειά.
Από το νέο κόμμα της ΔΡΑΣΗΣ που στις Ευρωεκλογές είχε τη διάθεση να παίξει ρυθμιστικό ρόλο, ξαφνικά χάθηκε η δυναμική και η δράση.
Η ΔΡΑΣΗ οφείλει να μην καθυστερεί άλλο και να δώσει απάντηση στους 38,000 ψηφοφόρους, που την πίστεψαν και την ψήφισαν, το αν και που θα συμμετέχει στις εκλογές. Σήμερα αρκετοί με ρωτάνε που είναι αυτό το κόμμα που εκφράζει τους ανθρώπους με κοινή λογική.
Ας μου απαντήσει κάποιος
Όλα τα κόμματα πιάσανε δουλειά.
Από το νέο κόμμα της ΔΡΑΣΗΣ που στις Ευρωεκλογές είχε τη διάθεση να παίξει ρυθμιστικό ρόλο, ξαφνικά χάθηκε η δυναμική και η δράση.
Η ΔΡΑΣΗ οφείλει να μην καθυστερεί άλλο και να δώσει απάντηση στους 38,000 ψηφοφόρους, που την πίστεψαν και την ψήφισαν, το αν και που θα συμμετέχει στις εκλογές. Σήμερα αρκετοί με ρωτάνε που είναι αυτό το κόμμα που εκφράζει τους ανθρώπους με κοινή λογική.
Ας μου απαντήσει κάποιος
Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009
Οι εκλογες είναι εδώ;;
Ο προεκλογικός αγώνας άρχισε!!
Αν και προς το παρόν βλέπω μόνο κάτι μικροκομματικούς καβγάδες για τις θέσεις στα ψηφοδέλτια και διαλόγους αν θα γίνει και πως θα γίνει το ντιμπέιτ αλα ελληνικά.
Κανένας λόγος περί προγραμμάτων, περί του τι κάνανε... και το τι θα κάνουνε για να βγει η Ελλάδα από το σημερινό τέλμα.
Κανένας δεν μιλάει για την ανάπτυξη, την ανεργία.
Μας φτύνουν και λέμε ότι βρέχει
Αν και προς το παρόν βλέπω μόνο κάτι μικροκομματικούς καβγάδες για τις θέσεις στα ψηφοδέλτια και διαλόγους αν θα γίνει και πως θα γίνει το ντιμπέιτ αλα ελληνικά.
Κανένας λόγος περί προγραμμάτων, περί του τι κάνανε... και το τι θα κάνουνε για να βγει η Ελλάδα από το σημερινό τέλμα.
Κανένας δεν μιλάει για την ανάπτυξη, την ανεργία.
Μας φτύνουν και λέμε ότι βρέχει
Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009
Πλατεία Ομόνοιας- Δρόμος της ντροπής
Κάποτε στη Πλατεία Ομονοίας και στους γύρο δρόμους σφύριζε ζωή...
Κάποτε η "Ομόνοια" ήταν το σύμβολο ζωής για τους Αθηναίους -ποιος Αθηναίος δεν έκλεισε ραντεβού στου Μπακάκου;;-, του εμπορίου και της βόλτας για τον Έλληνα και χαρά και ψώνια για τους τουρίστες.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει καθώς στη Ομόνοια -αν και έχουν γίνει κάποια έργα υποδομής όπως, η ανάπλαση, το Μετρό-, κατατάσσεται μαζί με την Reeperbahn του Αμβούργου, την Damstraat του Άμστερνταμ, την Place Pigalle του Παρισιού και την Πλατεία Βέντσεσλας της Πράγας στους πέντε πιο κακόφημους δρόμους της Ευρώπης και αυτό χάρη στην πορνεία από την Αφρική και την Ασία, τα ναρκωτικά και τους «τσαντάκηδες».
Σύμφωνα με τους βρετανικούς The Time η «Ομόνοια» είναι ο μόνος από τους πέντε "μαύρους" δρόμους που πάει από το κακό στο χειρότερο.. καθώς στους υπολοίπους έχουν επισημανθεί σημεία βελτίωσης.
Οι πολιτικοί που ζητούν τώρα την ψήφο μας τι έχουν να πουν γι' αυτό;;
Κάποτε η "Ομόνοια" ήταν το σύμβολο ζωής για τους Αθηναίους -ποιος Αθηναίος δεν έκλεισε ραντεβού στου Μπακάκου;;-, του εμπορίου και της βόλτας για τον Έλληνα και χαρά και ψώνια για τους τουρίστες.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει καθώς στη Ομόνοια -αν και έχουν γίνει κάποια έργα υποδομής όπως, η ανάπλαση, το Μετρό-, κατατάσσεται μαζί με την Reeperbahn του Αμβούργου, την Damstraat του Άμστερνταμ, την Place Pigalle του Παρισιού και την Πλατεία Βέντσεσλας της Πράγας στους πέντε πιο κακόφημους δρόμους της Ευρώπης και αυτό χάρη στην πορνεία από την Αφρική και την Ασία, τα ναρκωτικά και τους «τσαντάκηδες».
Σύμφωνα με τους βρετανικούς The Time η «Ομόνοια» είναι ο μόνος από τους πέντε "μαύρους" δρόμους που πάει από το κακό στο χειρότερο.. καθώς στους υπολοίπους έχουν επισημανθεί σημεία βελτίωσης.
Οι πολιτικοί που ζητούν τώρα την ψήφο μας τι έχουν να πουν γι' αυτό;;
Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009
Τι θα ψηφίσουν οι πολίτες της «Παραλίας»;
Μια ερώτηση- πονοκέφαλος-, που μάλλον απασχολεί τα επιτελεία των μεγάλων κομμάτων, καθώς το συγκεκριμένο target group (έτσι για να μιλήσουμε λιγάκι με πολιτικό μάρκετινγκ) δεν είναι εύκολα προβλέψιμο, καθώς η απέχθεια τους για τα πολιτικά μεγαλώνει καθημερινά, όταν βλέπουν τους υποκριτές- πολιτικούς.
Η αποχή στις τελευταίες εκλογές ήταν τεράστια. Αν θυμάμαι καλά ήταν περίπου 40%.
Ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγάλος και η προσέλευση τους ή μη, θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα των ερχόμενων εκλογών.
Κανένας πολιτικός, πολιτικός αναλυτής ή δημοσιογράφος δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ή ακρίβεια, αν οι πολίτες αυτοί θα προσέλθουν στις κάλπες για να ψηφίσουν και ποια θα είναι η ψήφος τους ή εάν θα επιλέξουν να γίνουν αυτή την φορά το «κόμμα του βουνού».
Καθώς δεν υπάρχει το αντίστοιχο «Κόμμα της παραλίας» ή «Βουνού», δεν θα τολμήσω ούτε εγώ να κάνω μια πρόβλεψη.
Την μόνη πρόβλεψη που θα κάνω είναι για την αποχή.
Η αποχή λογικά δε θα πέσει κάτω από το 30%. Το ανώτερο που μπορεί να φτάσει είναι 40%
.
Η αποχή στις τελευταίες εκλογές ήταν τεράστια. Αν θυμάμαι καλά ήταν περίπου 40%.
Ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγάλος και η προσέλευση τους ή μη, θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα των ερχόμενων εκλογών.
Κανένας πολιτικός, πολιτικός αναλυτής ή δημοσιογράφος δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ή ακρίβεια, αν οι πολίτες αυτοί θα προσέλθουν στις κάλπες για να ψηφίσουν και ποια θα είναι η ψήφος τους ή εάν θα επιλέξουν να γίνουν αυτή την φορά το «κόμμα του βουνού».
Καθώς δεν υπάρχει το αντίστοιχο «Κόμμα της παραλίας» ή «Βουνού», δεν θα τολμήσω ούτε εγώ να κάνω μια πρόβλεψη.
Την μόνη πρόβλεψη που θα κάνω είναι για την αποχή.
Η αποχή λογικά δε θα πέσει κάτω από το 30%. Το ανώτερο που μπορεί να φτάσει είναι 40%
.
Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009
Η ΔΡΑΣΗ είναι εδώ!!
Τελικά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν άντεξε την πίεση και προκήρυξε αιφνιδιαστικά πρόωρες εκλογές. Κανένας δεν περίμενε αυτή την κίνηση του Πρωθυπουργού, που αν και είχε πολλές επιλογές, διάλεξε μάλλον τον εύκολο δρόμο, … της φυγής.
Ο Κ. Καραμανλής αντί για μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε, διάλεξε την ενίσχυση του κρατικού μηχανισμού, αύξησε το χρέος της Ελλάδας.
Τα οικονομικά σκάνδαλα, που πολλές φορές ήταν επικοινωνιακά τρικ της αντιπολίτευσης, ήταν τόσα πολλά που, κάθε φορά μόλις έκλεινε (τρόπος που λέγειν έκλεινε) το ένα, άνοιγε κάποιο άλλο..
Με αυτά τα σκάνδαλα, χωρίς σοβαρά στελέχη με δυναμική, χωρίς όραμα και έμπνευση για την Ελλάδα ο Καραμανλής και η κυβέρνηση του προχωρούν εσπευσμένα σε εκλογές.
Το τραγικό απ’όλα είναι ότι το νέο που υποτίθεται έρχεται δεν είναι καθόλου νέο, το ξέρουμε πολύ καλά από παλιά, το ζήσαμε στο πετσί μας τόσα χρόνια, απλά έχουμε μνήμη καλαμαριού και το ξεχάσαμε..
Τελικά υπάρχει κάτι νέο στο πολιτικό χάρτη της Ελλάδας;;
Ο Κ. Καραμανλής αντί για μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε, διάλεξε την ενίσχυση του κρατικού μηχανισμού, αύξησε το χρέος της Ελλάδας.
Τα οικονομικά σκάνδαλα, που πολλές φορές ήταν επικοινωνιακά τρικ της αντιπολίτευσης, ήταν τόσα πολλά που, κάθε φορά μόλις έκλεινε (τρόπος που λέγειν έκλεινε) το ένα, άνοιγε κάποιο άλλο..
Με αυτά τα σκάνδαλα, χωρίς σοβαρά στελέχη με δυναμική, χωρίς όραμα και έμπνευση για την Ελλάδα ο Καραμανλής και η κυβέρνηση του προχωρούν εσπευσμένα σε εκλογές.
Το τραγικό απ’όλα είναι ότι το νέο που υποτίθεται έρχεται δεν είναι καθόλου νέο, το ξέρουμε πολύ καλά από παλιά, το ζήσαμε στο πετσί μας τόσα χρόνια, απλά έχουμε μνήμη καλαμαριού και το ξεχάσαμε..
Τελικά υπάρχει κάτι νέο στο πολιτικό χάρτη της Ελλάδας;;
Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009
Έχει παραγίνει τι κακό με τα έργα που δεν έχουν προγραμματισμό
Ο προγραμματισμός απ’ότι φαίνεται δεν είναι το πιο δυνατό σημείο του Έλληνα πολιτικού.
Συχνά όλοι μας αφήνουμε στην τύχη πολλές προσωπικές υποθέσεις, τις οποίες τις διεκπεραιώνουμε κατόπιν «εορτής»..
Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους που κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες μας, αφού συχνά πυκνά γινόμαστε θύματα τις δικής τους αδράνειας, αμέλειας και ανικανότητας. Συχνά όταν φτάνουμε στο σπίτι έχουμε τόσα νεύρα που την πληρώνει το πιο κοντινό μας πρόσωπο.
Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα στο κέντρο της πόλης με τα διάφορα έργα έχει ξεπεράσει κάθε υπομονή και λογική.
Οι δρόμοι είναι φρακαρισμένοι και αρχίζω να έχω βάσιμες υποψίες ότι κάποιοι άνθρωποι μας μισούν και ξεσπάνε πάνω μας… γιατί δεν μπορώ να εξηγήσω το γεγονός ότι είναι τόσο στραβοί και κάνουν όλα έργα στις ώρες της αιχμής και ποτέ π.χ. τα απογεύματα, βράδια ή Σαββατοκύριακα.
Σήμερα είχε την τιμητική της η Αγίου Δημητρίου. Έργα, έργα, έργα..
Το ότι πόλη της Θεσσαλονίκης έχει σοβαρότατο κυκλοφοριακό πρόβλημα το ξέρουν και οι πέτρες... Η αποστάσεις στην Θεσσαλονίκη, δεν είναι όπως στην Αθήνα, παραταύτα οι χρόνοι θα είναι μάλλον ίδιοι.
Η περιφερειακή οδός είναι δρόμος που, αν σταματήσει κάποιο αυτοκίνητο λόγο βλάβης, κλείνει αυτόματα όλη η περιφερειακή και αυτόματα όλη η πόλη, αφού η μόνη λύση είναι η Εγνατία (γίνονται έργα ΜΕΤΡΟ!!) ή Εθν. Αντιστάσεως-Όλγας.
Οι δυνάμεις τις τροχαίας είναι περιορισμένες και εκτός από ένα ήρωα τροχονόμο που κινείται με μηχανή δεν μπορώ να δω κανέναν άλλο τροχονόμο που να διευκολύνει την κίνηση.
Σε αντίθεση ο Δήμος της Θεσσαλονίκης δεν κάνει τίποτα να διευκολύνει την κατάσταση, τίποτα πλην του να αφαιρεί πινακίδες για παράνομη στάθμευση και να εισπράττει κλήσεις…
Ως πότε θα είμαστε θύματα και θα ανεχόμαστε την ανικανότητα των ανθρώπων που εμείς εκλέγουμε και πληρώνουμε;;;
Συχνά όλοι μας αφήνουμε στην τύχη πολλές προσωπικές υποθέσεις, τις οποίες τις διεκπεραιώνουμε κατόπιν «εορτής»..
Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους που κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες μας, αφού συχνά πυκνά γινόμαστε θύματα τις δικής τους αδράνειας, αμέλειας και ανικανότητας. Συχνά όταν φτάνουμε στο σπίτι έχουμε τόσα νεύρα που την πληρώνει το πιο κοντινό μας πρόσωπο.
Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα στο κέντρο της πόλης με τα διάφορα έργα έχει ξεπεράσει κάθε υπομονή και λογική.
Οι δρόμοι είναι φρακαρισμένοι και αρχίζω να έχω βάσιμες υποψίες ότι κάποιοι άνθρωποι μας μισούν και ξεσπάνε πάνω μας… γιατί δεν μπορώ να εξηγήσω το γεγονός ότι είναι τόσο στραβοί και κάνουν όλα έργα στις ώρες της αιχμής και ποτέ π.χ. τα απογεύματα, βράδια ή Σαββατοκύριακα.
Σήμερα είχε την τιμητική της η Αγίου Δημητρίου. Έργα, έργα, έργα..
Το ότι πόλη της Θεσσαλονίκης έχει σοβαρότατο κυκλοφοριακό πρόβλημα το ξέρουν και οι πέτρες... Η αποστάσεις στην Θεσσαλονίκη, δεν είναι όπως στην Αθήνα, παραταύτα οι χρόνοι θα είναι μάλλον ίδιοι.
Η περιφερειακή οδός είναι δρόμος που, αν σταματήσει κάποιο αυτοκίνητο λόγο βλάβης, κλείνει αυτόματα όλη η περιφερειακή και αυτόματα όλη η πόλη, αφού η μόνη λύση είναι η Εγνατία (γίνονται έργα ΜΕΤΡΟ!!) ή Εθν. Αντιστάσεως-Όλγας.
Οι δυνάμεις τις τροχαίας είναι περιορισμένες και εκτός από ένα ήρωα τροχονόμο που κινείται με μηχανή δεν μπορώ να δω κανέναν άλλο τροχονόμο που να διευκολύνει την κίνηση.
Σε αντίθεση ο Δήμος της Θεσσαλονίκης δεν κάνει τίποτα να διευκολύνει την κατάσταση, τίποτα πλην του να αφαιρεί πινακίδες για παράνομη στάθμευση και να εισπράττει κλήσεις…
Ως πότε θα είμαστε θύματα και θα ανεχόμαστε την ανικανότητα των ανθρώπων που εμείς εκλέγουμε και πληρώνουμε;;;
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009
"Ρουφιάνοι" και οικοπεδοφάγοι
Όπως είπαμε στο προηγούμενο άρθρο τα γεγονότα και η καθαρή λογική δείχνουν ξεκάθαρα πως οι επινοητές, οι οργανωτές, (όχι όμως απαραίτητα και οι εμπρηστές) κάθονται σε παχουλές πολυθρόνες, φορώντας ακριβές μεταξωτές γραβάτες (δεν έχουμε πρόβλημα με τις γραβάτες) και ενίοτε βγαίνουν και στην TV σχολιάζοντας με καταπληκτική υποκριτική τα γεγονότα και την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού..
Δυστυχώς για αυτά τα άτομα η χαιρεκακία τους είναι τόσο φανερή που κάνει μπαμ από απόσταση χιλιομέτρων.
Θα συμφωνήσω εδώ με τον Α. Ανδριανόπουλο, που λέει ότι πρέπει να ακολουθήσουμε το χρήμα… και επίσης, ότι δεν μπορεί συνέχεια να την «πληρώνει» ο Έλληνας πολίτης- φορολογούμενος και οι πολιτικοί που έχουν το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης να είναι στο απυρόβλητο.
Στο κάτω- κάτω αυτοί έχουν την περισσότερη ευθύνη για την οργάνωση του κράτους.
Όλα τα μέτρα που προανάγγειλε ο κατά τα άλλα συμπαθής κ. Σουφλιάς είναι αστεία και θα ξεχαστούν αύριο κιόλας. Ο κύριος Σουφλιάς δεν έχει καταλάβει ότι οι εμπρηστές και οικοπεδοφάγοι γελάνε και γράφουν στα παλιά τους τα υποδήματα τα όσα λέει, δηλαδή ότι θα χαρακτηρισθεί η περιοχή αναδασωτέα, εφόσον όλα θα μείνουν στα χαρτιά και στην πραγματικότητα δεν θα τους ενοχλεί.
Απόδειξη είναι επίκαιρη και αφορά την Χαλκιδική. Όλοι θα θυμούνται τις πυρκαγιές της Χαλκιδικής του 2006, όπου κάηκαν τα υπέροχα δάση της Κασσάνδρας.
Αν ακολουθήσεις το δρόμο από το Πευκοχώρι προς την Νέα Σκιώνη (εκεί όπου έγιναν και οι φωτιές) θα βρείτε κάτι νέες βίλες…
Λοιπόν; Δεν τα βλέπει κανείς ;;
Και τίθεται εδώ και ένα ερώτημα π.χ. το πως πήρανε αυτές οι βίλες -που είναι χτισμένες στο μέρος όπου υπήρχε δάσος- το ρεύμα, το νερό, κ.ο.κ. .
Ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες τους, ποιοι οι κατασκευαστές και ποιοι οι υποτιθέμενοι οικοπεδούχοι.
Και τελοσπάντων, εάν αποδειχτεί ότι είναι παράνομες γιατί δεν γκρεμίζουν αυτές τις παράνομες βίλες;;;!!!!
Τέλος, να επιστρέψουμε στην περίπτωση των πυρκαγιών της Αθήνας. Ας επικηρυχθούν οι εμπρηστές και τα αφεντικά τους με κάποιο σημαντικό χρηματικό ποσό.
Στις μέρες της οικονομικής κρίσης που ζούμε, όλο και κάποιος που τα έχει ανάγκη, θα δώσει κάποιο στίγμα- πληροφορία για αυτούς!
Για να τελειώσουμε μια και καλή με τους εμπρηστές και να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας
Δυστυχώς για αυτά τα άτομα η χαιρεκακία τους είναι τόσο φανερή που κάνει μπαμ από απόσταση χιλιομέτρων.
Θα συμφωνήσω εδώ με τον Α. Ανδριανόπουλο, που λέει ότι πρέπει να ακολουθήσουμε το χρήμα… και επίσης, ότι δεν μπορεί συνέχεια να την «πληρώνει» ο Έλληνας πολίτης- φορολογούμενος και οι πολιτικοί που έχουν το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης να είναι στο απυρόβλητο.
Στο κάτω- κάτω αυτοί έχουν την περισσότερη ευθύνη για την οργάνωση του κράτους.
Όλα τα μέτρα που προανάγγειλε ο κατά τα άλλα συμπαθής κ. Σουφλιάς είναι αστεία και θα ξεχαστούν αύριο κιόλας. Ο κύριος Σουφλιάς δεν έχει καταλάβει ότι οι εμπρηστές και οικοπεδοφάγοι γελάνε και γράφουν στα παλιά τους τα υποδήματα τα όσα λέει, δηλαδή ότι θα χαρακτηρισθεί η περιοχή αναδασωτέα, εφόσον όλα θα μείνουν στα χαρτιά και στην πραγματικότητα δεν θα τους ενοχλεί.
Απόδειξη είναι επίκαιρη και αφορά την Χαλκιδική. Όλοι θα θυμούνται τις πυρκαγιές της Χαλκιδικής του 2006, όπου κάηκαν τα υπέροχα δάση της Κασσάνδρας.
Αν ακολουθήσεις το δρόμο από το Πευκοχώρι προς την Νέα Σκιώνη (εκεί όπου έγιναν και οι φωτιές) θα βρείτε κάτι νέες βίλες…
Λοιπόν; Δεν τα βλέπει κανείς ;;
Και τίθεται εδώ και ένα ερώτημα π.χ. το πως πήρανε αυτές οι βίλες -που είναι χτισμένες στο μέρος όπου υπήρχε δάσος- το ρεύμα, το νερό, κ.ο.κ. .
Ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες τους, ποιοι οι κατασκευαστές και ποιοι οι υποτιθέμενοι οικοπεδούχοι.
Και τελοσπάντων, εάν αποδειχτεί ότι είναι παράνομες γιατί δεν γκρεμίζουν αυτές τις παράνομες βίλες;;;!!!!
Τέλος, να επιστρέψουμε στην περίπτωση των πυρκαγιών της Αθήνας. Ας επικηρυχθούν οι εμπρηστές και τα αφεντικά τους με κάποιο σημαντικό χρηματικό ποσό.
Στις μέρες της οικονομικής κρίσης που ζούμε, όλο και κάποιος που τα έχει ανάγκη, θα δώσει κάποιο στίγμα- πληροφορία για αυτούς!
Για να τελειώσουμε μια και καλή με τους εμπρηστές και να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας
Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009
Ρεσιτάλ υποκρισίας
Δεν μπορώ να πιστέψω πλέον ότι οι φωτιές δεν είναι εσκεμμένες ,απ΄ότι φαίνεται πλέον οι μεγάλοι εμπρηστές βρίσκονται σε γραφεία ,θέσεις ,εξουσία κλπ .
και τα λέω αυτα γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. (Δειτε την φωτο!!!)
Οι αρχαίοι έλεγαν ότι το θέλεις είναι να μπορείς και φαίνεται ότι κάποιοι που έχουν θέσεις δεν θέλουν ,απορώ που οι δημοσιογράφοι δεν βρίζουν στα ίσια τους πολιτικούς που τολμούν να μιλάν για συντονισμό όταν την ίδια ώρά έχει ξεσπάσει η κόλαση ,απορώ πώς οι δημοσιογράφοι καλημερίζουν ανθρώπους που ζουν αυτή την κόλαση ,απορώ που δήμαρχοι κρατούν την ψυχραιμία τους και μιλούν στα κανάλια λες και δεν καταστρέφεται ο δήμος τους (να φταίει η κούραση να υποθέσω?) ,φαίνεται ότι κάτι συμβαίνει ,κάποιοι κάνουν καλά τη δουλειά τους γιατί αν αυτοί οι κύριοι χρησιμοποιούν ως άλλοθι κάθε φορά τον αέρα τότε κάτι γίνεται ,όταν όλοι διαπιστώνουν τις ελλείψεις αλλά δεν πιστέυουν ότι πραγματικά θα μπορούσαν κάποιοι ικανοί άνθρωποι να βάλουν κάποια πράγματα στην θέση τους κάτι γίνεται ,όταν είμαστε σε μια εποχή άφθονων τεχνολογικών μέσων τα οποία όμως δεν αγοράζονται κάτι γίνεται ,όταν χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τα κανάλια η αυτοθυσία κάποιων λίγων για να καλύψουν όλα αυτά που δεν έγιναν κάτι γίνεται.
Ε κύριοι εσείς εκεί κάτω κάψατε την πρωτεύουσα σας ,μέσα σε λίγα χρόνια δεν αφήσατε τίποτα ,όμως κάνατε καλή δουλειά γιατί έχετε καταφέρει να εξαπατήσετε τον κόσμο για τα καλά και άσ'τα κορόϊδα να ασχολούνται με τα καναντέρ ,τα εναέρια μέσα ,τις περιουσίες που χάθηκαν.Σε λίγο θα ξεχαστούν όλα ,θα έχει μείνει έρημος ,κανείς δεν θα έχει ασχοληθεί με την ουσία ,ότι περιουσία μας είναι η γη ,ο ανθρωπισμός ,ο σεβασμός στην ζωή ,αλλά όλα αυτά θα μας κάνουν να τα ξεχάσουμε πολύ σύντομα οι διαχειριστές κρίσεων ,γιατί αυτούς δεν τους νοιάζει αν καίγονται τα δάση και η λογική και η ανθρωπιά .Αυτοί φοβούνται να μην ξυπνήσει ο κόσμος και ζητήσει ποιότητα ,αξία στη ζωή .Όλα αυτά όμως όπως είπα θα ξεχαστούν πάλι γρήγορα ,οι φωνές θα σβήσουν ,τα οχήματα θα μαζευτούν στις βάσεις τους όμως τα πουλιά θα έχουν πάψει να τραγουδούν πάνω από τα πεθαμένα δάση ,όμως οι διαχειριστές μας θα τα βολέψουν πάλι καλά ...
Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009
Διακοπές και βιβλίο
Όπως για τους περισσότερους, έτσι και για μένα οι επόμενες μέρες που ακολουθούν θα είναι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μέρες διακοπών. Οι διακοπές ως γνωστών είναι απαραίτητες για τον οργανισμό μας, αφού επαναφέρουν το σώμα και ψυχή σε μια κατάσταση που είναι αρκετά κοντά στην κατάσταση στην οποία θα’πρεπε να ήμασταν πάντα.
Τα παλιά τα χρόνια μόνο λίγοι Έλληνες κάνανε διακοπές, καθώς ο περισσότερος κόσμος ζούσε στην ύπαιθρο και οι δυνατότητες για διακοπές ήταν πολύ περιορισμένες λόγο οικογενειακών, εργασιακών, αλλά κυρίως λόγο οικονομικών δυσκολιών.
Τώρα μετά από μια «χρυσή» πενηνταετία τα πράγματα επιστρέφουν εκεί που ξεκίνησαν.
Ο τουρισμός τα τελευταία χρόνια είναι ένα αρκετά ακριβό χόμπι, όλο και περισσότεροι αδυνατούν να ασχοληθούν...
Έτσι όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας ή δεν πάνε διακοπές ή επιλέγουν να πάνε σε εξοχικά σπίτια συγγενών, φίλων και γνωστών. Από την άλλη αυτοί που πάνε κανονικά, μένουν όλο και λιγότερες μέρες…
Τι γίνεται όμως όταν ο οργανισμός του ανθρώπου δεν έχε μια παύση;; Πως αντιδράει κατά την διάρκεια του χρόνου;; Μπορεί ή αντέχει ο άνθρωπος να μην κάνει διακοπές για συνεχή χρόνια;;
Οι ερωτήσεις είναι πολλές και περισσότερες οι απαντήσεις, αφού καθένας από μας μπορεί να δώσει αρκετές ερμηνείες βασιζόμενος είτε σε κάποια θεωρία ή στην δική του γνώση- εμπειρία-. Προσωπικά το δοκίμασα.. και δεν μου βγήκε σε καλό.
Όπως και να έχει το πράγμα το μόνο σίγουρο είναι ότι οι διακοπές είναι ωραίο πράγμα και ότι αρέσουν στην συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων…
Εύχομαι λοιπόν σε όλους καλές διακοπές, να περάσετε όμορφα. Αφήστε για λίγο τις υποχρεώσεις και τις δουλειές στην άκρη –μην φοβάστε θα είναι εκεί όταν θα επιστρέψετε- γεμίσετε τις μπαταρίες σας και αν σας βρει χρόνος κάντε πράγματα που δεν προλαβαίνετε να κάνετε στην διάρκεια του χρόνου, π.χ. να πάτε στο θέατρο ή να διαβάσετε ένα βιβλίο που δεν προλαβαίνετε.
Εμείς εδώ σε αυτό το Blog θα τα ξαναπούμε τον Σεπτέμβρη
Καλό καλοκαίρι
Τα παλιά τα χρόνια μόνο λίγοι Έλληνες κάνανε διακοπές, καθώς ο περισσότερος κόσμος ζούσε στην ύπαιθρο και οι δυνατότητες για διακοπές ήταν πολύ περιορισμένες λόγο οικογενειακών, εργασιακών, αλλά κυρίως λόγο οικονομικών δυσκολιών.
Τώρα μετά από μια «χρυσή» πενηνταετία τα πράγματα επιστρέφουν εκεί που ξεκίνησαν.
Ο τουρισμός τα τελευταία χρόνια είναι ένα αρκετά ακριβό χόμπι, όλο και περισσότεροι αδυνατούν να ασχοληθούν...
Έτσι όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας ή δεν πάνε διακοπές ή επιλέγουν να πάνε σε εξοχικά σπίτια συγγενών, φίλων και γνωστών. Από την άλλη αυτοί που πάνε κανονικά, μένουν όλο και λιγότερες μέρες…
Τι γίνεται όμως όταν ο οργανισμός του ανθρώπου δεν έχε μια παύση;; Πως αντιδράει κατά την διάρκεια του χρόνου;; Μπορεί ή αντέχει ο άνθρωπος να μην κάνει διακοπές για συνεχή χρόνια;;
Οι ερωτήσεις είναι πολλές και περισσότερες οι απαντήσεις, αφού καθένας από μας μπορεί να δώσει αρκετές ερμηνείες βασιζόμενος είτε σε κάποια θεωρία ή στην δική του γνώση- εμπειρία-. Προσωπικά το δοκίμασα.. και δεν μου βγήκε σε καλό.
Όπως και να έχει το πράγμα το μόνο σίγουρο είναι ότι οι διακοπές είναι ωραίο πράγμα και ότι αρέσουν στην συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων…
Εύχομαι λοιπόν σε όλους καλές διακοπές, να περάσετε όμορφα. Αφήστε για λίγο τις υποχρεώσεις και τις δουλειές στην άκρη –μην φοβάστε θα είναι εκεί όταν θα επιστρέψετε- γεμίσετε τις μπαταρίες σας και αν σας βρει χρόνος κάντε πράγματα που δεν προλαβαίνετε να κάνετε στην διάρκεια του χρόνου, π.χ. να πάτε στο θέατρο ή να διαβάσετε ένα βιβλίο που δεν προλαβαίνετε.
Εμείς εδώ σε αυτό το Blog θα τα ξαναπούμε τον Σεπτέμβρη
Καλό καλοκαίρι
Τρίτη 21 Ιουλίου 2009
Γελάμε μαζί σας κύριοι συνταγματολόγοι..
Αγαπητέ κύριε Τσάτσο, αγαπητοί κύριοι συνταγματολόγοι, αυτό είναι το πρόβλημα σας, αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας;;
Πριν από μερικά χρόνια είχαμε συνηθίσει να βγαίνει κάθε τρεις και τόσο ο κ. Γκαργκάνας (πρώην Πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος) και να μας προ-ειδοποιεί για την κατάσταση στην αγορά, στην αγορά εργασίας και να μας χτυπάει το καμπανάκι...(αντί να τα λέει στις κυβερνήσεις!!!)
Ευτυχώς που ο αντικαταστάτης του, ο κ. Προβόπουλος απ'ότι φαίνεται είναι πιο σοβαρός και παράλληλα έχει και άλλες δουλειές να κάνει και μας αφήνει στην ησυχία μας και δεν μας ζαλίζει με αυτά που ούτως σοι άλλος ξέρουμε, δηλαδή ότι η οικονομία δεν πάει απ'το κακό στο χειρότερο...
Και αφού τώρα λίγο ησυχάσαμε από τους τραπεζίτες, ήρθαν οι συνταγματολόγοι…
Με πρώτο και καλύτερο τον κ. Τσάτσο, ο οποίος εν ολίγοις μας λέει κάτι άχρηστα πράγματα και εμείς τώρα ασχολούμαστε με την άποψη του.
Αγαπητέ κύριε Τσάτσο, αγαπητοί κύριοι συνταγματολόγοι, αυτό είναι το πρόβλημα σας, αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας;;
Βρε ουστ..
Πριν από μερικά χρόνια είχαμε συνηθίσει να βγαίνει κάθε τρεις και τόσο ο κ. Γκαργκάνας (πρώην Πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος) και να μας προ-ειδοποιεί για την κατάσταση στην αγορά, στην αγορά εργασίας και να μας χτυπάει το καμπανάκι...(αντί να τα λέει στις κυβερνήσεις!!!)
Ευτυχώς που ο αντικαταστάτης του, ο κ. Προβόπουλος απ'ότι φαίνεται είναι πιο σοβαρός και παράλληλα έχει και άλλες δουλειές να κάνει και μας αφήνει στην ησυχία μας και δεν μας ζαλίζει με αυτά που ούτως σοι άλλος ξέρουμε, δηλαδή ότι η οικονομία δεν πάει απ'το κακό στο χειρότερο...
Και αφού τώρα λίγο ησυχάσαμε από τους τραπεζίτες, ήρθαν οι συνταγματολόγοι…
Με πρώτο και καλύτερο τον κ. Τσάτσο, ο οποίος εν ολίγοις μας λέει κάτι άχρηστα πράγματα και εμείς τώρα ασχολούμαστε με την άποψη του.
Αγαπητέ κύριε Τσάτσο, αγαπητοί κύριοι συνταγματολόγοι, αυτό είναι το πρόβλημα σας, αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδας;;
Βρε ουστ..
Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009
Βρετανός Διευθυντής ορχήστρας Edward Downes απεβίωσε με ευθανασία
Επειδή μας αρέσει η κλασική μουσική αναπαράγουμε από τα διεθνή sites τηη είδηση του θανάτου του Βρετανού Διευθυντή ορχήστρας του BBC Radio Edward Downes και της συζήγου του Joan.
Οι Downes μετά από 54 χρόνια έγγαμου βίου, απεβίωσαν κάτω από συνθήκες που οι ίδιοι διάλεξαν. Οι Downes αποφάσισαν να τελειώσουν με την ζωή τους παρά να υποφέρουν από σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως ανέφεραν τα παιδιά τους.
Ο Edward Downes που εργάστηκε ως διευθυντής ορχήστρας BBC και της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου, στα 85 του χρόνια ήταν τυφλός και ελάχιστα άκουγε.
Η κατά έντεκα χρόνια νεότερη σύζυγος του, που ήταν χορεύτρια μπαλέτου, χορογράφος και τηλεοπτική παραγωγός, σύμφωνα με τα λεγόμενα των ιατρών έπασχε από την επάρατη νόσο.
Το ζευγάρι πέθανε στην κλινική του συγκροτήματος Dignitas (Αξιοπρέπεια) του οποίου το σύνθημα είναι «Ζούμε αξιοπρεπώς, πεθαίνουμε αξιοπρεπώς», σύμφωνα με το ελβετικό νόμο που δέχεται την ευθανασία, εφόσον ο ασθενής έχει την συνείδηση να αποφασίσει για την κατάσταση του.
Οι Downes ήταν το τρίτο βρετανικό ζευγάρι που προχώρησαν στη ευθανασία και η κίνηση αυτή πιθανότατα θα επαναφέρει το διάλογο για την ευθανασία στην Βρετανία, αλλά και στην Ευρώπη.
Η Ευθανασία είναι αποδεκτή στην Ελβετία και νόμιμη στην Ολλανδία και στο Βέλγιο. Στις υπόλοιπες χώρες είναι απαγορευμένη.
Στην Ελλάδα είναι απαγορευμένη και η οποιαδήποτε συζήτηση περι του θέματος.
Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009
Μύθος και η πραγματικότητα
Ο διάσημος Γάλλος μουσικός συνθέτης Έκτορας Μπερλιόζ είχε πει κάποτε ότι «..ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος, που -στο τέλος- τρέφεται με τους μαθητές του..»
Έτσι και ο θάνατος του Michael Jackson που έπεσε αρχικά σαν κεραυνός εν αιθρία στο -κατά τα άλλα- βαρετό κόσμο της Show Biz είναι εδώ και μέρες τροφή για τον Τύπο.
Ανακάτεψε τα βαρετά (λιμνάζουσα από κοπριά) νερά του σκανδαλοθηρικού τύπου και των κοσμικών εκπομπών που με τίποτα δεν είχαν να ασχοληθούν και που πρόβαλαν εδώ και καιρό το μηδέν ή το απόλυτο κενό.
Τουλάχιστον έτσι φαινόταν όλα μέχρι το θάνατο του Τζάκσον. Τα διεθνή ταμπλόιντς σχολίαζαν καθημερινά τις εμφανίσεις των Μπεκς και οι παπαράτσι κυνηγούσαν τη Πάρις Χίλτον και τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ένας υπέροχος κόσμος χωρίς νόημα…
Από την άλλη, η εγχώρια showbiz με τις λαμπρές παρουσιάσεις της Τζούλιας Αλεξανδράτου ή με το γάμο των Γεωργιάδη- Μανωλίδου, δεν πρόσφεραν καμία συγκίνηση.
Τώρα ξαφνικά με έναν θάνατο όλοι βρήκαν το νόημα της ύπαρξης.
Το STAR CHANNEL μετά τον απεσταλμένο της Μυκόνου, έστειλε απεσταλμένο κι στη Never land, για να μην χάσει ούτε λεπτό από τις κοσμοϊστορικές στιγμές που διαδραματίζονται έξω από την κατοικία του Τζάκσον και ώστε οι τηλεθεατές του καναλιού να μην χάσουν ούτε μια ανατριχιαστική στιγμή. Τo Mega Channel ανακοίνωσε πως θα έχει προσεχώς μέγα αφιέρωμα στον καλλιτέχνη. Φοβερό!
Τα αφιερώματα και στα υπόλοιπα κανάλια ήταν και είναι πλούσια με πολλές γαργαλιστικές λεπτομέρειες από την ζωή του καλλιτέχνη και οι κυριακάτικες εφημερίδες δεν έχασαν (και αυτές) την δική τους ευκαιρία. Η Ελληνική υπερβολή στο μεγαλείο της.
Ακούσαμε επίσης ότι και η κατά τα άλλα ετοιμοθάνατη μουσική βιομηχανία αναστήθηκε και οι πωλήσεις των δίσκων -του εκλιπόντα- σπάνε τα ρεκόρ. Απορώ πως και το Ελληνικό Χρηματιστήριο έχασε την ευκαιρία και δεν έκανε ρεκόρ ανόδου.
Και για να γίνουν όλα αυτά, έπρεπε να πεθάνει ο Τζάκσον.
Ο θάνατος πουλάει. Το ότι πουλάει το ξέρανε και οι πέτρες, γιατί έχουμε δει και άλλες ανάλογες στιγμές με άλλους θανάτους, όμως αυτό που μου έκανε την αίσθηση είναι η Ελληνική υπερβολή.
Που ξεκινάει από την απαξίωση και καταλήγει στην δόξα και από την δόξα πάλι στην απαξίωση με μοναδικό σκοπό το κέρδος και την προβολή. Και αυτό επειδή ένας καλός καλλιτέχνης (για ορισμένους ο καλύτερος και για ορισμένους ο αδιάφορος) άλλαξε το χρώμα του δέρματος του και επειδή δεν κατάφερε ποτέ να ενηλικιωθεί και του οποίου η ζωή ήταν ένα θλιβερό reality.
Ο θάνατος του Τζάκσον είναι ένα θλιβερό γεγονός, από όπου και αν το κοιτάξεις.
Τα διδάγματα είναι αρκετά, αρκεί κανείς να έχει καθαρή σκέψη και διάθεση να το δει χωρίς τα "γυαλιά" που του βάζουν τα ΜΜΕ.
Έτσι και ο θάνατος του Michael Jackson που έπεσε αρχικά σαν κεραυνός εν αιθρία στο -κατά τα άλλα- βαρετό κόσμο της Show Biz είναι εδώ και μέρες τροφή για τον Τύπο.
Ανακάτεψε τα βαρετά (λιμνάζουσα από κοπριά) νερά του σκανδαλοθηρικού τύπου και των κοσμικών εκπομπών που με τίποτα δεν είχαν να ασχοληθούν και που πρόβαλαν εδώ και καιρό το μηδέν ή το απόλυτο κενό.
Τουλάχιστον έτσι φαινόταν όλα μέχρι το θάνατο του Τζάκσον. Τα διεθνή ταμπλόιντς σχολίαζαν καθημερινά τις εμφανίσεις των Μπεκς και οι παπαράτσι κυνηγούσαν τη Πάρις Χίλτον και τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Ένας υπέροχος κόσμος χωρίς νόημα…
Από την άλλη, η εγχώρια showbiz με τις λαμπρές παρουσιάσεις της Τζούλιας Αλεξανδράτου ή με το γάμο των Γεωργιάδη- Μανωλίδου, δεν πρόσφεραν καμία συγκίνηση.
Τώρα ξαφνικά με έναν θάνατο όλοι βρήκαν το νόημα της ύπαρξης.
Το STAR CHANNEL μετά τον απεσταλμένο της Μυκόνου, έστειλε απεσταλμένο κι στη Never land, για να μην χάσει ούτε λεπτό από τις κοσμοϊστορικές στιγμές που διαδραματίζονται έξω από την κατοικία του Τζάκσον και ώστε οι τηλεθεατές του καναλιού να μην χάσουν ούτε μια ανατριχιαστική στιγμή. Τo Mega Channel ανακοίνωσε πως θα έχει προσεχώς μέγα αφιέρωμα στον καλλιτέχνη. Φοβερό!
Τα αφιερώματα και στα υπόλοιπα κανάλια ήταν και είναι πλούσια με πολλές γαργαλιστικές λεπτομέρειες από την ζωή του καλλιτέχνη και οι κυριακάτικες εφημερίδες δεν έχασαν (και αυτές) την δική τους ευκαιρία. Η Ελληνική υπερβολή στο μεγαλείο της.
Ακούσαμε επίσης ότι και η κατά τα άλλα ετοιμοθάνατη μουσική βιομηχανία αναστήθηκε και οι πωλήσεις των δίσκων -του εκλιπόντα- σπάνε τα ρεκόρ. Απορώ πως και το Ελληνικό Χρηματιστήριο έχασε την ευκαιρία και δεν έκανε ρεκόρ ανόδου.
Και για να γίνουν όλα αυτά, έπρεπε να πεθάνει ο Τζάκσον.
Ο θάνατος πουλάει. Το ότι πουλάει το ξέρανε και οι πέτρες, γιατί έχουμε δει και άλλες ανάλογες στιγμές με άλλους θανάτους, όμως αυτό που μου έκανε την αίσθηση είναι η Ελληνική υπερβολή.
Που ξεκινάει από την απαξίωση και καταλήγει στην δόξα και από την δόξα πάλι στην απαξίωση με μοναδικό σκοπό το κέρδος και την προβολή. Και αυτό επειδή ένας καλός καλλιτέχνης (για ορισμένους ο καλύτερος και για ορισμένους ο αδιάφορος) άλλαξε το χρώμα του δέρματος του και επειδή δεν κατάφερε ποτέ να ενηλικιωθεί και του οποίου η ζωή ήταν ένα θλιβερό reality.
Ο θάνατος του Τζάκσον είναι ένα θλιβερό γεγονός, από όπου και αν το κοιτάξεις.
Τα διδάγματα είναι αρκετά, αρκεί κανείς να έχει καθαρή σκέψη και διάθεση να το δει χωρίς τα "γυαλιά" που του βάζουν τα ΜΜΕ.
Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009
Μετανάστες
Από όπου και αν το δω το θέμα των μεταναστών πάντα κάπου κολλάω. Από την μια σεβόμαστε την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και το δικαίωμα της στο να επιλέγει ελεύθερα τον τόπο όπου θέλει να ζήσει και να μεγαλώσει τα παιδία και από την άλλη πάλι ο σεβασμός στους πολίτες της κάθε χώρας, οι οποίοι πληρώνουν φόρους και συντηρούν το κάθε κράτος και οι οποίοι φτάσανε σε σημείο φοβούνται να κυκλοφορούν στις γειτονίες τους.
Συχνά επίσης ότι εμείς οι Έλληνες ξέρουμε από προσφυγιά και ξενιτιά. Πραγματικά αυτό είναι αλήθεια, όμως είναι αλήθεια επίσης ότι οι σημερινοί μετανάστες της Αφρικής ή της Ασίας (Κινέζοι, Πακιστανοί) είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση από τους Έλληνες μετανάστες των δεκαετιών του 60’ και 70’.
Η μετάλλαξη της κοινωνίας τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι ραγδαία. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου η παλιά «δύση» αντιμετωπίζει πολλά σοβαρά προβλήματα υγείας ή μετάλλαξης και αναζήτεί την γιατριά της και την νέα ταυτότητα.
Οι Έλληνες δούλεψαν στα εργοστάσια της Γερμανίας και στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου, έφυγαν για την Αμερική στις προηγούμενες δεκαετίες προσαρμότηκαν και ενσωματώθηκαν σχετικά εύκολα στις κοινωνίες των χωρών υποδοχής τους.
Οι σημερινοί μετανάστες δυστυχώς δεν έχουν την δυνατότητα να δουλέψουν στην Ελλάδα, όπως δούλεψαν οι Έλληνες στο εξωτερικό, διότι πρώτων δεν έχουμε την υποδομή (εργοστάσια που έχει η Γερμανία, ΗΠΑ), δεύτερων δεν έχουμε την παιδεία για να ζούμε σε πολυεθνικές κοινωνίες, όμως ούτε έχουμε πια και την ανοικοδόμηση της προηγούμενης δεκαετίας που απορρόφησε τους μετανάστες από την Αλβανία, τη πρώην Σοβιετική Ένωση, αλλά και τους Έλληνες παλιννοστούντες. Η ερώτηση είναι λοιπόν τι κάνουμε τώρα.
Η πρώτη επιλογή είναι να γίνει σταδιακή απορρόφηση των μεταναστών από την κοινωνία. Να πάρουνε πράσινη κάρτα, να πάνε στα σχολεία τόσο οι ίδιοι, όσο και τα παιδιά τους, να μάθουνε την γλώσσα, ίσως και κάποια τέχνη και σταδιακά να απορροφηθούν στην κοινωνία. Αυτό με την οργάνωση μας, αλλά και με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στο δημόσιο, δε θα μπορέσει να γίνει πριν το 2015.
Η άλλη επιλογή είναι να προωθηθούν σε κάποιες άλλες χώρες της Ευρώπης ή αν αυτό δεν είναι δυνατό τότε να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους, κάτι που είναι σαφώς πολύ πιο εύκολο (θεωρητικά), όμως πολύ απίθανο να γίνει δεκτό από τους Ευρωπαίους και τους μετανάστες.
Η τρίτη λύση και η πιο καλή (ελληνική) είναι να τους προσληφθούν στο δημόσιο, να τους χωρηγηθεί πριν τις εκλογές ελληνική υπηκότητα και στις εκλογές να ψηφίσουν Ν.Δ-ΣΟ.Κ.
Νομίζω ότι η τρίτη λύση είναι η πιο εύκολη και δεν απαιτεί καμία κούραση και προβληματισμό. Είναι λύση δοκιμασμένη, άρα και ιδανική για τους Έλληνες πολιτικούς;
Είδατε πως το λύσαμε το μεταναστευτικό.
Συχνά επίσης ότι εμείς οι Έλληνες ξέρουμε από προσφυγιά και ξενιτιά. Πραγματικά αυτό είναι αλήθεια, όμως είναι αλήθεια επίσης ότι οι σημερινοί μετανάστες της Αφρικής ή της Ασίας (Κινέζοι, Πακιστανοί) είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση από τους Έλληνες μετανάστες των δεκαετιών του 60’ και 70’.
Η μετάλλαξη της κοινωνίας τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι ραγδαία. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου η παλιά «δύση» αντιμετωπίζει πολλά σοβαρά προβλήματα υγείας ή μετάλλαξης και αναζήτεί την γιατριά της και την νέα ταυτότητα.
Οι Έλληνες δούλεψαν στα εργοστάσια της Γερμανίας και στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου, έφυγαν για την Αμερική στις προηγούμενες δεκαετίες προσαρμότηκαν και ενσωματώθηκαν σχετικά εύκολα στις κοινωνίες των χωρών υποδοχής τους.
Οι σημερινοί μετανάστες δυστυχώς δεν έχουν την δυνατότητα να δουλέψουν στην Ελλάδα, όπως δούλεψαν οι Έλληνες στο εξωτερικό, διότι πρώτων δεν έχουμε την υποδομή (εργοστάσια που έχει η Γερμανία, ΗΠΑ), δεύτερων δεν έχουμε την παιδεία για να ζούμε σε πολυεθνικές κοινωνίες, όμως ούτε έχουμε πια και την ανοικοδόμηση της προηγούμενης δεκαετίας που απορρόφησε τους μετανάστες από την Αλβανία, τη πρώην Σοβιετική Ένωση, αλλά και τους Έλληνες παλιννοστούντες. Η ερώτηση είναι λοιπόν τι κάνουμε τώρα.
Η πρώτη επιλογή είναι να γίνει σταδιακή απορρόφηση των μεταναστών από την κοινωνία. Να πάρουνε πράσινη κάρτα, να πάνε στα σχολεία τόσο οι ίδιοι, όσο και τα παιδιά τους, να μάθουνε την γλώσσα, ίσως και κάποια τέχνη και σταδιακά να απορροφηθούν στην κοινωνία. Αυτό με την οργάνωση μας, αλλά και με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στο δημόσιο, δε θα μπορέσει να γίνει πριν το 2015.
Η άλλη επιλογή είναι να προωθηθούν σε κάποιες άλλες χώρες της Ευρώπης ή αν αυτό δεν είναι δυνατό τότε να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους, κάτι που είναι σαφώς πολύ πιο εύκολο (θεωρητικά), όμως πολύ απίθανο να γίνει δεκτό από τους Ευρωπαίους και τους μετανάστες.
Η τρίτη λύση και η πιο καλή (ελληνική) είναι να τους προσληφθούν στο δημόσιο, να τους χωρηγηθεί πριν τις εκλογές ελληνική υπηκότητα και στις εκλογές να ψηφίσουν Ν.Δ-ΣΟ.Κ.
Νομίζω ότι η τρίτη λύση είναι η πιο εύκολη και δεν απαιτεί καμία κούραση και προβληματισμό. Είναι λύση δοκιμασμένη, άρα και ιδανική για τους Έλληνες πολιτικούς;
Είδατε πως το λύσαμε το μεταναστευτικό.
Η Βίσση στο Θέμο
Η Α. Βίσση δήλωσε στην σημερινή εκπομπή ΟΛΑ 9 ότι η Eurovision είναι διοργάνωση για τα παιδιά.
Καλά ρε, γιατί δεν μας τα έλεγε και πριν τέσσερα χρόνια όταν πήγε στην Eurovision για να φέρει τάχα το χρυσό, όμως τελικά έφαγε κρύα παπάρα (γάλα με ψωμί).
Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια…
Καλά ρε, γιατί δεν μας τα έλεγε και πριν τέσσερα χρόνια όταν πήγε στην Eurovision για να φέρει τάχα το χρυσό, όμως τελικά έφαγε κρύα παπάρα (γάλα με ψωμί).
Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια…
Σάββατο 27 Ιουνίου 2009
Φόροι, φόροι, φόροι... Τώρα κλαίς, εσύ δεν είσαι αυτός που έκανε μπάνια χθές
Εμείς οι Έλληνες είμαστε τελικά ένας λαός με ξεκάθαρους στόχους. Ας πούμε στα εργασιακά. Αν ρωτήσεις εννέα στους δέκα νέους, θα σου πούνε ότι θα ήθελαν να δουλέψουν στο δημόσιο, διότι το δημόσιο μας εξασφαλίζει σταθερότητα, άνεση και ασφάλεια.
Εδώ αυτό μπορεί να γίνει και κάπως κατανοητό, καθώς σε πολύ λίγες ελληνικές επιχειρήσεις υπάρχει αυτό που ονομάζουμε εταιρική κουλτούρα και σε ακόμη λιγότερες υπάρχουν προοπτικές προσωπικής ανέλιξης ή ανάπτυξης.
Ειδικά στη επαρχία τα πράγματα είναι σε τραγικό σημείο, αφού χωρίς υπερβολές επικρατεί μια μεσαιωνική εργασιακή κατάσταση. Το δημόσιο λοιπόν, εκτός από όλα απ’όσα προανέφερα, μας προσφέρει κατά τα άλλα και την καμουφλαρισμένη τεμπελιά, τους βαρύγλυκους φραπέδες που δεν έχουν τελειωμό, τον συνδικαλισμό, τα κομματικά και πολλά άλλα προνόμια.
Για τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους οι λέξεις όπως η παραγωγικότητα και ο ανταγωνισμός είναι λέξεις που χρησιμοποιούν μόνο κάτι νεοφιλελεύθεροι τύποι σαν τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο, τους οποίους χωρίς να τους κατανοούνε τους καταδικάζουνε!!
Πολύ λίγοι όμως έχουν αναρωτηθεί τι θα γίνει αν στο τέλος θα γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Αν θα μπορέσει να πληρώσει το κράτος όλους αυτούς τους δημοσίους αργόσχολους τύπους. Ακόμη και τον Ελεύθερο Τύπο, αν μπορούσαμε να τον κρατικοποιήσουμε θα το κάναμε ή τουλάχιστον θα τον επιδοτούσαμε, αφού ζούμε σε μία χώρα που επιδοτεί τα πάντα (ΟΣΕ, ΔΕΗ, Ολυμπιακή, αγρότες)
Αξίζει να αναφέρουμε μόνο ότι οι συνδικαλιστές της παλιάς Ολυμπιακής, που τόσο τους βλέπαμε στην TV με τις διάφορες δηλώσεις, δεν βγάλανε ούτε κιχ, όταν άκουσαν τι λεφτά τους έδινε το κράτος για τις εθελούσιες εξόδους, ώστε να πάει η Ολυμπιακή στη MIG.
Ήξεραν ότι όλα αυτά γίνονται με χρήματα Ελλήνων φορολογούμενων τα οποία σήμερα έρχεται ο κ. Παπαθανασίου να τα πάρει πίσω (εισπράξει) από τα καύσιμα και τα κινητά.
Επομένως δεν καταλαβαίνω γιατί τελικά διαμαρτυρόμαστε για τους νέους φόρους; Αφού πριν από τρεις εβδομάδες είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι, αλλά προτιμήσαμε να πάμε στην παραλία ή για καφέ αντί να βάλουμε το μυαλουδάκι μας να δουλέψει και στην συνέχεια να πάει να ψηφίσει.
Οπότε τώρα ας κάτσουμε και ας πληρώνουμε την τεμπελιά και την βλακεία μας. Εξάλλου περάσαμε πολύ ωραία στα μπάνια στις 7 του Ιουνίου
Εδώ αυτό μπορεί να γίνει και κάπως κατανοητό, καθώς σε πολύ λίγες ελληνικές επιχειρήσεις υπάρχει αυτό που ονομάζουμε εταιρική κουλτούρα και σε ακόμη λιγότερες υπάρχουν προοπτικές προσωπικής ανέλιξης ή ανάπτυξης.
Ειδικά στη επαρχία τα πράγματα είναι σε τραγικό σημείο, αφού χωρίς υπερβολές επικρατεί μια μεσαιωνική εργασιακή κατάσταση. Το δημόσιο λοιπόν, εκτός από όλα απ’όσα προανέφερα, μας προσφέρει κατά τα άλλα και την καμουφλαρισμένη τεμπελιά, τους βαρύγλυκους φραπέδες που δεν έχουν τελειωμό, τον συνδικαλισμό, τα κομματικά και πολλά άλλα προνόμια.
Για τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους οι λέξεις όπως η παραγωγικότητα και ο ανταγωνισμός είναι λέξεις που χρησιμοποιούν μόνο κάτι νεοφιλελεύθεροι τύποι σαν τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο, τους οποίους χωρίς να τους κατανοούνε τους καταδικάζουνε!!
Πολύ λίγοι όμως έχουν αναρωτηθεί τι θα γίνει αν στο τέλος θα γίνουμε όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Αν θα μπορέσει να πληρώσει το κράτος όλους αυτούς τους δημοσίους αργόσχολους τύπους. Ακόμη και τον Ελεύθερο Τύπο, αν μπορούσαμε να τον κρατικοποιήσουμε θα το κάναμε ή τουλάχιστον θα τον επιδοτούσαμε, αφού ζούμε σε μία χώρα που επιδοτεί τα πάντα (ΟΣΕ, ΔΕΗ, Ολυμπιακή, αγρότες)
Αξίζει να αναφέρουμε μόνο ότι οι συνδικαλιστές της παλιάς Ολυμπιακής, που τόσο τους βλέπαμε στην TV με τις διάφορες δηλώσεις, δεν βγάλανε ούτε κιχ, όταν άκουσαν τι λεφτά τους έδινε το κράτος για τις εθελούσιες εξόδους, ώστε να πάει η Ολυμπιακή στη MIG.
Ήξεραν ότι όλα αυτά γίνονται με χρήματα Ελλήνων φορολογούμενων τα οποία σήμερα έρχεται ο κ. Παπαθανασίου να τα πάρει πίσω (εισπράξει) από τα καύσιμα και τα κινητά.
Επομένως δεν καταλαβαίνω γιατί τελικά διαμαρτυρόμαστε για τους νέους φόρους; Αφού πριν από τρεις εβδομάδες είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι, αλλά προτιμήσαμε να πάμε στην παραλία ή για καφέ αντί να βάλουμε το μυαλουδάκι μας να δουλέψει και στην συνέχεια να πάει να ψηφίσει.
Οπότε τώρα ας κάτσουμε και ας πληρώνουμε την τεμπελιά και την βλακεία μας. Εξάλλου περάσαμε πολύ ωραία στα μπάνια στις 7 του Ιουνίου
Τρίτη 16 Ιουνίου 2009
vasilis σε παρακαλώ μη, μη μου το κλείσεις το Blog! Πλίζ
"..θα μου κλείσεις το σπίτι, με’χεις κάνει αλήτη.." λέει ο Βασίλης Καρράς στο γνωστό λαικό άσμα. Ένας άλλος Βασίλης, δικηγόρος στο επάγγελμα και blogger μας προειδοποιεί ότι θα μας κλείσει τα μπλογκς! Τουλάχιστόν έτσι έγραψε στο twitter.
Λοιπόν ο Βασίλης ο Μέγας, δικηγόρος στο επάγγελμα, τώρα πήρε και νέα ειδικότητα στο να κλείνει Blogs σε όσους του βγάζουνε γλώσσα. (Βασίλη ο Einstain που σου βγάζει την γλώσσα τι θα του κλείσεις;)
Πω, πω τρέμετε λοιπόν απανταχού bloggers της Γης μπροστά στον «Εξολοθρευτή των Blogs» τον Kill Bill ή vasilis αν θέλετε και προσέξτε να μην πέσετε στο μάτι του, γιατί θα σας κόψει το μπλογκάρισμα και πάθετε ότι έπαθε και ο Θέμης Λαζαρίδης με το δικό του blog (http://greekuniversityreform.wordpress.com)
Και για να μην τα γράφουμε ξανά και ξανά διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο blog του Διονύση Κατρανίτσα.(http://katranitsas.blogspot.com)
Ο Βασίλης (vasilis) αναφέρει σε τιτίβισμά του στο Twitter «..να τι παθαίνει όποιος μου βγάζει γλώσσα..» (κάντε zoom στην φωτογραφία στο blog του Διονύση)
Λοιπόν τις γλώσσες μέσα αγαπητοί Bloggers (και εσύ Αλβέρτε!) και τουμπεκί ψιλοκομμένο, γιατί ο «Kill Bill» των ιστολογιών δεν θα μας λυπηθεί...
Ο vasilis (βασικός σχολιαστής των blogs) τι έχει να πει για αυτή την πρακτική;
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009
Κριτική ή αυτοκριτική
Οι εκλογές λοιπόν τελειώσαν, πολλή φασαρία για το τίποτα…
Αν και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα βγήκανε χαμένα, οι μόνοι που άρχισαν να κάνουν κάποια αυτοκριτική είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ έχει πλάκα. Ο Αλαβάνος πήγε στο «Debate» και ο Τσίπρας μίλησε μετά το αρνητικό αποτέλεσμα. Στην δόξα ο παλιός, στην ήττα ο νέος. Μπράβο τους
Από τα λοιπά κόμματα είδαμε περισσότερο αυτό που ο απλός κόσμος ονομάζει κροκοδείλια δάκρυα, τα οποία αφορούσανε την αποχή και ελάχιστα τα αίτια της αποχής, δηλαδή την πολιτική που ασκούν ή καλύτερα δεν ασκούν.
Τα μικρότερα κόμματα στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η ΔΡΑΣΗ δεν έκαναν ακόμη (επίσημα) την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Οι προσδοκίες (της ΔΡΑΣΗΣ) ήταν μεγαλύτερες του αποτελέσματος και αυτό προκάλεσε μούδιασμα. Τουλάχιστόν στα «ψηλά» κλιμάκια. Συχνά ο κ. Μάνος εμφανίζεται και ως μοναδικός υπεύθυνος του αρνητικού αποτελέσματος. Ο Στέφανος Μάνος έκανε ότι μπορούσε και έδωσε κατά την γνώμη μου 100% του εαυτού του.
Αρχικά συσπείρωσε γύρο του ικανά άτομα και στην συνέχεια γύρισε όλη την Ελλάδα, από την μια άκρη ως την άλλη. Παρά τον πόλεμο των «συγκροτημάτων» έβγαινε οπότε του δινότανε ευκαιρία στην τηλεόραση, αρθρογραφούσε, όμως, όπως σωστά ανέφερε ο κ. Δήμου, είχε να αντιμετωπίσει το παρελθόν του, που τον κυνηγάει ως η σκιά του. Η κριτική που του γίνεται είναι υπερβολικά αυστηρή. Επίσης η πολύ πιθανή απογοήτευση δεν έχει λογική, διότι ποτέ ένας άνθρωπος δεν φταίει εξολοκλήρου για ένα εκλογικό αποτέλεσμα.
Αν και είμαι δεν είμαι αρμόδιος ώστε να του κάνω παρατηρήσεις ή συστάσεις, θα το κάνω με καλοπροαίρετο τρόπο.
Κ. Μάνο η πολιτική δεν είναι ατομικό σπορ. Δεν είναι τένις ή σκάκι. Η πολιτική είναι ομαδικό σπορ, όπου ο νικητής και ο χαμένος είναι η ομάδα. Ασφαλώς, ο προπονητής έχει περισσότερη ευθύνη, όμως δεν είναι η ευθύνη του να νικάει...πάντα. Επίσης κάθε ομάδα θέλει το χρόνο της, να οργανωθεί και να συγχρονιστεί.
Τέλος, θέλει υπομονή να αντέξει στα αρχικά αρνητικά αποτελέσματα.
Η ΔΡΑΣΗ έχει μέλλον και η λειτουργία της είναι από αναγκαία ως επιβεβλημένη για τον τόπο μας. Η φωνή της ΔΡΑΣΗΣ και της ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ πρέπει να ακούγεται καθημερινά. Η όποια αμφιβολία στους πολίτες που την συμπαθούν και δεν την ψήφισαν πρέπει να φύγει. Το αρχικό ποσοστό 0,78% σε καμία περίπτωση δεν είναι αντιπροσωπευτικό, ούτε πραγματικό.
Και τώρα ήρθε η ώρα της αυτοκριτικής. Ο καθένας ας την κάνει σιωπηλά στον εαυτό του. Να αξιολογήσει τι έκανε, τι μπορούσε να κάνει και πόσο αυτό που έκανε επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα.
Αν και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα βγήκανε χαμένα, οι μόνοι που άρχισαν να κάνουν κάποια αυτοκριτική είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ έχει πλάκα. Ο Αλαβάνος πήγε στο «Debate» και ο Τσίπρας μίλησε μετά το αρνητικό αποτέλεσμα. Στην δόξα ο παλιός, στην ήττα ο νέος. Μπράβο τους
Από τα λοιπά κόμματα είδαμε περισσότερο αυτό που ο απλός κόσμος ονομάζει κροκοδείλια δάκρυα, τα οποία αφορούσανε την αποχή και ελάχιστα τα αίτια της αποχής, δηλαδή την πολιτική που ασκούν ή καλύτερα δεν ασκούν.
Τα μικρότερα κόμματα στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η ΔΡΑΣΗ δεν έκαναν ακόμη (επίσημα) την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Οι προσδοκίες (της ΔΡΑΣΗΣ) ήταν μεγαλύτερες του αποτελέσματος και αυτό προκάλεσε μούδιασμα. Τουλάχιστόν στα «ψηλά» κλιμάκια. Συχνά ο κ. Μάνος εμφανίζεται και ως μοναδικός υπεύθυνος του αρνητικού αποτελέσματος. Ο Στέφανος Μάνος έκανε ότι μπορούσε και έδωσε κατά την γνώμη μου 100% του εαυτού του.
Αρχικά συσπείρωσε γύρο του ικανά άτομα και στην συνέχεια γύρισε όλη την Ελλάδα, από την μια άκρη ως την άλλη. Παρά τον πόλεμο των «συγκροτημάτων» έβγαινε οπότε του δινότανε ευκαιρία στην τηλεόραση, αρθρογραφούσε, όμως, όπως σωστά ανέφερε ο κ. Δήμου, είχε να αντιμετωπίσει το παρελθόν του, που τον κυνηγάει ως η σκιά του. Η κριτική που του γίνεται είναι υπερβολικά αυστηρή. Επίσης η πολύ πιθανή απογοήτευση δεν έχει λογική, διότι ποτέ ένας άνθρωπος δεν φταίει εξολοκλήρου για ένα εκλογικό αποτέλεσμα.
Αν και είμαι δεν είμαι αρμόδιος ώστε να του κάνω παρατηρήσεις ή συστάσεις, θα το κάνω με καλοπροαίρετο τρόπο.
Κ. Μάνο η πολιτική δεν είναι ατομικό σπορ. Δεν είναι τένις ή σκάκι. Η πολιτική είναι ομαδικό σπορ, όπου ο νικητής και ο χαμένος είναι η ομάδα. Ασφαλώς, ο προπονητής έχει περισσότερη ευθύνη, όμως δεν είναι η ευθύνη του να νικάει...πάντα. Επίσης κάθε ομάδα θέλει το χρόνο της, να οργανωθεί και να συγχρονιστεί.
Τέλος, θέλει υπομονή να αντέξει στα αρχικά αρνητικά αποτελέσματα.
Η ΔΡΑΣΗ έχει μέλλον και η λειτουργία της είναι από αναγκαία ως επιβεβλημένη για τον τόπο μας. Η φωνή της ΔΡΑΣΗΣ και της ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ πρέπει να ακούγεται καθημερινά. Η όποια αμφιβολία στους πολίτες που την συμπαθούν και δεν την ψήφισαν πρέπει να φύγει. Το αρχικό ποσοστό 0,78% σε καμία περίπτωση δεν είναι αντιπροσωπευτικό, ούτε πραγματικό.
Και τώρα ήρθε η ώρα της αυτοκριτικής. Ο καθένας ας την κάνει σιωπηλά στον εαυτό του. Να αξιολογήσει τι έκανε, τι μπορούσε να κάνει και πόσο αυτό που έκανε επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα.
Τρίτη 9 Ιουνίου 2009
Η σιωπή είναι χρυσός (part 2)
Επειδή είχα την «τύχη» στο παρελθόν να βρεθώ για ένα μικρό διάστημα μαζί με αρκετούς φίλους της ΔΡΑΣΗΣ σε ένα πολιτικό χώρο, (τον οποίο για δεοντολογικούς λόγους δεν θα ονομάσω και το οποίο δεν δέχτηκε την συνεργασία με την ΔΡΑΣΗ και προτίμησε την αυτόνομη κάθοδο- κατρακύλα στις Ευρωεκλογές) από τον οποίο για λόγους διαφωνίας με την συμπεριφορά της ηγεσίας του και της εσωτερικής αντιδημοκρατικής λειτουργίας του αποχώρησα, θα ήθελα να ασχοληθώ σύντομα με αυτό το κόμμα, διότι αποτελεί ένα σύντομο παρελθόν μου.
Πέρασαν λοιπόν δύο μέρες από τις Ευρωεκλογές και πουθενά σε κανένα blog ή site δεν βρίσκω καμία δήλωση ή αναφορά από τα ηγετικά στελέχη του συγκεκριμένου κόμματος…
Πουθενά καμία δήλωση;; Ή δεν βλέπω καλά ή εφαρμόζουμε την παλιά γνώριμη τακτική να μην μιλάμε για όσα μας θίγουν;
Κύριε roark, κύριε διεθνολόγε, κύριε ευρωφρούραχε που «γνωρίζετε την Ευρώπη όσο κανείς άλλος στην Ελλάδα», θα μας κάνετε την χάρη και θα γράψετε για την δική σας αποτίμηση του εκλογικού σας αποτελέσματος…
Πέρασαν λοιπόν δύο μέρες από τις Ευρωεκλογές και πουθενά σε κανένα blog ή site δεν βρίσκω καμία δήλωση ή αναφορά από τα ηγετικά στελέχη του συγκεκριμένου κόμματος…
Πουθενά καμία δήλωση;; Ή δεν βλέπω καλά ή εφαρμόζουμε την παλιά γνώριμη τακτική να μην μιλάμε για όσα μας θίγουν;
Κύριε roark, κύριε διεθνολόγε, κύριε ευρωφρούραχε που «γνωρίζετε την Ευρώπη όσο κανείς άλλος στην Ελλάδα», θα μας κάνετε την χάρη και θα γράψετε για την δική σας αποτίμηση του εκλογικού σας αποτελέσματος…
Ωρα της αλήθειας
Οι εκλογές τελείωσαν. Το ΠΑΣΟΚ είναι ο νικητής των εκλογών. Ζήτω ο μονόφθαλμος που έγινε βασιλιάς ανάμεσα στους τυφλούς.
Επίσης, συγχαρητήρια στην Νέα Δημοκρατία που κατάφερε να αναγεννήσει το πεθαμένο ΠΑΣΟΚ. Που κατάφερε το τίποτα ή το κενό να πάρει ξανά φυσική υπόσταση.
Συγχαρητήρια επίσης στα μικρά κόμματα, ειδικά στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ- ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ που κατάφεραν χωρίς τηλεοπτικά, χωρίς TV Stars, με πενιχρά μέσα και με τόση δυσφήμηση να εκλέξουν τον πρώτο τους ευρωβουλευτή
Συγχαρητήρια σε όλους τους φίλους της ΔΡΑΣΗΣ.
Το αποτέλεσμα δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό. Καλό δεν είναι γιατί θα μπορούσε κανείς να περιμένει από την ΔΡΑΣΗ πιο καλά ποσοστά και κακό δεν είναι γιατί ήταν το πρώτο crash test του νέου κόμματος.
Προσωπικά ήμουν περισσότερο αισιόδοξος, συμπέρασμα που έβγαλα από κάποιες δημοσκοπήσεις που εμφάνιζαν την ΔΡΑΣΗ με ποσοστά κοντά στο 1,5%. Τελικά απ'ότι φαίνεται η αποχή χτύπησε και το δικό μας κόμμα. Και δεν αναφέρομαι στην αποχή των ψηφοφόρων που προτίμησαν να κάνουν τα μπάνια τους, αλλά στην αποχή μας από τα τηλεοπτικά δρώμενα, αλλά και την απουσία μας από τις τοπικές κοινωνίες.
Και επειδή έφτασε η ώρα της αλήθειας, νομίζω ότι δικαιούμαι να πω την δική μου άποψη.
Και η άποψη μου είναι ότι βάλαμε νέο κρασί σε παλιά βαρέλια. Δηλαδή, προωθήσαμε νέες ιδέες με παλιά πρόσωπα και παλιές λογικές.
Δεν θα κάνω επίθεση σε κανέναν, αντίθετα θα συγχαρέσω τον Σ. Μάνο για την τιτάνια προσπάθεια που έκανε, τον Αντύπα Καρίπογλου και όλους τους υπολοίπους "δράστες". Όλοι δουλέψανε στο βαθμό που μπόρεσαν. Ορισμένοι δούλεψαν περισσότερο, άλλοι όπως π.χ. εγώ, λιγότερο. Ωστόσο θα πω ότι η αρχή έγινε. Οι προοπτικές νομίζω πως υπάρχουν, αρκεί να ταυτιστούν σε μέγιστο βαθμό η αντίληψη με την πραγματικότητα.
Η αντίληψη των πολιτικών ή των πολιτευτών και η πραγματικότητα της Ελληνικής κοινωνίας- νοοτροπίας. Τώρα χρειαζόμαστε πρακτικούς ανθρώπους, όχι αναλυτές, ιδεολόγους και think tankers. Η ΔΡΑΣΗ έχει ανάγκη από νέα χαμηλού κόστους και υψηλής ταχύτητας οργάνωση. Οι ρόλοι να είναι ξεκάθαροι και οι εργασίες απλές.
Η δουλειά ομαδική, χωρίς να είναι υποχρεωτική, ώστε ο καθένας να δώσει το μέγιστο δυνατό.
Π.χ. σχιματισμός μικρών ομάδων που θα επικοινωνούν με διάφορες άλλες ομάδες, συλλόγους και οργανώσεις (θα ακολουθήσει ανάλυση το πως φαντάζομαι την λειτουργία τέτοιων ομάδων.
Επίσης, συγχαρητήρια στην Νέα Δημοκρατία που κατάφερε να αναγεννήσει το πεθαμένο ΠΑΣΟΚ. Που κατάφερε το τίποτα ή το κενό να πάρει ξανά φυσική υπόσταση.
Συγχαρητήρια επίσης στα μικρά κόμματα, ειδικά στους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ- ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ που κατάφεραν χωρίς τηλεοπτικά, χωρίς TV Stars, με πενιχρά μέσα και με τόση δυσφήμηση να εκλέξουν τον πρώτο τους ευρωβουλευτή
Συγχαρητήρια σε όλους τους φίλους της ΔΡΑΣΗΣ.
Το αποτέλεσμα δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό. Καλό δεν είναι γιατί θα μπορούσε κανείς να περιμένει από την ΔΡΑΣΗ πιο καλά ποσοστά και κακό δεν είναι γιατί ήταν το πρώτο crash test του νέου κόμματος.
Προσωπικά ήμουν περισσότερο αισιόδοξος, συμπέρασμα που έβγαλα από κάποιες δημοσκοπήσεις που εμφάνιζαν την ΔΡΑΣΗ με ποσοστά κοντά στο 1,5%. Τελικά απ'ότι φαίνεται η αποχή χτύπησε και το δικό μας κόμμα. Και δεν αναφέρομαι στην αποχή των ψηφοφόρων που προτίμησαν να κάνουν τα μπάνια τους, αλλά στην αποχή μας από τα τηλεοπτικά δρώμενα, αλλά και την απουσία μας από τις τοπικές κοινωνίες.
Και επειδή έφτασε η ώρα της αλήθειας, νομίζω ότι δικαιούμαι να πω την δική μου άποψη.
Και η άποψη μου είναι ότι βάλαμε νέο κρασί σε παλιά βαρέλια. Δηλαδή, προωθήσαμε νέες ιδέες με παλιά πρόσωπα και παλιές λογικές.
Δεν θα κάνω επίθεση σε κανέναν, αντίθετα θα συγχαρέσω τον Σ. Μάνο για την τιτάνια προσπάθεια που έκανε, τον Αντύπα Καρίπογλου και όλους τους υπολοίπους "δράστες". Όλοι δουλέψανε στο βαθμό που μπόρεσαν. Ορισμένοι δούλεψαν περισσότερο, άλλοι όπως π.χ. εγώ, λιγότερο. Ωστόσο θα πω ότι η αρχή έγινε. Οι προοπτικές νομίζω πως υπάρχουν, αρκεί να ταυτιστούν σε μέγιστο βαθμό η αντίληψη με την πραγματικότητα.
Η αντίληψη των πολιτικών ή των πολιτευτών και η πραγματικότητα της Ελληνικής κοινωνίας- νοοτροπίας. Τώρα χρειαζόμαστε πρακτικούς ανθρώπους, όχι αναλυτές, ιδεολόγους και think tankers. Η ΔΡΑΣΗ έχει ανάγκη από νέα χαμηλού κόστους και υψηλής ταχύτητας οργάνωση. Οι ρόλοι να είναι ξεκάθαροι και οι εργασίες απλές.
Η δουλειά ομαδική, χωρίς να είναι υποχρεωτική, ώστε ο καθένας να δώσει το μέγιστο δυνατό.
Π.χ. σχιματισμός μικρών ομάδων που θα επικοινωνούν με διάφορες άλλες ομάδες, συλλόγους και οργανώσεις (θα ακολουθήσει ανάλυση το πως φαντάζομαι την λειτουργία τέτοιων ομάδων.
Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009
Street party στη Θεσσαλονικη 2
Τελικά το πολυαναμενόμενο street party της Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία. Απλά, με ζεστή κουβέντα, χωρίς φανατισμούς απολαμβάνοντας το εξαιρετικό κρασί του Κυρ Γιάννη, ακούσαμε λίγες και ουσιαστικές κουβέντες από τους πρωταγωνιστές της ΔΡΑΣΗΣ. Εξάλλου αυτό το σκοπό είχε η συνάντηση.
Τέλος, αν και δεν έχει άμεση σχέση με την ΔΡΑΣΗ, όμως νομίζω ότι αξίζει να αναφέρουμε, γιατί χάρηκα πολύ όταν είδα έναν άνθρωπο που εκτιμώ πολύ.
Τον Λευτέρη Κωνσταντινίδη, πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ της Θεσσαλονίκης.
Τέλος, αν και δεν έχει άμεση σχέση με την ΔΡΑΣΗ, όμως νομίζω ότι αξίζει να αναφέρουμε, γιατί χάρηκα πολύ όταν είδα έναν άνθρωπο που εκτιμώ πολύ.
Τον Λευτέρη Κωνσταντινίδη, πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ της Θεσσαλονίκης.
Τρίτη 2 Ιουνίου 2009
Street party στην Θεσσαλονίκη
Τελικά δεν ξέρω αν όσα ευαγγελιζόταν ο Γ. Παπανδρέου το 2004 τα εννοούσε ή ήταν απλά επικοινωνιακά τρικ. Διότι παρόλο που πέρασαν 5 χρόνια -της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας- και ορισμένα πράγματα δεν λένε να αλλάξουν.
Π.χ. ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύονται τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και τα κόμματα της αριστεράς και του Καρατζαφέρη.
Σήμερα για να διασχίσεις την Τσιμισκή (κεντρική αρτηρία της Θεσσαλονίκης για όσους δεν το γνωρίζουν) από την μία άκρη ως την άλλη, έκανα 45 λεπτά. Ο λόγος είναι απλός. Γινόταν ετοιμασίες για την ομιλία του Γ. Παπανδρέου. Εκείνη την ώρα λοιπόν κατάλαβα ότι τίποτα δεν άλλαζε από και ότι αν κάνω το λάθος και βγω το βράδυ βόλτα (δεν θα το κάνω) θα συναντήσω δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες πούλμαν από όλη την Β. Ελλάδα και η κεντρικές οδικές αρτηρίες (δεν μιλάμε για πάρκιν) θα έχουν φρακάρει και όλοι οι υπόλοιποι φρικάρει...
Η τροχαία και η δημοτική αστυνομία που άλλη δουλειά πλην του να μοιράζουν κλήσεις και να αφαιρούν πινακίδες δεν κάνουν (νόμιμα άραγε η Δημοτική;;) θα είναι απούσες και (φυσικά) δεν θα δοθεί ούτε μία κλήση σε πολιτικά πούλμαν.
Στον αντίποδα η κίνηση των πολιτών ΔΡΑΣΗ οργανώνει αύριο σε ένα στενάκι του κέντρου την δική του προεκλογική εκστρατεία. Χωρίς αφισσορύπανση χωρίς να ταλαιπωρεί κανέναν.
Η μεν λοιπόν με τα πούλμαν τους, την αφισσορύπανση (και αυτή παράνομα;;), τους εντυπωσιασμούς και τα show και η δε με το street party όπου θα σου δοθεί η ευκαιρία να συνομιλήσεις με τους βασικούς υποψηφίους.
Εσείς τι προτιμάτε;;
Π.χ. ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύονται τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και τα κόμματα της αριστεράς και του Καρατζαφέρη.
Σήμερα για να διασχίσεις την Τσιμισκή (κεντρική αρτηρία της Θεσσαλονίκης για όσους δεν το γνωρίζουν) από την μία άκρη ως την άλλη, έκανα 45 λεπτά. Ο λόγος είναι απλός. Γινόταν ετοιμασίες για την ομιλία του Γ. Παπανδρέου. Εκείνη την ώρα λοιπόν κατάλαβα ότι τίποτα δεν άλλαζε από και ότι αν κάνω το λάθος και βγω το βράδυ βόλτα (δεν θα το κάνω) θα συναντήσω δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες πούλμαν από όλη την Β. Ελλάδα και η κεντρικές οδικές αρτηρίες (δεν μιλάμε για πάρκιν) θα έχουν φρακάρει και όλοι οι υπόλοιποι φρικάρει...
Η τροχαία και η δημοτική αστυνομία που άλλη δουλειά πλην του να μοιράζουν κλήσεις και να αφαιρούν πινακίδες δεν κάνουν (νόμιμα άραγε η Δημοτική;;) θα είναι απούσες και (φυσικά) δεν θα δοθεί ούτε μία κλήση σε πολιτικά πούλμαν.
Στον αντίποδα η κίνηση των πολιτών ΔΡΑΣΗ οργανώνει αύριο σε ένα στενάκι του κέντρου την δική του προεκλογική εκστρατεία. Χωρίς αφισσορύπανση χωρίς να ταλαιπωρεί κανέναν.
Η μεν λοιπόν με τα πούλμαν τους, την αφισσορύπανση (και αυτή παράνομα;;), τους εντυπωσιασμούς και τα show και η δε με το street party όπου θα σου δοθεί η ευκαιρία να συνομιλήσεις με τους βασικούς υποψηφίους.
Εσείς τι προτιμάτε;;
Σάββατο 30 Μαΐου 2009
Εγνατία Οδός
Ως βορειοελλαδίτης πρέπει να συγχαρώ όλους όσοι εργάστηκαν για να γίνει η Εγνατία Οδός σήμερα πραγματικότητα. Συγχαίρω τους αρχιτέκτονες, τους μηχανικούς, τους εργάτες και γενικά όλους όσοι εργάστηκαν κάτω από σκληρές συνθήκες, μέσα στο κρύο του χειμώνα και στους καύσωνες του καλοκαιριού και δεν τους είδε ο φακός της δημοσιότητας.
Θεωρώ ότι κανένα κόμμα, κανένας κοστουμαρισμένος πολιτικός, δεν έχει το δικαίωμα οικειοποιείται το έργο και να το παρουσιάζει ως δικό του επίτευγμα.
Το έργο είναι των ελλήνων φορολογόυμένων, αφού σύντομα θα κληθούμε να το πληρώσουμε άμεσα με τα διόδια που οσονούπω θα στηθούν, αλλά και έμεσα με την γενική φορολόγηση.
Η πραγματικότητα είναι ότι αν και άργησε μερικές δεκαετίες το έργο θα δώσει την δυνατότητα στις πιο φτωχές περιοχές της Ελλάδος (Ήπειρος, Δυτ. Μακεδονία, Έβρος) να έρθουν πιο κοντά στον πολιτισμό, να φέρουν τα προιόντα τους στα αστικά κέντρα και έτσι να αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής σε αυτά τα μέρη.
Θεωρώ ότι κανένα κόμμα, κανένας κοστουμαρισμένος πολιτικός, δεν έχει το δικαίωμα οικειοποιείται το έργο και να το παρουσιάζει ως δικό του επίτευγμα.
Το έργο είναι των ελλήνων φορολογόυμένων, αφού σύντομα θα κληθούμε να το πληρώσουμε άμεσα με τα διόδια που οσονούπω θα στηθούν, αλλά και έμεσα με την γενική φορολόγηση.
Η πραγματικότητα είναι ότι αν και άργησε μερικές δεκαετίες το έργο θα δώσει την δυνατότητα στις πιο φτωχές περιοχές της Ελλάδος (Ήπειρος, Δυτ. Μακεδονία, Έβρος) να έρθουν πιο κοντά στον πολιτισμό, να φέρουν τα προιόντα τους στα αστικά κέντρα και έτσι να αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής σε αυτά τα μέρη.
Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
Greek Debate ή Ελληνικός μονόλογος;
Τι να πει κανείς μετά απ’αυτό. Ότι η τρέλα δεν πάει στα βουνά; Ότι η κοινή λογική έχει φύγει προ πολλού από αυτόν τον τόπο; Διότι αυτό που είδαμε απόψε ήταν το αποκορύφωμα της υποκρισίας.
Καταρχάς η λέξη debate σύμφωνα με το αγγλοελληνικό λεξικό μεταφράζεται ως συζήτηση. Τώρα είδατε εσείς να συζητάει κανείς με κάποιον και δεν το είδα εγώ; Μάλλον θα επισκεφτώ αύριο τον φίλο τον Θεοδόση που είναι οφθαλμίατρος να με εξετάσει, μπας και δεν βλέπω καλά. Τώρα σοβαρά. Ουσιαστικά όλο το κόνσεπτ του Ελληνικού debate είναι μία ανούσια φαρσοκωμωδία, όπου οι δημοσιογράφοι καταθέτουν –δεν θέλω να πω ότι είναι στημένες, αλλά δείχνουν στημένες- ερωτήσεις ( θετική έκπληξη αποτέλεσε μόνο ο Ν. Ευαγγελάτος!!! ) λίγο πολύ που όλοι περιμέναμε.
Οι πολιτικοί αρχηγοί απαντάνε, -για την ακρίβεια δεν απαντάνε- στις ερωτήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απάντηση που έδωσε ο άνθρωπος που θα κυβερνήσει αύριο την Ελλάδα (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) ο κ. Παπανδρέου. Όταν ρωτήθηκε γιατί έστειλε την κόρη του σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού, αντί να δώσει μία ειλικρινή-έντιμη απάντηση, δηλαδή ότι είναι χάλια τα Πανεπιστήμια μας, μας απάντησε ότι και ο ίδιος σπούδασε σε ξένα Πανεπιστήμια. Ότι να ναι!!
Οι αρχηγοί των κομμάτων ( και όχι οι Πρόεδροι κύριε Τσίπρα) που ίδιοι δεν εκλέγονται στις ερχόμενες εκλογές δούλεψαν για άλλη μια φορά όλου τους Έλληνες, είπαν αυτά που ήθελαν να πουν και απάντησαν μόνο σε ερωτήσεις που τους βόλευαν.
Και αναρωτιέμαι αν υπάρχει σήμερα κάποιος πολιτικός που να απαντάει άφοβα σε όλες τις ερωτήσεις που του κάνουν, χωρίς να φοβάται το «κόστος», χωρίς να σκέφτεται πώς θα εκληφθεί. Και το συμπέρασμα μου είναι πως ναι. Υπάρχει.
Και είναι ο Στέφανος Μάνος. Άνθρωπος που πάντα έχει το θάρρος της γνώμης του. Που ότι και αν τον ρωτήσετε θα σας δώσει ικανοποιτική απάντηση. Ε, λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο, πρέπει να ψηφίσουμε στις εκλογές.
Στους Έλληνες μας αρέσει το παραμύθι. Το'χουμε αποδείξει. Από την εποχή του Αισώπου ως σήμερα, ως το debate. Σχήμα λόγου debate. Τώρα το παραμύθι τελειώνει και καλούμαστε να πάρουμε σωστές αποφάσεις. ΔΡΑΣΤΕ
Καταρχάς η λέξη debate σύμφωνα με το αγγλοελληνικό λεξικό μεταφράζεται ως συζήτηση. Τώρα είδατε εσείς να συζητάει κανείς με κάποιον και δεν το είδα εγώ; Μάλλον θα επισκεφτώ αύριο τον φίλο τον Θεοδόση που είναι οφθαλμίατρος να με εξετάσει, μπας και δεν βλέπω καλά. Τώρα σοβαρά. Ουσιαστικά όλο το κόνσεπτ του Ελληνικού debate είναι μία ανούσια φαρσοκωμωδία, όπου οι δημοσιογράφοι καταθέτουν –δεν θέλω να πω ότι είναι στημένες, αλλά δείχνουν στημένες- ερωτήσεις ( θετική έκπληξη αποτέλεσε μόνο ο Ν. Ευαγγελάτος!!! ) λίγο πολύ που όλοι περιμέναμε.
Οι πολιτικοί αρχηγοί απαντάνε, -για την ακρίβεια δεν απαντάνε- στις ερωτήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απάντηση που έδωσε ο άνθρωπος που θα κυβερνήσει αύριο την Ελλάδα (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) ο κ. Παπανδρέου. Όταν ρωτήθηκε γιατί έστειλε την κόρη του σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού, αντί να δώσει μία ειλικρινή-έντιμη απάντηση, δηλαδή ότι είναι χάλια τα Πανεπιστήμια μας, μας απάντησε ότι και ο ίδιος σπούδασε σε ξένα Πανεπιστήμια. Ότι να ναι!!
Οι αρχηγοί των κομμάτων ( και όχι οι Πρόεδροι κύριε Τσίπρα) που ίδιοι δεν εκλέγονται στις ερχόμενες εκλογές δούλεψαν για άλλη μια φορά όλου τους Έλληνες, είπαν αυτά που ήθελαν να πουν και απάντησαν μόνο σε ερωτήσεις που τους βόλευαν.
Και αναρωτιέμαι αν υπάρχει σήμερα κάποιος πολιτικός που να απαντάει άφοβα σε όλες τις ερωτήσεις που του κάνουν, χωρίς να φοβάται το «κόστος», χωρίς να σκέφτεται πώς θα εκληφθεί. Και το συμπέρασμα μου είναι πως ναι. Υπάρχει.
Και είναι ο Στέφανος Μάνος. Άνθρωπος που πάντα έχει το θάρρος της γνώμης του. Που ότι και αν τον ρωτήσετε θα σας δώσει ικανοποιτική απάντηση. Ε, λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο, πρέπει να ψηφίσουμε στις εκλογές.
Στους Έλληνες μας αρέσει το παραμύθι. Το'χουμε αποδείξει. Από την εποχή του Αισώπου ως σήμερα, ως το debate. Σχήμα λόγου debate. Τώρα το παραμύθι τελειώνει και καλούμαστε να πάρουμε σωστές αποφάσεις. ΔΡΑΣΤΕ
Πέμπτη 21 Μαΐου 2009
Δικαίωση του Σ. Μάνου και στα φωτοβολταικά!
Επιτέλους!!!
Επιτέλους εισακούστηκε και επικράτησε η ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ στον τόπο μας.
Αναφέρομαι στο δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ και στην ανακοίνωση του υπουργού Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη περί απλούστευσης διαδικασίας (Εφορία, Πολεοδομία) για την εγκατάστασης φωτοβολταικών συστημάτων στις στέγες των σπιτιών.
Τόσο δύσκολο ήταν; Όταν ο Στέφανος Μάνος τα έγραφε πριν από ένα χρόνο στο Blog του, όλοι λέγαμε, μα τόσο δύσκολα είναι να γίνουν κάποια πράγματα στην χώρα μας;; Τώρα επιτέλους έγινε το αυτονόητο.
Λοιπόν. Πόσο μπροστά βλέπει ο Στέφανος Μάνος;
Επιτέλους εισακούστηκε και επικράτησε η ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ στον τόπο μας.
Αναφέρομαι στο δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ και στην ανακοίνωση του υπουργού Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη περί απλούστευσης διαδικασίας (Εφορία, Πολεοδομία) για την εγκατάστασης φωτοβολταικών συστημάτων στις στέγες των σπιτιών.
Τόσο δύσκολο ήταν; Όταν ο Στέφανος Μάνος τα έγραφε πριν από ένα χρόνο στο Blog του, όλοι λέγαμε, μα τόσο δύσκολα είναι να γίνουν κάποια πράγματα στην χώρα μας;; Τώρα επιτέλους έγινε το αυτονόητο.
Λοιπόν. Πόσο μπροστά βλέπει ο Στέφανος Μάνος;
Τετάρτη 20 Μαΐου 2009
Δημόσιες τουαλέτες ο πρώτος κίνδυνος δημόσιας υγείας
Με αφορμή το πρώτο περιστατικό της «γρίπης των χοιρων» στην χώρα μας. Με αφορμή την ανακοίνωση της ΠΟΥ για την πιθανότητα της αύξησης του συναγερμού από 5 σε 6 και για τα μέτρα υγιεινής που προτρέπει το Υπουργείο Υγείας, όπως το πλύσιμο των χεριών, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που είναι ύψιστης σημασίας και αφορά της ανυπαρξία και την άθλια κατάσταση των δημοσίων τουαλετών στην χώρα μας, στην πόλη μας.
Ως γνωστών δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες δημόσιες τουαλέτες στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι δύο, μία στην Πλατεία Δημοκρατίας (Πλ. Βαρδαρίου, το περίφημο Μετρό του Κούβελα) και της Αγίας Σοφία έχουν χρόνια που κλείσανε. Έτσι οι Θεσσαλονικείς, αλλά και τουρίστες που προέρχονται από βαλκανικές χώρες αναγκάζονται να ψάχνουν για τις ανάγκες τους διάφορες τουαλέτες όπως σε Καφέ-Μπάρ ή Φαστ-Φούτν, μία συνήθεια πολύ γνωστή, αλλά και δυσάρεστη για τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων.
Οι περισσότερες από τις τουαλέτες είναι σε άθλια κατάστας, αφού δεν προλαβαίνουν οι υπάλληλοι να τις καθαρίζουν, ενώ αρκετές δεν είναι πλέων «προσβάσιμες» στους περαστικούς, παρά μόνο στους θαμώνες των καταστημάτων, αφού διαθέτουν κωδικό, ο οποίος δίνεται μαζί με την απόδειξη.
Επίσης η επίσκεψη στις τουαλέτες στα μεγάλα Σούπερ Μάρκετ είναι πραγματικά με προσωπικό κίνδυνο. Το ίδιο ισχύει και στα πλοία και στον σιδηροδρομικό σταθμό, δεν μιλάμε καν για τα γήπεδα.
Θα ήθελα πάρα πολύ να δημοσιεύσω μερικές από τις εικόνες που έχω δει, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θα είναι λίγοι που θα αηδιάσουν με την ιδέα αυτή.
Αντί αυτού θα ήθελα να θυμίσω σε όλους όσους έχουν ταξιδέψει στις Ευρωπαικές χώρες, όπου η δημόσια υγιεινή είναι βασική και όπου σε κάθε τουαλέτα υπάρχει μια υπάλληλος που την φροντίζει και που μπορεί ο πολίτης, αντί ενός μικρού αντίτιμου να κάνει ήσυχος την ανάγκες του, να πλυθεί μέχρι και μπάνιο να κάνει!
Στο άλλο άκρο, επίσης προς σύγκριση θα σας αναφέρω την περσινή μου εμπειρία όταν επισκεφτήκαμε την Τουρκία. Εκεί πάλι ψάχναμε μία ώρα για τουαλέτα. Τελικά την βρήκαμε. Που;; Στο τζαμί..
Τελικά θα ρωτήσω. Από τι κινδυνεύουμε περισσότερο; Από την «γρίπη των χοίρων» ή από δημόσιες τουαλέτες;;
Απάντηση δική σας.
Ως γνωστών δεν υπάρχουν παρά ελάχιστες δημόσιες τουαλέτες στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι δύο, μία στην Πλατεία Δημοκρατίας (Πλ. Βαρδαρίου, το περίφημο Μετρό του Κούβελα) και της Αγίας Σοφία έχουν χρόνια που κλείσανε. Έτσι οι Θεσσαλονικείς, αλλά και τουρίστες που προέρχονται από βαλκανικές χώρες αναγκάζονται να ψάχνουν για τις ανάγκες τους διάφορες τουαλέτες όπως σε Καφέ-Μπάρ ή Φαστ-Φούτν, μία συνήθεια πολύ γνωστή, αλλά και δυσάρεστη για τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων.
Οι περισσότερες από τις τουαλέτες είναι σε άθλια κατάστας, αφού δεν προλαβαίνουν οι υπάλληλοι να τις καθαρίζουν, ενώ αρκετές δεν είναι πλέων «προσβάσιμες» στους περαστικούς, παρά μόνο στους θαμώνες των καταστημάτων, αφού διαθέτουν κωδικό, ο οποίος δίνεται μαζί με την απόδειξη.
Επίσης η επίσκεψη στις τουαλέτες στα μεγάλα Σούπερ Μάρκετ είναι πραγματικά με προσωπικό κίνδυνο. Το ίδιο ισχύει και στα πλοία και στον σιδηροδρομικό σταθμό, δεν μιλάμε καν για τα γήπεδα.
Θα ήθελα πάρα πολύ να δημοσιεύσω μερικές από τις εικόνες που έχω δει, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θα είναι λίγοι που θα αηδιάσουν με την ιδέα αυτή.
Αντί αυτού θα ήθελα να θυμίσω σε όλους όσους έχουν ταξιδέψει στις Ευρωπαικές χώρες, όπου η δημόσια υγιεινή είναι βασική και όπου σε κάθε τουαλέτα υπάρχει μια υπάλληλος που την φροντίζει και που μπορεί ο πολίτης, αντί ενός μικρού αντίτιμου να κάνει ήσυχος την ανάγκες του, να πλυθεί μέχρι και μπάνιο να κάνει!
Στο άλλο άκρο, επίσης προς σύγκριση θα σας αναφέρω την περσινή μου εμπειρία όταν επισκεφτήκαμε την Τουρκία. Εκεί πάλι ψάχναμε μία ώρα για τουαλέτα. Τελικά την βρήκαμε. Που;; Στο τζαμί..
Τελικά θα ρωτήσω. Από τι κινδυνεύουμε περισσότερο; Από την «γρίπη των χοίρων» ή από δημόσιες τουαλέτες;;
Απάντηση δική σας.
Τρίτη 19 Μαΐου 2009
Η μάχη των Ευρωεκλογών
Η μάχη των Ευρωεκλογών άρχισε… Τα κομματικά επιτελεία, ή καλύτερα οι αρχηγοί των κομμάτων ανακοίνωσαν το προηγούμενο σαββατοκύριακο τις λίστες τους και τώρα αρχίζει ο αγώνας για την ψήφο του Έλληνα πολίτη.
Στην Θεσσαλονίκη, το εναρκτήριο λάκτισμα εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος το’ δωσε ο Απόστολος Τζιτζικώστας. Ο συμπαθής νεαρός πολιτικός της συμπρωτεύουσας, έστειλε το δικό του μήνυμα στην Ρηγίλλης. Το κατάμεστο Βελλίδιο έδειξε ότι οι Έλληνες παρά την γενική απαξίωση των θεσμών και της πολιτικής είναι κοντά στους νέους πολιτικούς, κάτι που είναι ευχάριστη έκπληξη!!
Το μήνυμα το έστειλε ο Α. Τζιτζικώστας και προς άλλες κατευθύνσεις, προς όλα τα κόμματα. Βασικό μήνυμα του είναι ότι οι Έλληνες -απ’ ότι φαίνεται- στηρίζουν, αλλά και ελπίζουν στην νέα γενιά πολιτικών, αλλά και των νέων κομμάτων ( ΔΡΑΣΗ, Οικολόγοι Πράσινοι).
Πολιτικών που "βλέπουν" και "ακούν". Πολιτικών που είναι «έξω» στην ζωή, που ζούν και νιώθουν τον παλμό της κοινωνίας. Πολιτικούς που επικοινωνούν με τους πολίτες, είτε απ’ ευθείας, ή μέσω νέων τεχνολογιών (My Space, You Tube, Facebook, κλπ..)
Το κόμμα της ΔΡΑΣΗΣ έχει στις τάξεις της πολλά άτομα σαν τον Απόστολο Τζιτζικώστα,
που έχουν όλη την καλή διάθεση να προσφέρουν στον τόπο, πέρα από το στενό κομματικό συμφέρον. Ένας εκ των οποίων είναι και ο δημοφιλής ηθοποιός Κωσταντίνος Μαρκουλάκης.
Έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον, όμως και ελπίδα, το γεγονός που ένας άνθρωπος σαν τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη ασχολείται (για πρώτη φορά απ’ ότι γνωρίζω) με την πολιτική.
Σε αυτές τις εκλογές εκτός από τους Ευρωβουλευτές, δίνεται και η ευκαιρία να δοθεί τέλος στην παλιοκομματική λογική και ο κόσμος να ψηφίσει, όχι κόμματα, αλλά ικανά πρόσωπα.
Η ΔΡΑΣΗ τα διαθέτει πολλά τέτοια πρόσωπα.
Στην Θεσσαλονίκη, το εναρκτήριο λάκτισμα εκ μέρους του κυβερνώντος κόμματος το’ δωσε ο Απόστολος Τζιτζικώστας. Ο συμπαθής νεαρός πολιτικός της συμπρωτεύουσας, έστειλε το δικό του μήνυμα στην Ρηγίλλης. Το κατάμεστο Βελλίδιο έδειξε ότι οι Έλληνες παρά την γενική απαξίωση των θεσμών και της πολιτικής είναι κοντά στους νέους πολιτικούς, κάτι που είναι ευχάριστη έκπληξη!!
Το μήνυμα το έστειλε ο Α. Τζιτζικώστας και προς άλλες κατευθύνσεις, προς όλα τα κόμματα. Βασικό μήνυμα του είναι ότι οι Έλληνες -απ’ ότι φαίνεται- στηρίζουν, αλλά και ελπίζουν στην νέα γενιά πολιτικών, αλλά και των νέων κομμάτων ( ΔΡΑΣΗ, Οικολόγοι Πράσινοι).
Πολιτικών που "βλέπουν" και "ακούν". Πολιτικών που είναι «έξω» στην ζωή, που ζούν και νιώθουν τον παλμό της κοινωνίας. Πολιτικούς που επικοινωνούν με τους πολίτες, είτε απ’ ευθείας, ή μέσω νέων τεχνολογιών (My Space, You Tube, Facebook, κλπ..)
Το κόμμα της ΔΡΑΣΗΣ έχει στις τάξεις της πολλά άτομα σαν τον Απόστολο Τζιτζικώστα,
που έχουν όλη την καλή διάθεση να προσφέρουν στον τόπο, πέρα από το στενό κομματικό συμφέρον. Ένας εκ των οποίων είναι και ο δημοφιλής ηθοποιός Κωσταντίνος Μαρκουλάκης.
Έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον, όμως και ελπίδα, το γεγονός που ένας άνθρωπος σαν τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη ασχολείται (για πρώτη φορά απ’ ότι γνωρίζω) με την πολιτική.
Σε αυτές τις εκλογές εκτός από τους Ευρωβουλευτές, δίνεται και η ευκαιρία να δοθεί τέλος στην παλιοκομματική λογική και ο κόσμος να ψηφίσει, όχι κόμματα, αλλά ικανά πρόσωπα.
Η ΔΡΑΣΗ τα διαθέτει πολλά τέτοια πρόσωπα.
Κυριακή 17 Μαΐου 2009
Όπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι
Δύο μήνες τώρα μας έχουν στην κυριολεξία ζαλίσει με τον Σάκη Ρουβά. Η νίκη του Σάκη ήταν για την Ελλάδα κάτι σαν εθνική υπόθεση. Μέχρι και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας μοίραζε CD’s με το τραγούδι This is our night.
Οι εκπομπές, κυρίως πρωινό- μεσημεριανές, κάνανε προβλέψεις και τοποθετούσανε τον Σάκη σχεδόν πάντα στην πρώτη θέση, κρίνοντας πικρόχολα τον Νορβηγό, ειρωνεύοντας τον, αγνοώντας με υπεροψία τόσο τα υπόλοιπα τραγούδια, αλλά και την νοοτροπία των κρατών που ψηφίζουν στην Eurovision, δηλαδή και τις σχετικές κρατικές συμμαχίες.
Για την ιστορία απλά θα αναφέρουμε ότι ο Σάκης, η Ελλάδα, πήρε την έβδομη θέση. Προσωπικά μου είναι αδιάφορο, διότι και πρώτος να έβγαινε και τελευταίος το μόνο που θα άλλαζε θα ήταν η εσωτερική μας κατάσταση. Με την πρώτη θα αισθανόμασταν περήφανοι, με την τελευταία απογοητευμένοι. Δύο όψεις ενός νομίσματος. Τώρα που τελείωσε το όνειρο, θα ασχοληθούμε με τα πραγματικά θέματα της χώρας και θα αρχίζουμε να βλέπουμε τέτοιου είδους events ως διασκέδαση και όχι ως πολιτική;
Οι εκπομπές, κυρίως πρωινό- μεσημεριανές, κάνανε προβλέψεις και τοποθετούσανε τον Σάκη σχεδόν πάντα στην πρώτη θέση, κρίνοντας πικρόχολα τον Νορβηγό, ειρωνεύοντας τον, αγνοώντας με υπεροψία τόσο τα υπόλοιπα τραγούδια, αλλά και την νοοτροπία των κρατών που ψηφίζουν στην Eurovision, δηλαδή και τις σχετικές κρατικές συμμαχίες.
Για την ιστορία απλά θα αναφέρουμε ότι ο Σάκης, η Ελλάδα, πήρε την έβδομη θέση. Προσωπικά μου είναι αδιάφορο, διότι και πρώτος να έβγαινε και τελευταίος το μόνο που θα άλλαζε θα ήταν η εσωτερική μας κατάσταση. Με την πρώτη θα αισθανόμασταν περήφανοι, με την τελευταία απογοητευμένοι. Δύο όψεις ενός νομίσματος. Τώρα που τελείωσε το όνειρο, θα ασχοληθούμε με τα πραγματικά θέματα της χώρας και θα αρχίζουμε να βλέπουμε τέτοιου είδους events ως διασκέδαση και όχι ως πολιτική;
Σάββατο 16 Μαΐου 2009
ΑΠΟΦΑΣΗ, ΕΚΛΟΓΗ, ΑΛΛΑΓΗ
Το ότι έχουμε από της αρχές του Μαρτίου νέο κόμμα με όνομα ΔΡΑΣΗ το γνωρίζουν ήδη αρκετοί Έλληνες. Το ότι η ΔΡΑΣΗ από την πρώτη ημέρα της ζωής της έχει κάνει περισσότερες προτάσεις από όλα τα κόμματα μαζί το ξέρουν λιγότεροι. Το ότι οι προτάσεις είναι βιώσιμες και ουσιαστικές δεν είναι και τόσο γνωστό ή δεν είναι τουλάχιστον γνωστό για όσους δεν διαβάζουν εφημερίδες (δημοσιευμένα άρθρα) ή δεν έχουν την πρόσβαση στο διαδύκτιο.
Το κόμμα ή καλύτερα η κίνηση πολιτών η ΔΡΑΣΗ έρχεται τώρα να μας παρουσιάσει ένα τίμιο και καθαρό ψηφοδέλτιο. Με μια πρώτη ματιά διακρίνω ουσιαστική ποιότητα και ποικιλότητα στα επιλεγμένα πρόσωπα του Ευρψηφοδελτίου της ΔΡΑΣΗΣ.
Οι λόγοι για τους οποίους θα σταθούμε να ασχοληθούμε με αυτό είναι ξεκάθαροι και επίσης τίμιοι. Δεν θα σας πω πόσο καλοί είναι όλοι όσοι είναι στην ΔΡΑΣΗ και πόσο κακοί και άσχετοι είναι οι υπόλοιποι... Γιατί οι Έλληνες δεν τρώνε κουτόχορτο και επίσης βαρεθήκανε το ψέμα και την υποκρισία των παραδοσιακών κομμάτων.
Τώρα ας μου επιτρέψετε να ασχοληθώ λιγάκι με το ψηφοδέλτιο της ΔΡΑΣΗΣ.
Όχι να σας πείσω τι και ποιον να ψηφίσετε, όλοι είναι αρκετά έξυπνοι ώστε να γνωρίζουν τι τους συμφέρει και τι συμφέρει τη χώρα.
Τους Σ. Μάνο και τον Β. Κοντογιαννόπουλο, τους ξέρουν και οι πέτρες και έτσι δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις. Τόσο για την θετική τους πορεία στην Ελληνική πολιτική σκηνή, όσο και για το ήθος τους. Επίσης οι Θεσσαλονικείς -και όχι μόνο- ήδη ξέρουνε και αγαπάνε το κρασί του Κυρ Γιάννη (Μπουτάρη), αλλά εξίσου εκτιμούν και τον ειλικρινή του λόγο, καθώς και την οικολογική- περιβαλλοντική του ευαισθησία. Οι άνθρωποι της έβδομης τέχνης δεν θέλουν συστάσεις για τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη. Οι Νίκος Δήμου, Χαρίδημος Τσούκας, Διονύσης Γουσέτης έχει επίσης διαγράψει την δική του πορεία στην αρθρογραφία.
Από κει και πέρα το ψηφοδέλτιο της ΔΡΑΣΗΣ περιλαμβάνει πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους που δεν είναι εκ πρώτης ματιάς και τόσο προβεβλημένοι από τα ΜΜΕ. Όμως έχουν ο καθένας τους ξεχωριστά διαπρέψει στον τομέα που δραστηριοποιούνται. Οι άνθρωποι της ΔΡΑΣΗΣ δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί, αλλά είναι επαγγελματίες που ασχολούνται με τα κοινά και αυτό είναι κάτι που δεν το βλέπουμε και τόσο συχνά.
Αν στο κατάλογο προστεθούν οι οικονομολόγοι Θάνος Σκούρας, Θάνος Τσοτσορός και Ματθίλδη Καββασιάδη- Καρράσο, ο επιχειρηματίες Αριστοτέλης Αιβαλιώτης, οι επιστήμονες Βάλια Λέστου, οι νομικοί Αντύπας Καρίπογλου, Αθανάσιος Τσιούρας, Αναστάσιος Αβραντίνης, Όλγα Πασχάλη, Κωνσταντίνος Ζώρας τότε έχουμε μια πραγματικά καλή ομάδα.
Βλέποντας λοιπόν την λίστα της ΔΡΑΣΗΣ περιμένω να δω τα ονόματα των κοινοβουλευτικών κομμάτων και να κάνω την σύγκριση.
Τελειώνοντας θα σας προτρέψω να κάνετε και εσείς την δική σας σύγκριση και κατόπιν αυτής να πάρετε την απόφαση για τις ερχόμενες Ευρωεκλογές.
Λοιπόν. ΑΠΟΦΑΣΗ, ΕΚΛΟΓΗ, ΑΛΛΑΓΗ
Το κόμμα ή καλύτερα η κίνηση πολιτών η ΔΡΑΣΗ έρχεται τώρα να μας παρουσιάσει ένα τίμιο και καθαρό ψηφοδέλτιο. Με μια πρώτη ματιά διακρίνω ουσιαστική ποιότητα και ποικιλότητα στα επιλεγμένα πρόσωπα του Ευρψηφοδελτίου της ΔΡΑΣΗΣ.
Οι λόγοι για τους οποίους θα σταθούμε να ασχοληθούμε με αυτό είναι ξεκάθαροι και επίσης τίμιοι. Δεν θα σας πω πόσο καλοί είναι όλοι όσοι είναι στην ΔΡΑΣΗ και πόσο κακοί και άσχετοι είναι οι υπόλοιποι... Γιατί οι Έλληνες δεν τρώνε κουτόχορτο και επίσης βαρεθήκανε το ψέμα και την υποκρισία των παραδοσιακών κομμάτων.
Τώρα ας μου επιτρέψετε να ασχοληθώ λιγάκι με το ψηφοδέλτιο της ΔΡΑΣΗΣ.
Όχι να σας πείσω τι και ποιον να ψηφίσετε, όλοι είναι αρκετά έξυπνοι ώστε να γνωρίζουν τι τους συμφέρει και τι συμφέρει τη χώρα.
Τους Σ. Μάνο και τον Β. Κοντογιαννόπουλο, τους ξέρουν και οι πέτρες και έτσι δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις. Τόσο για την θετική τους πορεία στην Ελληνική πολιτική σκηνή, όσο και για το ήθος τους. Επίσης οι Θεσσαλονικείς -και όχι μόνο- ήδη ξέρουνε και αγαπάνε το κρασί του Κυρ Γιάννη (Μπουτάρη), αλλά εξίσου εκτιμούν και τον ειλικρινή του λόγο, καθώς και την οικολογική- περιβαλλοντική του ευαισθησία. Οι άνθρωποι της έβδομης τέχνης δεν θέλουν συστάσεις για τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη. Οι Νίκος Δήμου, Χαρίδημος Τσούκας, Διονύσης Γουσέτης έχει επίσης διαγράψει την δική του πορεία στην αρθρογραφία.
Από κει και πέρα το ψηφοδέλτιο της ΔΡΑΣΗΣ περιλαμβάνει πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους που δεν είναι εκ πρώτης ματιάς και τόσο προβεβλημένοι από τα ΜΜΕ. Όμως έχουν ο καθένας τους ξεχωριστά διαπρέψει στον τομέα που δραστηριοποιούνται. Οι άνθρωποι της ΔΡΑΣΗΣ δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί, αλλά είναι επαγγελματίες που ασχολούνται με τα κοινά και αυτό είναι κάτι που δεν το βλέπουμε και τόσο συχνά.
Αν στο κατάλογο προστεθούν οι οικονομολόγοι Θάνος Σκούρας, Θάνος Τσοτσορός και Ματθίλδη Καββασιάδη- Καρράσο, ο επιχειρηματίες Αριστοτέλης Αιβαλιώτης, οι επιστήμονες Βάλια Λέστου, οι νομικοί Αντύπας Καρίπογλου, Αθανάσιος Τσιούρας, Αναστάσιος Αβραντίνης, Όλγα Πασχάλη, Κωνσταντίνος Ζώρας τότε έχουμε μια πραγματικά καλή ομάδα.
Βλέποντας λοιπόν την λίστα της ΔΡΑΣΗΣ περιμένω να δω τα ονόματα των κοινοβουλευτικών κομμάτων και να κάνω την σύγκριση.
Τελειώνοντας θα σας προτρέψω να κάνετε και εσείς την δική σας σύγκριση και κατόπιν αυτής να πάρετε την απόφαση για τις ερχόμενες Ευρωεκλογές.
Λοιπόν. ΑΠΟΦΑΣΗ, ΕΚΛΟΓΗ, ΑΛΛΑΓΗ
Πέμπτη 23 Απριλίου 2009
Ταξίδι στην Κέρκυρα ή Κέρκυρα έχεις πολύ δουλειά
Το ταξίδι στην Κέρκυρα είναι πραγματικά μία όμορφη υπόθεση.
Τώρα ειδικά που σχεδόν ολοκληρώθηκε η κατασκευή της Εγνατίας Οδού μπορεί να φτάσει κανείς στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας σε 4-5 ώρες (από Θεσσαλονίκη).
Οι περισσότεροι από μας έχουν επισκεφτεί την όμορφη πόλη της Κέρκυρας και όσοι δεν έχουν πάει ακόμη, όλο και θα έχουνε δει κάποιες φωτογραφίες.
Έτσι και εγώ φέτος επισκέφτηκα την τόσο δια-φημισμένη πόλη της Κέρκυρας για να δω από κοντά τι είναι αυτό που συναρπάζει τόοοοσο κόσμο.
Ομολογώ πως έμεινα έκπληκτος. Η πόλη ένα πραγματικό στολίδι. Οι άνθρωποι φιλόξενοι, έτοιμοι να μας προσφέρουν τις συμβουλές τους ή και τις υπηρεσίες τους. Την ιστορία την νιώθεις παντού. Η ντόπια κουζίνα νόστιμη, όμως λόγω του Πάσχα δεν είχαμε την ευκαιρία να την δοκιμάσουμε όλη, αλλά πήραμε τουλάχιστόν μία γεύση. Τα σοκάκια και οι πλατείες της παλιάς πόλης πολύ όμορφα, με χαρακτηριστικές μπουγάδες και πολλά άλλα που θα μπορούσε κανείς να εξιστορήσει… Το άρθρο θα μπορούσε να τελειώσει εδώ, όμως μέσα στην πόλη της Κέρκυρας είδα και κάποια πράγματα που δεν την τιμούν και τόσο και που θα ήθελα λίγο να σταθώ σε αυτό. Όχι για να κριτικάρω, άλλα να επισημάνω με μια ματιά θετική, ώστε να μπορεί να αλλάξει κάτι προς αυτό.
Τι είδα λοιπόν..
Καταρχάς όλα ή σχεδόν όλα τα σπίτια ήταν άβαφα. Αυτό αρχικά ήταν αρκετά σοκαριστικό. Είχα την αίσθηση, ότι η Κέρκυρα είναι μέρος της πόλης της Αβάνας ή ότι κάπου το 50’ και εδώ σταμάτησε ο χρόνος.
Δεύτερο. Είδα καταπληκτικά μνημεία, όπως καταπλικτικά αρχοντικά και παλιές εκκλησίες που ήταν καταστρεμένα και όταν έκανα το λάθος και μπήκα σε μία εκκλησία να δω τι υπάρχει μέσα, αντίκρισα μια άθλια εικόνα με μπάζα και περιττώματα.
Ένα άλλο θέμα είναι ότι όπου σταθείς και βρεθείς μπορείς να αγοράσεις Κουμ Κουατ. Εντάξει όλοι θα πάρουμε!! Αλλά πόσα είναι τα μαγαζιά στην πόλη της Κέρκυρας που πουλάνε (όλοι πουλάνε το δικό τους!!??) Κουμ Κουατ;; Εγώ θα πω μια υπερβολή, αλλά θα πω ότι ήταν πιο πολλά από τους τουρίστες.
Τρία. Η απουσία υποδομών. Με επενδύσεις της προηγούμενης εικοσαετίας, με ξενοδοχειακές μονάδες που καταρρέουν και που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις παρακμιασμένες μονάδες της Πιερίας ή της Ασπροβάλτας δεν πάμε μπροστά.
Με ανύπαρκτη συγκοινωνία, που έχει ως αποτέλεσμα έντονο κυκλοφοριακό. Με δρόμους καρμανιόλες χωρίς φωτισμό, ειδικά στο νότιο τμήμα του νησιού.
Τέλος, η αισχροκέρδεια όπως πάντα πήγε σύννεφο. Ότι αρπάξουμε.. Και δεν μιλάμε μόνο για τον καφέ που κόστιζε 4-5 Ευρώ. Αυτό εξάλλου το συνηθίσαμε. Αλλά ότι θα κόστιζε το παιτώνι τις Άγιες μέρες του Πάσχα 40 Ευρώ τα 30 λεπτά, δηλαδή 80 Ευρώ την ώρα (χωρίς απόδειξη και ΦΠΑ) δεν το περίμενα! Και θα ήθελα πραγματικά να ξέρω τι στο καλό τρώει αυτό το άλογο. Ή μήπως του δίνουν τίποτα βρόμη με ρινίσματα χρυσού;;
Επίσης θα ήθελα να ξέρω πόσο θα έχει το παιτόνι τώρα που φύγανε όλοι από την Κέρκυρα;;
Έτσι αγαπητοί μου φίλοι κατάλαβα -για άλλη μια φορά- ότι η γνωστή μας νοοτροπία τις αρπαχτής ζει και βασιλεύει. Ότι οι μάγκες που διώχνουν τους τουρίστες υπάρχουν παντού, όπως και παντού υπάρχουν οι τίμιοι άνθρωποι που στο τέλος την πληρώνουν.
Λοιπόν όμορφη Κέρκυρα είσαι η Αβάνα της Μεσογείου και θέλεις δουλεία. Πολύ δουλειά. Έχεις τις δυνατότητες να γίνεις το κέντρο, αν όχι του κόσμου, τουλάχιστόν τις Μεσογείου. Αν παραδειγματιστείς από το Ναύπλιο ή την Μονεμβασιά.
Αν δεν δουλέψεις, σε βλέπω σε λίγα χρόνια στο περιθώριο, όπως συνέβη πριν από σένα με άλλες περιοχές. Ηδού η ευκαιρία σου λοιπόν. Ηδού η ευκαιρία των Κερκυραίων να αποφασίσουν για το μέλλον τους, ψηφίζοντας ικανούς ανθρώπους με γνώσεις και όραμα.
Τώρα ειδικά που σχεδόν ολοκληρώθηκε η κατασκευή της Εγνατίας Οδού μπορεί να φτάσει κανείς στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας σε 4-5 ώρες (από Θεσσαλονίκη).
Οι περισσότεροι από μας έχουν επισκεφτεί την όμορφη πόλη της Κέρκυρας και όσοι δεν έχουν πάει ακόμη, όλο και θα έχουνε δει κάποιες φωτογραφίες.
Έτσι και εγώ φέτος επισκέφτηκα την τόσο δια-φημισμένη πόλη της Κέρκυρας για να δω από κοντά τι είναι αυτό που συναρπάζει τόοοοσο κόσμο.
Ομολογώ πως έμεινα έκπληκτος. Η πόλη ένα πραγματικό στολίδι. Οι άνθρωποι φιλόξενοι, έτοιμοι να μας προσφέρουν τις συμβουλές τους ή και τις υπηρεσίες τους. Την ιστορία την νιώθεις παντού. Η ντόπια κουζίνα νόστιμη, όμως λόγω του Πάσχα δεν είχαμε την ευκαιρία να την δοκιμάσουμε όλη, αλλά πήραμε τουλάχιστόν μία γεύση. Τα σοκάκια και οι πλατείες της παλιάς πόλης πολύ όμορφα, με χαρακτηριστικές μπουγάδες και πολλά άλλα που θα μπορούσε κανείς να εξιστορήσει… Το άρθρο θα μπορούσε να τελειώσει εδώ, όμως μέσα στην πόλη της Κέρκυρας είδα και κάποια πράγματα που δεν την τιμούν και τόσο και που θα ήθελα λίγο να σταθώ σε αυτό. Όχι για να κριτικάρω, άλλα να επισημάνω με μια ματιά θετική, ώστε να μπορεί να αλλάξει κάτι προς αυτό.
Τι είδα λοιπόν..
Καταρχάς όλα ή σχεδόν όλα τα σπίτια ήταν άβαφα. Αυτό αρχικά ήταν αρκετά σοκαριστικό. Είχα την αίσθηση, ότι η Κέρκυρα είναι μέρος της πόλης της Αβάνας ή ότι κάπου το 50’ και εδώ σταμάτησε ο χρόνος.
Δεύτερο. Είδα καταπληκτικά μνημεία, όπως καταπλικτικά αρχοντικά και παλιές εκκλησίες που ήταν καταστρεμένα και όταν έκανα το λάθος και μπήκα σε μία εκκλησία να δω τι υπάρχει μέσα, αντίκρισα μια άθλια εικόνα με μπάζα και περιττώματα.
Ένα άλλο θέμα είναι ότι όπου σταθείς και βρεθείς μπορείς να αγοράσεις Κουμ Κουατ. Εντάξει όλοι θα πάρουμε!! Αλλά πόσα είναι τα μαγαζιά στην πόλη της Κέρκυρας που πουλάνε (όλοι πουλάνε το δικό τους!!??) Κουμ Κουατ;; Εγώ θα πω μια υπερβολή, αλλά θα πω ότι ήταν πιο πολλά από τους τουρίστες.
Τρία. Η απουσία υποδομών. Με επενδύσεις της προηγούμενης εικοσαετίας, με ξενοδοχειακές μονάδες που καταρρέουν και που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις παρακμιασμένες μονάδες της Πιερίας ή της Ασπροβάλτας δεν πάμε μπροστά.
Με ανύπαρκτη συγκοινωνία, που έχει ως αποτέλεσμα έντονο κυκλοφοριακό. Με δρόμους καρμανιόλες χωρίς φωτισμό, ειδικά στο νότιο τμήμα του νησιού.
Τέλος, η αισχροκέρδεια όπως πάντα πήγε σύννεφο. Ότι αρπάξουμε.. Και δεν μιλάμε μόνο για τον καφέ που κόστιζε 4-5 Ευρώ. Αυτό εξάλλου το συνηθίσαμε. Αλλά ότι θα κόστιζε το παιτώνι τις Άγιες μέρες του Πάσχα 40 Ευρώ τα 30 λεπτά, δηλαδή 80 Ευρώ την ώρα (χωρίς απόδειξη και ΦΠΑ) δεν το περίμενα! Και θα ήθελα πραγματικά να ξέρω τι στο καλό τρώει αυτό το άλογο. Ή μήπως του δίνουν τίποτα βρόμη με ρινίσματα χρυσού;;
Επίσης θα ήθελα να ξέρω πόσο θα έχει το παιτόνι τώρα που φύγανε όλοι από την Κέρκυρα;;
Έτσι αγαπητοί μου φίλοι κατάλαβα -για άλλη μια φορά- ότι η γνωστή μας νοοτροπία τις αρπαχτής ζει και βασιλεύει. Ότι οι μάγκες που διώχνουν τους τουρίστες υπάρχουν παντού, όπως και παντού υπάρχουν οι τίμιοι άνθρωποι που στο τέλος την πληρώνουν.
Λοιπόν όμορφη Κέρκυρα είσαι η Αβάνα της Μεσογείου και θέλεις δουλεία. Πολύ δουλειά. Έχεις τις δυνατότητες να γίνεις το κέντρο, αν όχι του κόσμου, τουλάχιστόν τις Μεσογείου. Αν παραδειγματιστείς από το Ναύπλιο ή την Μονεμβασιά.
Αν δεν δουλέψεις, σε βλέπω σε λίγα χρόνια στο περιθώριο, όπως συνέβη πριν από σένα με άλλες περιοχές. Ηδού η ευκαιρία σου λοιπόν. Ηδού η ευκαιρία των Κερκυραίων να αποφασίσουν για το μέλλον τους, ψηφίζοντας ικανούς ανθρώπους με γνώσεις και όραμα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)